BJ-Inc.nl

Twee wedstrijden, dertien doelpunten voor, twee tegen. Dan is er altijd zin om te hockeyen en de verwachting dat het wel gemakkelijk gaat worden. Helemaal als er op Groen Geel ook nog op kunstgras gespeeld wordt. De selectie zo goed als compleet. Wat kon er mis gaan.

Een lichtmast die het niet deed, waardoor er een zeer donkere hoek ontstond. De euforie van de afgelopen weken, waardoor iedereen toch is een beetje gaan zweven.

De wedstrijd begon nog goed, wat waarschijnlijk ook door het herfstzonnetje kwam. Er kwamen wat kansjes, maar het bekende wapen van de strafcorner, nog zo succesvol in de afgelopen wedstrijden, liep niet.

Er was echter geen vuiltje aan de lucht, want Groen Geel kwam niet eens over de middenlijn. Hierdoor viel het niet zo beste spel van de Veteranen B niet zo op. Helemaal niet door de heerlijke treffer van Koko, een tip-in na een prachtige pass van Eric P.

Niets aan de hand dus. Er bleven ook kansen komen, maar het bleef ook 1 – 0. Opvallend, want zelfs een tegenstander merkte op:”Jullie moeten ons helemaal zoek spelen!”

Er lag dus een deken over de ploeg. Combinaties lukte niet, ballen stuiterden van de stick, passes net buiten bereik van de speler. Het gevolg was dat er teveel werd gelopen met de bal, geprobeerd om meteen de beslissende pass te geven en alles nodeloos ingewikkeld werd.

Ondanks een donderspeech in de rust, kleine tactische omzettingen en een ondergaande zon (dus kunstlicht) wisten de Veteranen B in de tweede helft die deken niet van zich af te gooien. Bovendien rook Groen Geel ook een beetje bloed, het zag de verwarring en het moeizame in het spel van de Veteranen B. Het kroop uit zijn schulp en ging op zoek naar de gelijkmaker.

Twee spelers onttrokken zich aan de malaise. Peter en Marc K. gingen voorop in de strijd. Bij hun was het duidelijk. Er mocht niet verloren worden vandaag. Met z’n tweeën trokken zij een muur op, die niet te passeren was voor wie dan ook, ondanks de donkere hoek van het veld. Wist Groen Geel dan een enkele keer toch nog voorbij die twee mannen te komen, dan was daar Marcel van D. die nog op de lijn voorkwam dat het 1-1 werd.

Kortom, Marc K. wist voor de tweede keer dit seizoen de nul te houden. En slechte wedstrijden winnen, dat is ook zeker een kwaliteit. 1-0 is genoeg. Drie wedstrijden, negen punten. Naaste concurrent Barendrecht verspeelde punten met een zwaar bevochten gelijkspel bij Pijnacker, dus Alecto Veteranen B staat nu los. Een hele goede overwinning dus.

K. Westerhuis |(reageren? Bj.westerduin@ziggo.nl)

PS1. Mark W. top dat je als waterdrager toch nog mee ging in de redelijke kou!

PS2. Een zo goed als volledige selectie. Geen telefoontjes, het is even wennen.

PS3. De nieuwe Alectoshirts zijn gewoon niet zo mooi.

PS4. Ajax, hahahahahahahahaha.

PS5. Motivatiefilmpje van deze week. Het is gewoon een commercial, maar toch erg motiverend. Hierrrrrrr……

Na de heerlijke overwinning van vorige week was de belangrijkste focus om eerst weer met beide benen op de grond te komen. En dus zeker niet te makkelijk denken over de nieuwe tegenstander. 

Duidelijke doelen stellen, in dit geval, meer scoren dan de tegenstander.

Onze shirtjes, elke week zo puik gewassen door Michiel, beginnen ook een wapen te worden. Wederom de complimenten van de tegenstander voor onze prachtige outfit. Voor de duidelijkheid, dat zijn dus niet die (lelijke) shirtjes die dus nu de nieuwe standaard voor Alecto zijn.

Vooraf werden allerlei beloften gedaan, ik ga knallen, ik ga scoren, we gaan rulen, en al die mooie woorden moeten wel worden waargemaakt. Nu er zelfs een coach aanwezig was, en opmerkelijk veel publiek was het duidelijk dat er wat werd verwacht.

Vanaf het eerste fluitsignaal was het duidelijk dat de scherpte er zeker was. Meteen werd het vloeiende spel van de vorige week weer opgepakt. Simpele combinaties, afgewisseld met lange passes, maar ook terugspelen, verleggen. De hele trukendoos werd opentrokken, wat ook wel moest, want dit keer stond er zelfs en oud-coach van Alecto Dames 1 langs de lijn.

Door de enorme druk die de Veteranen B uitoefende op de verdediging moesten die wel fouten gaan maken.

De kunst van het wachten op die fout beheerste Willem tot in perfectie en toen de fout dus viel, was hij daar meteen en was het 1-0. Waarmee al een duidelijk visitekaartje was afgegeven.

Een ander wapen van de vorige wedstrijd, de strafcorner, die haperde nu een beetje. Werden er vorige week nog statistieken behaald waarbij zelfs erkend specialist Taekema zijn wenkbrauwen moest fronsen, deze keer ging het allemaal wat moeizaam. De corners werden makkelijk gehaald, maar ze wilden er niet in. Pas bij corner zoveel kon Koko met een opmerkelijke push de 2-0 maken.

De Alecto Veteranen B ging daarna een beetje leunen, waardoor Capelle er een beetje uit kon komen. Zo zag het er voor de leek uit, tenminste. Want weer een ander facet van het hockey, de counter, bleken de Alecto Veteranen B ook tot in de puntjes te beheersen. Douwe op Willem, Willem op Koko, Koko op Butcher, Butcher terug op Koko, tip-in, 3-0.

Het leunen ging iets verder en de concentratie verslapte een beetje, waardoor de ruststand 3-1 werd. Een nuttig woord van de coach, kleine aanwijzingen om de boel weer op scherp te krijgen, zo werd de tweede helft ingevlogen.

Hier bleek toch ook weer het scherpe oog van de scouting van de Veteranen B om talenten te spotten en op te leiden. Jay-Z gaf aan dat het tijd was voor zijn show. En die kwam er dus. Kreeg hij vorige week al een trui voor zijn goede spel, het was hem niet uitgelegd dat die trui eenmalig was. Er was dus een nieuwe trui te verdienen, die uiteindelijk naar Marc K. zou gaan.

Maar Jay-Z gaf wel een show weg. Heerlijke solo’s en twee prachtige doelpunten. Verder stokte doelpuntenmachine Butcher een beetje, maar met 3 assists en een doelpunt, en….. het mooiste doelpunt dat niet telde en eigenlijk onmogelijk was, kan je niet zeggen dat hij nu een mindere wedstrijd heeft gespeeld. 

Douwe bracht de finishing-touch en de 7-2 eindstand op het bord. Om de wedstrijd dan in een paar simpele woorden samen te vatten. Dit was een statement game van Alecto Veteranen B.

K. Westerhuis (reageren? Bj.westerduin@ziggo.nl)

Ps. Douwe, bedankt voor het meespelen. Je was weer the Rock!

Ps2. De bijna gehele familie van Boxtel langs de lijn, dat mag best historisch genoemd worden.

Ps3. De nieuwe shirtjes zijn voetbalshirtjes!

Ps4. Natuurlijk kan ook hierrrrr weer het motivatiefilmpje gevonden worden!!