zondag 24 januari 2010
Midwiner Alecto Heren 10 - VVV Heren 11 afgelast
Het "pas" zondag, maar toch
Midwinter Alecto Heren 10 – VVV Heren 11 Afgelast
Zoals bekend is de midwintercompetitie altijd een mooie gelegenheid om wat dingen uit te proberen, nieuwe spelers te testen, oudere spelers weer eens te zien, talenten te scouten en misschien zelfs wat nieuwe tactische foefjes eens te bekijken.
Deze wintercompetitie kwam daar nog een hele nieuwe dimensie bij. Het bezoeken van verenigingen waar je eigenlijk nog nooit of heel lang geleden bent geweest. Namens als Bennebroek, VVV en Saxenburg kwamen voorbij (hoewel Saxenburg op bezoek bij ons zou komen). Inderdaad Noord-Holland! Bennebroek, Amstelveen en Haarlem om precies te zijn.
Na wat langer nadenken bleek zelfs dat dit de eerste officiële wedstrijd in mijn lange hockeycarrière was dat ik via de A4 richting Amsterdam ging. Een keertje in de mini’s naar Pinoke en in de C-jeugd naar Zandvoort, maar dat was het ook wel. Kortom, om Tony Blair te citeren: “It’s no time for soundbites, but I feel the hands of history on my shoulders.”
Koning Winter had de eerste twee wedstrijden al zeer onmogelijk gemaakt, maar de gehele week verdween de sneeuw steeds meer, kwamen overal berichten dat velden weer bespeelbaar waren en er dus ook nog een team bij elkaar gekregen moest worden, dat aan alle eerder genoemde voorwaarden moet voldoen.
Dat lukte uiteindelijk en het was een zeer interessant allegaartje dat deze historische trip richting Amstelveen (Amsterdam-Buitenveldert) zou gaan maken. En elke hockeykenner nieuwsgierig maakte naar het resultaat en het te gaan vertonen spel.
Helaas dacht Koning Winter er anders over. Hoewel het niet eens zo koud werd, was er toch weer voldoende neerslag om te blijven liggen. Op zondag was de wereld, in ieder geval Nederland, weer helemaal wit. En dus weer geen hockey. De merkwaardige selectie werd weer ontbonden. Nog twee wedstrijden om de vijfde-op-rij-midwintertitel te halen. Het wordt interessant, vooral omdat de weersverwachtingen ook niet zo gunstig zijn.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
Midwinter Alecto Heren 10 – VVV Heren 11 Afgelast
Zoals bekend is de midwintercompetitie altijd een mooie gelegenheid om wat dingen uit te proberen, nieuwe spelers te testen, oudere spelers weer eens te zien, talenten te scouten en misschien zelfs wat nieuwe tactische foefjes eens te bekijken.
Deze wintercompetitie kwam daar nog een hele nieuwe dimensie bij. Het bezoeken van verenigingen waar je eigenlijk nog nooit of heel lang geleden bent geweest. Namens als Bennebroek, VVV en Saxenburg kwamen voorbij (hoewel Saxenburg op bezoek bij ons zou komen). Inderdaad Noord-Holland! Bennebroek, Amstelveen en Haarlem om precies te zijn.
Na wat langer nadenken bleek zelfs dat dit de eerste officiële wedstrijd in mijn lange hockeycarrière was dat ik via de A4 richting Amsterdam ging. Een keertje in de mini’s naar Pinoke en in de C-jeugd naar Zandvoort, maar dat was het ook wel. Kortom, om Tony Blair te citeren: “It’s no time for soundbites, but I feel the hands of history on my shoulders.”
Koning Winter had de eerste twee wedstrijden al zeer onmogelijk gemaakt, maar de gehele week verdween de sneeuw steeds meer, kwamen overal berichten dat velden weer bespeelbaar waren en er dus ook nog een team bij elkaar gekregen moest worden, dat aan alle eerder genoemde voorwaarden moet voldoen.
Dat lukte uiteindelijk en het was een zeer interessant allegaartje dat deze historische trip richting Amstelveen (Amsterdam-Buitenveldert) zou gaan maken. En elke hockeykenner nieuwsgierig maakte naar het resultaat en het te gaan vertonen spel.
Helaas dacht Koning Winter er anders over. Hoewel het niet eens zo koud werd, was er toch weer voldoende neerslag om te blijven liggen. Op zondag was de wereld, in ieder geval Nederland, weer helemaal wit. En dus weer geen hockey. De merkwaardige selectie werd weer ontbonden. Nog twee wedstrijden om de vijfde-op-rij-midwintertitel te halen. Het wordt interessant, vooral omdat de weersverwachtingen ook niet zo gunstig zijn.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
donderdag 14 januari 2010
Vandaag 20 jaar geleden
Op 14 januari 1990 werd de eerste reguliere aflevering van the Simpsons uitgezonden op de Amerikaanse televisiezender Fox.
Helemaal onbekend waren ze niet, want ze waren al sinds 1987 onderdeel van the Tracy Ullmanshow en op 17 december was er een speciale Simpsons Christmas Special (hier op dubbele snelheid), die eigenlijk gepland was als aflevering acht van seizoen 1.
Maar op 14 januari 1990 was dus de eerste aflevering als the Simpsons. Met ook voor het eerst, de bekende openingssequence.
Nu 20 jaar later zijn the Simpsons de langstlopende animatieserie, de langst lopende sitcom en sinds juni 2009 de langstlopende American primetime entertainment serie. Dat zijn nogal wat records.
