BJ-Inc.nl

De wedstrijd was niet zo best, maar wel spannend. Twee echte traditionele teams uit de NFL stonden tegenover elkaar. De Pittsburgh Steelers en de Green Bay Packers. Twee teams met een hele grote groep fans en de enigen (met de Dallas Cowboys) waar de fans meereizen naar uitwedstrijden.

Dat de Green Bay Packers wonnen is zeer interessante stof voor managers, technisch directeuren of trainers van sportclubs, verenigingen en zelfs voor het bedrijfsleven.

Van 1992 tot 2008 hadden de Packers een superster als quarterback (de spelverdeler). Brett Favre, die in zijn carriere vele records op zijn naam heeft geschreven, waaronder 297 opeenvolgende wedstrijden waarin hij de startende quarterback was. Aan de hand van Favre haalden de Packers twee keer de Superbowl, wonnen hem een keer en waren er veel hele goede seizoenen.

In 2008 maakte Favre bekend dat hij ging stoppen. Huilend op een persconferentie zei hij dat het mooi was geweest. Heel Green Bay was in rouw. Alles stond stil.

In Green Bay, stad ongeveer net zo groot als Leiden, is Football religie. Het stadion is sinds 1960 bij elke thuiswedstrijd uitverkocht, voor een seizoenskaart is een wachtlijst van 32 jaar. Bovendien zijn de Green Bay Packers als enige team een publieke organisatie met aandeelhouders, en zo ook het enige team dat jaarlijks zijn jaarcijfers bekend maakt.

Favre ging dus stoppen, back-up quarterback Aaron Rodgers zou eindelijk zijn kans krijgen. Heel logisch bij een organisatie waar het altijd rustig was. Maar toen ging het toch een beetje anders.

Favre kreeg spijt van zijn beslissing en wilde toch weer verder gaan. En natuurlijk bij de Packers. Wat de organisatie van de Packers eigenlijk niet zo zag zitten. Een soap begon zich af te spelen. In de stad Green Bay werd de polonaise gestart, want Favre kwam terug. Hij meldde zich op de training, terwijl er nog geen nieuw contract was.

De soap duurde dagen. Favre kreeg 20 miljoen geboden om niet te komen spelen, maar alleen promotionele activiteiten voor de Packers te doen. Wat hij weer weigerde enzovoort.

Maar toen nam het management (front-office) een opvallend besluit. Ze zeiden nee tegen Favre. Ze hadden ingekocht op Aaron Rodgers en dus was er geen plek meer voor Favre. Een heel moedig besluit, want Favre was larger than life in Green Bay. De fans waren woedend, maar de Packers bleven bij hun besluit.

Gevolg was dat zijn opvolger Aaron Rodgers onder een heel groot vergrootglas kwam te liggen. Elke bal die hij gooide, elke stap, alles werd bekeken, geanalyseerd en besproken en het kwam er op neer, Rodgers kan er niet zoveel van.

Zelfs de fans kwamen in het eerste seizoen nog met Favre-shirts aan, shirts van Rodgers waren niet of nauwelijks te zien. Op vragen van supporters konden antwoordden fans dat ze zich eigenlijk niet konden voorstellen dat zij een shirt van Rodgers zouden kopen.

Maar de Packers bleven rustig en sleutelden verder aan het team. Het eerste seizoen van Rodgers was wat shaky, het tweede seizoen werd al duidelijk dat Rodgers zeker geen koekebakker was en nu staat hij dan op het allehoogste podium. Een hele lange neus naar alles en iedereen. Knap, de druk was enorm. En dan werd hij ook nog MVP van de Superbowl (niet helemaal terecht).

Ook de beloning voor het management van de Packers, die een duidelijk doel voor ogen hadden, niet bogen voor de fans en de druk van de Favre-clan en aanhangers. En daardoor zeer interessant materiaal voor de eerder genoemde doelgroepen. Hier legt Peter King het nog een keer uit (geschreven voor de Superbowl).

En Brett Favre...

Favre verhuisde naar de New York Jets, stopte weer, toch weer niet en ging nog twee seizoenen (waarbij hij elk seizoen aankondigde dat het toch echt zijn laatste zou zijn) naar de aartsvijand van de Packers, de Minnesota Vikings, waarmee de sympathie voor Favre in Green Bay smolt als sneeuw voor de zon (al ligt er in Green Bay altijd sneeuw). Hij had een matig seizoen in New York, een heel goed seizoen in Minnesota, maar zijn vermoedelijk laatste seizoen was eigenlijk dramatisch, met ook nog allerlei gedoe buiten het veld. Toch te lang door gegaan.

Tot slot.. Superbowl XLV. Want die is gewoon gespeeld en daarom hier de hoogtepunten.