maandag 23 mei 2011
Alecto Heren 5 - Gouda Heren 5 2 - 3
Het is weer maandag, dus......
Alecto Heren 5 – Gouda Heren 5 2 -3
Het einde van het seizoen komt dichter en dichter, de laatste thuiswedstrijd stond zelfs al op het programma. Hoewel de weermannen en vrouwen ons allerlei storm en wind beloofden, de wereld volgens sommige mensen zelfs zou vergaan en er ook nog in mei(!) een extra Sinterklaas Journaal op televisie kwam, scheen om 16.00 uur gewoon weer de zon en was het dus eigenlijk business as usual.
Een onverwachte blessure van Onno van der V. maakte dat de scouting toch maar nog aan het werk moest, de lijntjes richting Utrecht werden nog uitgeworpen, maar uiteindelijk bleek de toch ook voortreffelijke eigen jeugd genoeg kwaliteit te herbergen om de selectie compleet te maken.
Dat Heren 5 ondertussen al een naam heeft in het scouten van talenten is ondertussen bekend in de gehele hockeywereld. Zelfs zo bekend dat niemand minder dan Roelant Oltmans een kijkje kwam nemen bij de wedstrijd van Heren 5.
Nu alle randvoorwaarden voor de wedstrijd waren ingevuld kon de wedstrijd beginnen. Na het slappe spel op de zandvlakte van Leonidas nu dus op het heerlijke Zetacom (por dios, wat een veld). Dit was meteen te merken aan het spel. Rustig achterin rondspelen, hele scherpe passes, maar af en toe ook weer klassiek de hoekvlag. Inderdaad, alle facetten van het moderne hockey. Gouda, toch van het wat jongere segment van het seniorenhockey, was zeer overdonderd door het getoonde spel.
Ze hadden dus ook even tijd nodig om te beseffen dat ook zij niet op halve kracht de drie punten mee naar Gouda konden nemen. Hierdoor kwam er een zeer interessante wedstrijd. Gouda pakte een voorsprong met een wonderbaarlijke backhand, die hij waarschijnlijk nooit meer zal maken en vlak daarna werd het zelfs 0-2, met een wat suffe frommelgoal.
Heren 5 was hierdoor wat de kluts kwijt en leek de wedstrijd opeens gespeeld (een beetje als de Duitse bekerfinale, na de eerste goal van Jan-Klaas Hoentelaar). Maar ook hier werd Oltmans weer verrast met de enorme veerkracht van Heren 5. De hoofden werden opgericht en de jacht op doelpunten ging beginnen.
Werd de strafcorner van Jesper nog afgekeurd, de volgende, in de blessuretijd van de eerste helft, was raak. Luuk pakte de rebound en legde die heel lekker in het hoekje.
In de rust bleek dat Heren 5 nog meer talenten aantrekt. Coach Isis (dochter van Eric P.) gaf aan dat iedereen zijn plek moest houden, want dan konden we de bal kwijt. Niemand kon dat beter of duidelijker zeggen, dus stonden de neuzen meteen dezelfde kant op.
De tweede helft was zo nog interessanter dan de eerste. Een gevecht voor elke meter, lange solo’s, Rein die gewoon op de as van het veld, het hele veld overstak. Maar toch ook weer het klassieke hoekvlaghockey, wat Oltmans dus ook gretig opschreef in zijn notitieboekje. Uit het niets viel dan ook de 1-3, waar de 2-2 toch veel meer voor de hand had gelegen. Een tegenslag, maar ook maar heel eventjes.
Een kleine tactische omzetting achterin (zonder toestemming van coach Isis), en de druk werd groter en groter. Probleem was dat de bal er niet in wilde. Ondertussen werd er ook nog een beetje aan gallery-play gedaan. Gewoon een bal terugleggen op de keeper. Zo groot was het vertrouwen van Heren 5 dus wel.
Alleen de bal wilde er niet in. De druk werd groter en groter. En daar was Marcel, die eindelijk een gat vond, de met een heerlijke pass Frits zo vrij voor de keeper zette, dat die hem alleen nog hoefde aan te raken. 2-3.
De jacht werd daarna voortgezet, maar het lukte allemaal net niet. Jesper soleerde (ook over de as) rechtdoor naar de keeper, maar wist net niet te scoren.
Het gevecht ging dus helaas verloren, waar een gelijkspel toch zeker verdiend was geweest. Wel was het publiek de grote winnaar bij zo’n interessante ontmoeting en de complimentjesbokaal is ook leuk om mee te nemen. Alleen de punten, waar het uiteindelijk om draait gingen toch mee naar Gouda.
Tot slot, Sanders Tactische Tip van de Week, aangeboden door van Bolhuis Osteopathie:”Toen ik ging zitten, toen was daar wel een dipje.”
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS1. Jesper, Mik en Luuk bedankt voor het meespelen!
PS2. Dames 6, gefeliciteerd met jullie overtuigende overwinning en daarmee het kampioenschap. Vooral de 4-2 getuigde van zeer veel kwaliteit.
PS3. Dames 3. Kampioen worden in een wedstrijd waar bij de rust het publiek al de tel kwijt van het aantal doelpunten, dan ben je een zeer terechte kampioen. Gefeliciteerd!!
PS4. Frank en Dick. Een wedstrijd fluiten, zodat Dames 3 hun kampioensfeestje kan vieren, is ook van grote klasse. Bedankt, ook namens Dames 3 denk ik.
