BJ-Inc.nl

Eigenlijk op een slecht moment, want Alecto Heren 5 wordt op het moment geteisterd door blessures. Hierdoor moest de scouting echt overuren maken, voor zover dat al mogelijk was, als ze al 24 uur per dag werken. Het zeer ongelukkige wedstrijdschema van de andere teams, de herkansingen van de diverse scholen, plus toch ook wel het feit dat mensen niet echt staan te springen om op gras te spelen.

Enkele slapeloze nachten en veel social media later wist Alecto Heren 5 toch met 11 man op het grasveld van Groen Geel te verschijnen. Wat meteen duidelijk maakte dat er wel gewisseld kon worden, maar alleen van positie. Eric P. had nog echte kicksen weten te vinden, wat hem meteen toch wel favoriet maakte voor de titel beste grasspeler van het team.

De tactiek was simpel, alles op de hoekvlag, stoppen-slaan en geen frivoliteiten. Maar na al dat kunstgrasgeweld zijn de frivoliteiten moeilijk uit te bannen. Dit was niet alleen bij Heren 5 het geval, Groen Geel had hier ook last van.

Het gevolg was een rare eerste helft, met ballen die alle kanten op vlogen, ook door de lucht en vooral ook heel ver van de zijlijn. Wat het tactische concept tijdrekken weer zeer interessant maakte. Maar bovenal, was de eerste helft niet echt om aan te zien. Wat ook wat agitatie opleverde.

Een stevig gesprek in de rust maakte alles anders. Het ging voor grashockeybegrippen ook nog ergens op lijken. Behalve Eric P. bleken ook Peter, Frits en Onno van der V. zeer bekwame grashockeyers. En ook Slalom Tom kon zijn specialiteit van de slalomdribbel op de mat leggen.

Echter, om een wedstrijd te winnen moet er ook nog gescoord worden. Ook Groen Geel ging in de tweede helft beter spelen. Ook zij kregen kansen, maar soms zijn er van die dagen, dat de bal er niet in gaat. Voor Heren 5 was het hetzelfde verhaal. Kansjes en kansen, maar de bal wilde er niet in.

Michiel was nog het dichtste bij. Overigens, zijn werklust was een ware plaag voor Groen Geel, die zelfs bang voor hem werden. Doordat het veld ook geschikt was voor cricket (of misschien beter geschikt voor cricket) liepen er wat onduidelijke lijnen door het veld. Hierdoor dacht de scheidsrechter dat de bal binnen de 23 meter lag, maar eigenlijk lag hij er buiten. Waardoor het doelpunt van Michiel (onterecht) werd afgekeurd. Zonde, dan hadden we zelfs drie punten mee naar huis genomen. Hierdoor bleef het dus 0-0, een uitslag die echt zelden of nooit in het hockey voorkomt. Doet er ook niet toe, een punt is een punt.

Tot slot, Sanders Tactische Tip van de Week aangeboden door van Bolhuis Osteopathie: “Misschien bloeit er iets moois.” (Er groeide inderdaad een hoop madeliefjes op het veld.)

K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl

PS. Ronald, Mark en Tom, bedankt voor het meespelen!!

PS2. Voor Ronald helemaal een historische wedstrijd. Voor het eerst speelde hij met een rugnummer.

PS3. Op zo’n mooie dag als 17 april hockeyen op gras, dat geeft toch wel het toernooigevoel!

PS4. De kicksen van Eric P. maakten Eric P. toch DE grashockeyer van het team.

Het is weer maandag, dus......

Erwin Krol is 25 jaar bij het NOS-journaal, dus dat kon maar één ding beteken, namelijk dat het zondag mooi weer zou zijn. De zon scheen uitbundig, de zeer attente Major Domus liet het veld sproeien en binnen Heren 5 was het gevoel aanwezig dat er toch wel iets te halen was vandaag. In de wandelgangen werd al gefluisterd dat Heren 5 typische mooiweer hockeyers zouden zijn, dat moest dus nu maar bewezen worden.

De scouting had zeker niet stilgezeten, en een ideale mix van ervaring, kracht en jeugd was samengesteld. Bovendien werd de bank ruim bezet, want met deze warmte is de kracht van de bank zeer belangrijk. Dat houdt de basis scherp en het tempo kan ook nog zeer hoog gehouden worden.