Daarom hier de promo voor die "eerste" aflevering op 14 januari 1990, want beelden van die aflevering zijn moeilijk te vinden (of ik heb niet goed genoeg gezocht).
Gelukkig zijn er mensen die alles bijhouden en daarom ook nog de commercials die de eerste uitzending (in dit geval de Christmas Special) onderbraken. Hier. (Por dios, wat een mooi tijdsbeeld. Let vooral op de fantastische Panasonic mobiele telefoon en de all new Game Boy!)
Nu 20 jaar later zijn the Simpsons de langstlopende animatieserie, de langst lopende sitcom en sinds juni 2009 de langstlopende American primetime entertainment serie. Dat zijn nogal wat records.
Daarom hier de promo voor die "eerste" aflevering op 14 januari 1990, want beelden van die aflevering zijn moeilijk te vinden (of ik heb niet goed genoeg gezocht).
Gelukkig zijn er mensen die alles bijhouden en daarom ook nog de commercials die de eerste uitzending (in dit geval de Christmas Special) onderbraken. Hier. (Por dios, wat een mooi tijdsbeeld. Let vooral op de fantastische Panasonic mobiele telefoon en de all new Game Boy!)
donderdag 7 januari 2010
Kabouter Wesley
Shocking! Vandaag een maand geleden was de laatste post. De winterstop van het hockey heeft daar ook wel mee te maken, maar was er dan echt niets te vertellen?
Waarschijnlijk wel, daarom nu maar wat korte dingen. Overigens, de eerste wedstrijd van de mid-wintercompetitie is al afgelast, dus de queeste naar de vijfde mid-wintertitel op rij is nog even niet begonnen.
Aan het eind van 2009 natuurlijk, de Top 2000, de Top Serious Request, de Top 4000 of de Top 1000 allertijden en heel, heel, veel kerstplaatjes. Vanaf 6 december. De Sint had het anker nog niet gehesen of Chris Rea kwam alweer voorbij gereden, overigens een van de weinige kerstplaten zonder kerstbelletjes.
Waar het op neer kwam is dat elke lijst in de top 500 ongeveer dezelfde platen had (misschien de Top Serious Request iets minder, want dat was gebaseerd op verzoekjes). Voor de echte, interessante, obscure plaatjes moest je toch echt bij de bodem van de lijsten zijn. Plaat die het meest is blijven hangen, Eels met Last stop; This Town (hoewel de clip eigenlijk totaal niet bij de plaat past).
Dan, pitcher Randy Johnson gaat met pensioen. Zijn bijnaam, de Big Unit. Kon een bal met 160 km/h gooien en was vooral zeer intimiderend. 2.08 meter lang en dan nog op een heuvel. Hij heeft niet het meest vriendelijke gezicht, maar pitchen kon hij. Buiten de VS is hij het meest bekend door zijn worp waarmee hij een duif doodgooide (dierenbeschermingorganisaties beschuldigden hem ervan dat hij dat opzettelijk deed).
Maar ook gooide hij twee no-hitters, waarvan een perfect game. Tegen de zeer veel en makkelijk scorende Atlanta Braves. Geen geringe prestatie, gezien het feit dat er in de geschiedenis van het honkbal slechts 18 perfect games zijn gegooid.
Tot slot, opmerkelijk dat te weinig mensen Kabouter Wesley kennen (nee, het is niet Wesley Sneijder). Het komt van de Belgische Man bijt Hond, en is opvallend niet netjes in vergelijking met het wat "brave" Man bijt Hond. Daarom hieronder drie van mijn favorieten:
Waarschijnlijk wel, daarom nu maar wat korte dingen. Overigens, de eerste wedstrijd van de mid-wintercompetitie is al afgelast, dus de queeste naar de vijfde mid-wintertitel op rij is nog even niet begonnen.
Aan het eind van 2009 natuurlijk, de Top 2000, de Top Serious Request, de Top 4000 of de Top 1000 allertijden en heel, heel, veel kerstplaatjes. Vanaf 6 december. De Sint had het anker nog niet gehesen of Chris Rea kwam alweer voorbij gereden, overigens een van de weinige kerstplaten zonder kerstbelletjes.
Waar het op neer kwam is dat elke lijst in de top 500 ongeveer dezelfde platen had (misschien de Top Serious Request iets minder, want dat was gebaseerd op verzoekjes). Voor de echte, interessante, obscure plaatjes moest je toch echt bij de bodem van de lijsten zijn. Plaat die het meest is blijven hangen, Eels met Last stop; This Town (hoewel de clip eigenlijk totaal niet bij de plaat past).
Dan, pitcher Randy Johnson gaat met pensioen. Zijn bijnaam, de Big Unit. Kon een bal met 160 km/h gooien en was vooral zeer intimiderend. 2.08 meter lang en dan nog op een heuvel. Hij heeft niet het meest vriendelijke gezicht, maar pitchen kon hij. Buiten de VS is hij het meest bekend door zijn worp waarmee hij een duif doodgooide (dierenbeschermingorganisaties beschuldigden hem ervan dat hij dat opzettelijk deed).
Maar ook gooide hij twee no-hitters, waarvan een perfect game. Tegen de zeer veel en makkelijk scorende Atlanta Braves. Geen geringe prestatie, gezien het feit dat er in de geschiedenis van het honkbal slechts 18 perfect games zijn gegooid.
Tot slot, opmerkelijk dat te weinig mensen Kabouter Wesley kennen (nee, het is niet Wesley Sneijder). Het komt van de Belgische Man bijt Hond, en is opvallend niet netjes in vergelijking met het wat "brave" Man bijt Hond. Daarom hieronder drie van mijn favorieten:
