BJ-Inc.nl

Het is weer maandag, dus......

De zaterdag was voor de heerlijke zon en dan natuurlijk het terras en alles wat daarbij komt. Volgens alle mensen die er verstand van hebben zou de zondag regen, wind en zeker geen zon zijn. En zondag is toch de dag waarop gespeeld moest worden.

Bovendien waart er een blessurespook door Heren 5 en waren er ook nog genoeg afzeggingen. Het werd al snel duidelijk dat de scouting weer overuren moest maken, maar eigenlijk werkt die al 24 uur per dag, 7 dagen per week. (Overigens een van de parels van het scoutingapparaat was afgelopen zondag te zien op Studio Sport bij Kampong).

Gelukkig was daar Koen, die behalve zelf wilde invallen, ook over zeer goede connecties te beschikken. En zo dus een heel leger van invallers optrommelde. Met ook nog zeer veel kwaliteit. Alle randvoorwaarden waren dus weer ingevuld en er kon gespeeld worden.

Krimpen aan de IJssel ligt vlak bij Capelle aan de IJssel (van die wereldhit van John Denver, Always wondering West-Capelle), en bleek een zeer religieus dorp. Behalve de ingewikkelde rotondes was het slalommen tussen de kerkgangers door, en een opvallend groot aantal kerken. Kennelijk moest Heren 5 rekening houden met een hogere macht bij de tegenstander.

Dus toen er een opstelling uit de hoed was getoverd, kon er worden begonnen. Natuurlijk was er wat verwarring, want een vereniging met een clubhuis naast het veld, hoe speel je dan de tweede helft richting clubhuis.

Deze verwarring had tot gevolg dat Heren 5 niet helemaal scherp begon en een beetje werd overlopen door Krimpen. Zij speelden volop op de aanval en combineerden veel. Heren 5 hield stand, maar toch werd het 0 – 1.

Toen werd er bijgeschakeld. Opeens werden alle duels gewonnen, de mooiste combinaties werden op de mat gelegd en twee nieuwe wapens werden gevonden in de aanval. Robert en Tom, die allebei de lange solo langs de zijlijn, de halve maan en terugleggen op de kop cirkel, tot in de puntjes beheerste. Het deed denken aan de Pakistaanse solo’s, zoals die vroeger op de mat werden gelegd. De aanslagen die beide spelers daarbij moesten ondergaan, waren niet normaal en deden soms hier aan denken, met Tom in de rol van Caniggia.

Toch na weer zo’n solo legde Tom voor op Robert, die de bal zo kon binnen pakken, maar daarbij door Krimpen wel nog even werd dubbel gevouwen om de doelpaal. Het maakte niet uit, 1-1.

Vlak voor rust kwam Krimpen uit het niets opeens op 1-2, maar van paniek was geen sprake. In de rust werden de laatste puntjes op de i gezet, en scherp als een mes werd de tweede helft begonnen.

Robert en Tom gingen door met hun solo’s (ondanks de aanslagen), de combinaties bleven vloeiend, de jacht was op de gelijkmaker.

Na een zeer vloeiende combinatie kwam de bal uiteindelijk bij Frits, die de bal heerlijk via de binnenkant binnen tipte. 2-2, volkomen terecht en by far het mooiste doelpunt van de dag.

Een overwinning hing in de lucht, Heren 5 ging alles of niets spelen. De vloeiende en hele snelle combinaties, de lange solo’s en mocht Krimpen toch uitbreken, dan was daar nog Sander, en anders, de tot teamtrademark verheven lijnstop. Twee Rein en een keer Tim, die een zeker doelpunt wisten te voorkomen.

Toch was het allemaal net niet genoeg. Door het alles of niets kwam er toch veel ruimte, en Krimpen wist daar dus uiteindelijk van te profiteren. 2-4 eindstand. Een gelijkspel was terecht geweest, maar daar koop je verder weinig voor.

Tot slot, Sanders tactische tip van de Week aangeboden door van Bolhuis Osteopathie:”De wedstrijd was 10 minuten te lang.”

K. Westerhuis (reageren? Alectobj@tiscali.nl)

PS1. Koen, Tim, Tom, Bas, Robert, Maurits, bedankt voor het meespelen!!!

PS2. Koen, jouw naam is dit weekend in goud geschreven. Bedankt voor het regelen van al die mannen!

PS3. Maurits dacht:”Krimpen a/d IJssel dan moet ik met een pont de rivier over!”

PS4. Wichita State wint het National Invitation Tournament, door Alabama te verslaan!

PS5 Ajax – Johan Cruijff, Volgens mij is iemand vergeten 1 april te roepen.