Het mooie weer had nog meer gevolgen. Het publiek kwam ook nog in zeer grote getale opdagen. Waarbij opviel dat er zeer veel vrouwelijke supporters waren. Het gerucht ging dat die voor JW kwamen. Wat een zonnige dag allemaal niet teweeg kan brengen.

De wedstrijd dan. Slalom Tom, die vorige week heel Krimpen aan de IJssel betoverde met zijn slalomsolo’s begreep nu ook weer vanaf het begin wat de bedoeling was. De slalomsolo. Vanaf zijn eerste balcontact bleek dat hij dat zeer goed had begrepen. De ene solo na de andere gooide hij eruit, of achterlijn en terugleggen, of zelf recht op de keeper af. Die hield nog even moedig stand, maar bij de derde keer was hij volkomen kansloos toen Tom de bal achter hem in de touwen joeg. 1 – 0. De schoonheid van dit doelpunt was een voorbode wat verder nog ging komen.

Toen Slalom Tom even de rust van de bank en het water op zocht, bleek dat Heren 5 wel heel erg leunde op de solo’s van Tom. De organisatie was even weg en Dopie bleek ook aardig te kunnen hockeyen. Die onoplettendheid zorgde ervoor dat Paul Ader even moest worden wakker geschud en opeens stond het 1-2.

Even leek Heren 5 de weg kwijt, maar zeer snel werd alles herpakt. Ruurd onderschepte de bal ging links langs de lijn, passte op Björn op de kopcirkel die meteen kaatste. Via de keeper kwam de bal terug bij Björn en maakte heel goed de 2-2. Een psychologische klap, want het was vlak voor rust en Dopie dacht echt Alecto Heren 5 op de rug te hebben.

Na de rust begon de galavoorstelling pas echt. Frits heerste op het middenveld, Paul was niet alleen het slot, maar ook het grendel op de deur, iedereen strooide met lange en korte passjes, vloeiende combinaties, alles werd uit de kast gehaald. Peter was onpasseerbaar, en dit zelfs zonder een blikje Red Bull (of een daar op gelijkend drankje). Een doelpunt kon niet uitblijven, en kwam er dus ook. En was werkelijk van ongekende schoonheid.

Marcel onderschept op eigen helft een bal van Dopie, omspeelt met een nog nooit vertoonde beweging zijn directe tegenstander, doet daarna nog drie stappen en passt diep op Onno de B. die de bal in één keer kaatst op Ruurd die zo vrij en alleen voor de keeper komt, en de bal heel cool in de hoek legt. Prachtige aanval, heerlijk doelpunt. 3 – 2.

Met deze aanval was het verzet van Dopie gebroken. Om de wedstrijd definitief in het slot te gooien kwam Björn weer terug in de ploeg en kreeg de bal meteen van Slalom Tom, waarna Björn met alweer een nooit vertoonde beweging twee man het bos in stuurde en verder iedereen kansloos liet. 4 – 2. Een hele mooie uitslag op een schitterende dag. Drie hele goede punten. En bovenal een publiek dat zeer is vermaakt!

Tot slot, Paul Aders tactische tip van de week aangeboden door van Bolhuis Osteopathie: “Jongens, let op de kop!”

K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)

PS. Tom, Tim, Koen, Björn, JW, Paul en Ruurd, bedankt voor het meespelen. Het was werkelijk een spektakelstuk.

PS2. Het publiek bedankt voor de massale opkomst. Zoals bekend speelt Heren 5 altijd om het publiek te vermaken.

PS3. Ook mooi, drie generaties van de Van der Voort Dynastie langs en op het veld.

PS4. Historische dag voor JW, hij heeft nu met alle Dompelingen gehockeyd.

PS5. DeBoer ontslagen??

Het is weer maandag, dus......

De zaterdag was voor de heerlijke zon en dan natuurlijk het terras en alles wat daarbij komt. Volgens alle mensen die er verstand van hebben zou de zondag regen, wind en zeker geen zon zijn. En zondag is toch de dag waarop gespeeld moest worden.

