maandag 17 mei 2010
Alecto Veteranen B - Leonidas Veteranen B 0-4
Het is weer maandag, dus.........
Alecto Veteranen B – Leonidas Veteranen B 0-4
De oplettende lezer had al opgemerkt dat er vorige week geen verslag was. Om kort te gaan, Ring Pass had wat versterking ingevlogen en dus was het allemaal een kansloze missie. Eindstand 2-7 naar het schijnt. Overigens, het invliegen van “ringers” aan het eind van de competitie schijnt bij het Veteranenhockey eerder normaal te zijn dan een wanhoopspoging om een team compleet te krijgen.
Maar nu de wedstrijd. De laatste wedstrijd van een lang seizoen. Bovendien ook nog tegen de koploper, die toevallig net de vrijdag(!) ervoor kampioen waren geworden. Daarnaast gonste het van de geruchten dat Westland zich had teruggetrokken, waardoor degraderen onmogelijk werd.
Heel veel druk zat er dus niet meer op de wedstrijd, bovendien deed de lente/zomer ook heel erg zijn best om door te breken, wat een aangename temperatuur opleverde en dus ook eenshirtjeshockeyweer (dat is een mooi scrabbelwoord!).
Leonidas liet zien dat ze de terechte kampioen waren, en de 0-4 was ook wel een terechte eindstand. En er dus een eind aan het seizoen kwam. Wat valt er allemaal te melden over de wedstrijd. Paul stond fantastisch te keepen, met een aantal zeer spectaculaire reddingen. Toch wel de man van de match.
Wijnand viel in en speelde de laatste wedstrijd van zijn carrière, tenminste dat dacht iedereen, maar na de wedstrijd speelde hij nog gewoon de allerlaatste wedstrijd.
Onno speelde mee en zijn rug heeft het gehouden, wat zeer goed nieuws en interessant voor volgend seizoen. En dat was wel ongeveer het verhaal van de dag.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. JW, Boner, Ruurd, Joost en Wijnand, dank voor het invallen. Leonidas had zeer veel angst voor de jeugd, die wij in het veld brachten.
PS2 Veteranen A, gefeliciteerd met jullie kampioenschap!!! In de laatste wedstrijd op gras kampioen worden, dat is niet veel teams gegeven.
PS3. Schrijft allen 12 juni in de agenda. Mooi lustrum coming-up
PS4. Volgend jaar weer senioren???
zaterdag 8 mei 2010
Giro d'Italia
Na het spektakel van de Vuelta vorig jaar in Assen, op dat prachtige circuit, was nu Amsterdam aan de beurt. Amsterdam kleurde roze. De Giro d'Italia was op bezoek.
Het mooie aan wielrennen is dat iedereen en alles zo benaderbaar is. Een lintje voor de bus gespannen en als wielrenner wordt je aangegaapt door minstens dertig man, die ook nog foto's van je staan te nemen, te filmen en om handtekeningen staan te zeuren.
Het verschil per team. Saxobank, superstrak georganiseerd, alles stond netjes klaar en geordend, en bijvoorbeeld Lampre, waar alles door elkaar liep, de mecaniecers stonden te roken naast de inrijdende renners.
Liquigas, de ploeg die ik tijdens de Vuelta door een regenbui heel lang heb kunnen bekijken, benutte zelfs het straatmeubilair voor het peperdure materiaal. Grappig was ook dat ik bij Liquigas veel bekende koppen zag onder het ondersteunend personeel. Typisch Italiaanse verzorgers, mecaniecers en allerlei andere mensen die op een of andere manier daar ook bij horen.De start was op het Museumplein met het prachtig in de steigers staande Rijksmuseum, met een opmerkelijk groot portret van Koningin Beatrix. Hare Majesteit die zo over alles kijkt en ziet dat alles goed is. Opmerkelijk plaatje.
Het laatste gedeelte van het parcours liep toch wel door het zeer sjieke gedeelte van Amsterdam, Oud-Zuid. Zeer veel hippe scooters, Uggs en rose delen met de hele buurt. Daarbij staken de twee parasols van het Hilton hotel wel heel treurig af. De finish lag bij het Olympisch Stadion en in het Olympisch Stadion stonden grote schermen waarop de koers was te volgen, maar helaas had de organisatie ook bedacht dat het leuk is om wannabe Italiaanse B-artiesten in te schakelen en die overal doorheen zongen. Uiteindelijk achter de finish bij een persstand de laatste renners bekeken.
Wat was verder opvallend, maar liefst drie (!) Olympisch kampioenen tegen gekomen (anders dan de wielrenners). Bob de Jong, die natuurlijk een kleine Italiaanse connectie heeft. Bovendien vertelde hij een kleine scoop, hij wil volgend jaar het WK in Inzell gaan rijden. En verder gaan met de ski-cross.
Joop Alberda, natuurlijk de coach van de "lange mannen", de volleyballers van Atlanta. Hij was verbaasd dat ik een handtekening van hem wilde, want hij had totaal geen verstand van wielrennen. "Wat wil je weten?", vroeg ik hem nog.
