maandag 16 mei 2011
Alecto Heren 5 - Leonidas Heren 19 0-4
Het is weer maandag, dus.....
Alecto Heren 5 – Leonidas H19 0-4
Dat het ingewikkeld zou worden was in het begin van de week al duidelijk. De tenniscompetitie, de afsluiting van de A20, precies het stuk, waar ongeveer heel hockeyend Nederland (in ieder geval Zuid-Holland) over heen moet, griepgevallen en natuurlijk langlopende blessures. Een logistieke uitdaging lag op de loer, vooral omdat binnen het team het gevoel van richting, of het vermogen om op de juiste bestemming te komen, niet bij iedereen even goed ontwikkeld is.
Een kleine omweg via Delft, een sluiproute via Tropicana en ook nog een verhuisde club. En heel opmerkelijk, de TomTomfunctie voor alle hockeyclubs in Nederland, waarbij je Leonidas invoert en toch bij Victoria uitkomt. Raarrrrrrrr…….
Maar uiteindelijk stond Heren 5 daar toch weer met 12 man, en omdat invalaanvoerder de toss had gewonnen en voor de afslag had gekozen, kon er pas begonnen worden toen Heren 5 compleet was. Het veld was nagelnieuw. Evenals het complex, dat daar als zeer groot tussen veel multiculturele voetbalclubs uit de grond is gestampt. Nagelnieuw betekent veel zand, heel veel zand en een traag veld. Wat toch in het voordeel voor Heren 5 zou moeten zijn, als het allemaal iets minder snel gaat.
Het begin van de wedstrijd was een beetje zoeken, en vooral wennen aan het veld. Maar, al zal het orakel van Barcelona dat natuurlijk weer ontkennen, daar hebben 22 spelers last van. Het werd een soort grashockey met kunstgrasinvloeden. Dus mooi combinatiespel afgewisseld met de bekende bal op de hoekvlag. Zand dat overal heen vloog. Spijkerharde passen die werden afgewisseld met totaal mislukte rolletjes.
Maar al met al werd er best aardig gespeeld. Alleen speelde Leonidas net iets slimmer. En scoorde (hoewel het eigenlijk best lucky goals waren). Bovendien werden de mouwen ook niet vanaf de eerste minuut opgestroopt, lag er een deken over de ploeg.
De rust gaf toch nog het gevoel dat er de tweede helft misschien wat mogelijk was, want ondanks de deken was het spel dus redelijk, en met een paar tandjes erbij moest er dus wat te halen zijn. Dus de bekende neuzen gingen dezelfde kant op, de mouwen werden opgestroopt, en werd er besloten heel diep in het melkzuur te gaan.
Theorie en praktijk zijn echter heel verschillend. De deken bleef op de ploeg liggen, het bleef wat slapjes. Er kwamen kansen en zelfs een enkel schot tussen de palen, maar de echte overtuiging ontbrak een beetje. Hierdoor de 0- 4 eindstand. Het blijft toch een beetje geflatteerd. Nog twee wedstrijden, langzaam maar zeker slepen we ons naar het einde van de competitie.
Tot slot, Sanders Tactische Tip van de Week aangeboden door Van Bolhuis Osteopathie: “Je moet kijken waar de mensen staan.”
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Rogier, Luuk en Ronald, bedankt voor het meespelen! Echt super dat jullie de hele toeristische route wilden mee maken en toch nog ademloos naar de wedstrijd hebben geluisterd.
PS2. Het blijft opvallend, zo’n hele grote “blanke” hockeyclub tussen minstens drie “multiculturele” voetbalclubs.
PS3. Ook opvallend, Surinaams/Antilliaans damesvoetbal.
PS4. Wederom opvallend. Voetbalbestuurders, directeuren, management, die hun partner meenemen naar hun werk.