Bovendien waart er een blessurespook door Heren 5 en waren er ook nog genoeg afzeggingen. Het werd al snel duidelijk dat de scouting weer overuren moest maken, maar eigenlijk werkt die al 24 uur per dag, 7 dagen per week. (Overigens een van de parels van het scoutingapparaat was afgelopen zondag te zien op Studio Sport bij Kampong).

Gelukkig was daar Koen, die behalve zelf wilde invallen, ook over zeer goede connecties te beschikken. En zo dus een heel leger van invallers optrommelde. Met ook nog zeer veel kwaliteit. Alle randvoorwaarden waren dus weer ingevuld en er kon gespeeld worden.

Krimpen aan de IJssel ligt vlak bij Capelle aan de IJssel (van die wereldhit van John Denver, Always wondering West-Capelle), en bleek een zeer religieus dorp. Behalve de ingewikkelde rotondes was het slalommen tussen de kerkgangers door, en een opvallend groot aantal kerken. Kennelijk moest Heren 5 rekening houden met een hogere macht bij de tegenstander.

Dus toen er een opstelling uit de hoed was getoverd, kon er worden begonnen. Natuurlijk was er wat verwarring, want een vereniging met een clubhuis naast het veld, hoe speel je dan de tweede helft richting clubhuis.

Deze verwarring had tot gevolg dat Heren 5 niet helemaal scherp begon en een beetje werd overlopen door Krimpen. Zij speelden volop op de aanval en combineerden veel. Heren 5 hield stand, maar toch werd het 0 – 1.

Toen werd er bijgeschakeld. Opeens werden alle duels gewonnen, de mooiste combinaties werden op de mat gelegd en twee nieuwe wapens werden gevonden in de aanval. Robert en Tom, die allebei de lange solo langs de zijlijn, de halve maan en terugleggen op de kop cirkel, tot in de puntjes beheerste. Het deed denken aan de Pakistaanse solo’s, zoals die vroeger op de mat werden gelegd. De aanslagen die beide spelers daarbij moesten ondergaan, waren niet normaal en deden soms hier aan denken, met Tom in de rol van Caniggia.

Toch na weer zo’n solo legde Tom voor op Robert, die de bal zo kon binnen pakken, maar daarbij door Krimpen wel nog even werd dubbel gevouwen om de doelpaal. Het maakte niet uit, 1-1.

Vlak voor rust kwam Krimpen uit het niets opeens op 1-2, maar van paniek was geen sprake. In de rust werden de laatste puntjes op de i gezet, en scherp als een mes werd de tweede helft begonnen.

Robert en Tom gingen door met hun solo’s (ondanks de aanslagen), de combinaties bleven vloeiend, de jacht was op de gelijkmaker.

Na een zeer vloeiende combinatie kwam de bal uiteindelijk bij Frits, die de bal heerlijk via de binnenkant binnen tipte. 2-2, volkomen terecht en by far het mooiste doelpunt van de dag.

Een overwinning hing in de lucht, Heren 5 ging alles of niets spelen. De vloeiende en hele snelle combinaties, de lange solo’s en mocht Krimpen toch uitbreken, dan was daar nog Sander, en anders, de tot teamtrademark verheven lijnstop. Twee Rein en een keer Tim, die een zeker doelpunt wisten te voorkomen.

Toch was het allemaal net niet genoeg. Door het alles of niets kwam er toch veel ruimte, en Krimpen wist daar dus uiteindelijk van te profiteren. 2-4 eindstand. Een gelijkspel was terecht geweest, maar daar koop je verder weinig voor.

Tot slot, Sanders tactische tip van de Week aangeboden door van Bolhuis Osteopathie:”De wedstrijd was 10 minuten te lang.”

K. Westerhuis (reageren? Alectobj@tiscali.nl)

PS1. Koen, Tim, Tom, Bas, Robert, Maurits, bedankt voor het meespelen!!!

PS2. Koen, jouw naam is dit weekend in goud geschreven. Bedankt voor het regelen van al die mannen!

PS3. Maurits dacht:”Krimpen a/d IJssel dan moet ik met een pont de rivier over!”

PS4. Wichita State wint het National Invitation Tournament, door Alabama te verslaan!

PS5 Ajax – Johan Cruijff, Volgens mij is iemand vergeten 1 april te roepen.