PS5. Coach Isis, bedankt voor het coachen.
PS56. Go Gators!!!
Alecto Heren 5 – Gouda Heren 5 2 -3
Het einde van het seizoen komt dichter en dichter, de laatste thuiswedstrijd stond zelfs al op het programma. Hoewel de weermannen en vrouwen ons allerlei storm en wind beloofden, de wereld volgens sommige mensen zelfs zou vergaan en er ook nog in mei(!) een extra Sinterklaas Journaal op televisie kwam, scheen om 16.00 uur gewoon weer de zon en was het dus eigenlijk business as usual.
Een onverwachte blessure van Onno van der V. maakte dat de scouting toch maar nog aan het werk moest, de lijntjes richting Utrecht werden nog uitgeworpen, maar uiteindelijk bleek de toch ook voortreffelijke eigen jeugd genoeg kwaliteit te herbergen om de selectie compleet te maken.
Dat Heren 5 ondertussen al een naam heeft in het scouten van talenten is ondertussen bekend in de gehele hockeywereld. Zelfs zo bekend dat niemand minder dan Roelant Oltmans een kijkje kwam nemen bij de wedstrijd van Heren 5.
Nu alle randvoorwaarden voor de wedstrijd waren ingevuld kon de wedstrijd beginnen. Na het slappe spel op de zandvlakte van Leonidas nu dus op het heerlijke Zetacom (por dios, wat een veld). Dit was meteen te merken aan het spel. Rustig achterin rondspelen, hele scherpe passes, maar af en toe ook weer klassiek de hoekvlag. Inderdaad, alle facetten van het moderne hockey. Gouda, toch van het wat jongere segment van het seniorenhockey, was zeer overdonderd door het getoonde spel.
Ze hadden dus ook even tijd nodig om te beseffen dat ook zij niet op halve kracht de drie punten mee naar Gouda konden nemen. Hierdoor kwam er een zeer interessante wedstrijd. Gouda pakte een voorsprong met een wonderbaarlijke backhand, die hij waarschijnlijk nooit meer zal maken en vlak daarna werd het zelfs 0-2, met een wat suffe frommelgoal.
Heren 5 was hierdoor wat de kluts kwijt en leek de wedstrijd opeens gespeeld (een beetje als de Duitse bekerfinale, na de eerste goal van Jan-Klaas Hoentelaar). Maar ook hier werd Oltmans weer verrast met de enorme veerkracht van Heren 5. De hoofden werden opgericht en de jacht op doelpunten ging beginnen.
Werd de strafcorner van Jesper nog afgekeurd, de volgende, in de blessuretijd van de eerste helft, was raak. Luuk pakte de rebound en legde die heel lekker in het hoekje.
In de rust bleek dat Heren 5 nog meer talenten aantrekt. Coach Isis (dochter van Eric P.) gaf aan dat iedereen zijn plek moest houden, want dan konden we de bal kwijt. Niemand kon dat beter of duidelijker zeggen, dus stonden de neuzen meteen dezelfde kant op.
De tweede helft was zo nog interessanter dan de eerste. Een gevecht voor elke meter, lange solo’s, Rein die gewoon op de as van het veld, het hele veld overstak. Maar toch ook weer het klassieke hoekvlaghockey, wat Oltmans dus ook gretig opschreef in zijn notitieboekje. Uit het niets viel dan ook de 1-3, waar de 2-2 toch veel meer voor de hand had gelegen. Een tegenslag, maar ook maar heel eventjes.
Een kleine tactische omzetting achterin (zonder toestemming van coach Isis), en de druk werd groter en groter. Probleem was dat de bal er niet in wilde. Ondertussen werd er ook nog een beetje aan gallery-play gedaan. Gewoon een bal terugleggen op de keeper. Zo groot was het vertrouwen van Heren 5 dus wel.
Alleen de bal wilde er niet in. De druk werd groter en groter. En daar was Marcel, die eindelijk een gat vond, de met een heerlijke pass Frits zo vrij voor de keeper zette, dat die hem alleen nog hoefde aan te raken. 2-3.
De jacht werd daarna voortgezet, maar het lukte allemaal net niet. Jesper soleerde (ook over de as) rechtdoor naar de keeper, maar wist net niet te scoren.
Het gevecht ging dus helaas verloren, waar een gelijkspel toch zeker verdiend was geweest. Wel was het publiek de grote winnaar bij zo’n interessante ontmoeting en de complimentjesbokaal is ook leuk om mee te nemen. Alleen de punten, waar het uiteindelijk om draait gingen toch mee naar Gouda.
Tot slot, Sanders Tactische Tip van de Week, aangeboden door van Bolhuis Osteopathie:”Toen ik ging zitten, toen was daar wel een dipje.”
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS1. Jesper, Mik en Luuk bedankt voor het meespelen!
PS2. Dames 6, gefeliciteerd met jullie overtuigende overwinning en daarmee het kampioenschap. Vooral de 4-2 getuigde van zeer veel kwaliteit.
PS3. Dames 3. Kampioen worden in een wedstrijd waar bij de rust het publiek al de tel kwijt van het aantal doelpunten, dan ben je een zeer terechte kampioen. Gefeliciteerd!!
PS4. Frank en Dick. Een wedstrijd fluiten, zodat Dames 3 hun kampioensfeestje kan vieren, is ook van grote klasse. Bedankt, ook namens Dames 3 denk ik.
PS5. Coach Isis, bedankt voor het coachen.
PS56. Go Gators!!!