En bij de finish kwam ik nog Nicolien Sauerbreij tegen. Ze had wat haast, maar wilde graag even tekenen en was onder de indruk dat ik ook nog de handtekening van Joop Alberdag had. Was ook erg aardig.
Zelfs Mart Smeet was erg aardig. Voor de eerste keer dat ik geen boek van Mart Smeets bij mij had en dan kom ik hem tegen. Denk dat de Mets trui, bedankt Gus!, de doorslag gaf, want hij schijnt de Yankees te haten. Signeerde mijn boekje over de Giro, "Groeten Mart Smeets", en ook nog even een foto.
Maar de actie van de dag is toch van Thomas Voeckler. Hij was duidelijk diep in het rood aan het inrijden, het zweet liep in stralen langs zijn lichaam. Toen hij mij zag staan met mijn Giro boekje, maakte hij even een gebaar dat hij die toch wel even wilde tekenen. En dat ik zelfs even onder het lintje door mocht. Mijn merci was ook zeer gemeend. Bovendien was naast hem een Japanse (!) renner aan het warmrijden, die ik ook maar om een handtekening heb gevraagd en een prachtig Japans karakter kreeg (drie penstreepjes). Zijn naam: Yukiya Arashiro. Tegen hem zei ik grazi, wat toch meer een poging tot Italiaans was.
Tot slot: Wat Russische fietsenhumor:
maandag 3 mei 2010
Alecto Veteranen B - Dordrecht Veteranen B 3-2
Het is weer maandag, dus......
Alecto Veteranen B – Dordrecht Veteranen B 3-2
De laatste strohalm, aan het elastiek, een lichtpuntje zien en meer van dat soort bekende kreten. Dat is een beetje het verhaal van de Veteranen B van de afgelopen zondag. Hoewel de er niet veel dieper in de kelder kon worden afgedaald en er dus alleen omhoog kon worden gekeken, was dat ook precies wat er werd gedaan.
De wonderbaarlijke weersomstandigheden, die het begrip waterveld ook een hele nieuwe dimensie gaven, zorgde voor een wonderlijke bezetting van de selectie en zelfs vier wissels. Er hing dus resultaat in de lucht. Er hing dus ook water in de lucht, maar dat viel vooral naar beneden.
Een fraaie opstelling werd neergezet en het was duidelijk dat er vanaf de eerste minuut zou worden gestreden. Wat dus ook gebeurde. Iedereen werkte keihard, en het spel was zeer om aan te zien. Wat kennelijk niet gezegd kon worden van het veld naast ons, want het in grote aantallen opgekomen publiek keek toch vooral naar het zeer lekker spelende Zetacomveld.
Een doelpunt kon dus ook niet uitblijven. En Eric P., zeer dominant aan de rechterkant, legde de bal panklaar voor Gordon (geen Geer en Goor dit keer in de basis), die hem slechts hoefde aan te raken. 1-0.
Het voelde als een bevrijding en dus werd er zo vloeiend verder gespeeld. Douwe, die met een heerlijke pass Cris bereikte, die niet aarzelde en daar was de 2-0. Er was eigenlijk maar één ploeg die speelde. Inderdaad, de Veteranen B.
In zulk weer en met zulke wedstrijden is de rust meestal meer een obstakel dan een rustpunt in de wedstrijd. Door de regen en de frisse wind koelde iedereen snel af, en er was al erg diep in het melkzuur gegaan. Hierdoor kon Dordrecht weer terug in de wedstrijd komen. De combinaties liepen niet helemaal soepel meer, en toen de stofwolken (voor zover mogelijk bij regen) optrokken, was het opeens 2-2. Niet echt de strohalm die nodig was.
Ondanks de natte kleren, het publiek dat was verdwenen onder paraplu’s, poncho’s en andere waterwerende attributen, ging nog eenmaal de beuk erin. En een beuk was het. Joost sloeg zo hard, Koko raakte hem nog net en dus 3-2!!!
Professioneel werd de wedstrijd uitgespeeld en dus drie punten in de tas. De allerlaatste strohalm is gegrepen, lichtpuntjes zijn te zien.
K. Westerhuis (alectobj@tiscali.nl)
PS. Joost, Cris, Johan, Mark, Gordon dank voor het meespelen!!
PS2 Ed, bedankt!
PS3. Opmerkelijk, als er ook maar iets van een feestdag is, is er geen competitie en nu wordt opeens alles in twee weekenden van de meivakantie gepropt.
PS4. Alecto is eindelijk met de juiste mensen gaan praten.
PS5. FC Twente kampioen. Overwinning voor het lange-termijn denken en werken.
zaterdag 1 mei 2010
Turbo Polyp
Het is al een klassieker, maar er zijn nog steeds mensen die hem niet kennen. De Turbo Polyp. En dan niet de attractie, maar de Turbo Polyp van Man Bijt Hond.
Hoewel je eerst denkt aan Koefnoen, Draadstaal of iets van Arjan Ederveen. maar het is echt!!! De kermis zal nooit meer hetzelfde zijn.
