BJ-Inc.nl

Het is weer maandag, en ook een tijdje geleden, dus.............

Na de 4-0 nederlaag tegen LOHC was het een week (ongeveer) een rollercoasterride, waarin een uitlaat, Engelse hockeysters, wielrennen, interlandhockey, speakeren en ook nog werken, een grote rol speelde. En dus weinig tijd voor verslagen en andere dingen waar een computer bij nodig is.

Ondertussen alweer een week na Pasen en de Fusieclub mocht vertrekken naar Reeuwijk. Van de bekende Reeuwijkse plassen waar de club ongeveer aan grenst. Hoewel ze niet zijn te zien, vanaf de club. Daar zit Reeuwijk al weer enige jaren. En dat betekent geen hardrockoefenruimte meer naast het veld.

Deze wedstrijd was de laatste uitwedstrijd met zeker kansen op punten. Het heerlijke weer bracht al veel scherpte naar boven. Vlak voor de wedstrijd nog een wolkendek, waardoor de temperatuur op het veld niet teveel opliep, allemaal zeer gunstige ontwikkelingen.

Al snel werd er weer veel verwacht van het tactisch vernuft van de Fusieclub. Laurens verliet al na 2 minuten het veld door een bal op zijn knie. De variant die nu weer uit de hoed werd getoverd is Richard op het middenveld en Marcel een linie naar achteren.

Deze variant pakte zeer goed uit, want hoewel Reeuwijk zich veel op de helft bevond van de Fusieclub werden ze niet echt gevaarlijk. De eerste echte kans was voor de Fusieclub, waar Koko met een Tom Brady pass Butcher helemaal vrij voor de keeper zette. Helaas ging de bal er niet in, om Evert ten Napel te citeren:”Die gaat richting Hubble.”

Toch maakte deze actie veel duidelijk over de intenties van de Fusieclub. De 1-0 voorsprong was dan ook duidelijk en heel fraai, Koko opent op rechts op Eric P., die legt de bal kopcirkel terug op Koko, die de bal een beetje van richting verandert, waarna Butcher bij de tweede paal de bal binnentikte. 1-0. Wat toch wel wat lekker hockeyde.

De Fusieclub kreeg daarna kans op kans, maar ging daar zeer slordig mee om. Een oude sportwet zegt dat de doelpunten dan aan de andere kant zullen vallen. Dus werd de ruststand 1-1. Het moest dan in de tweede helft gebeuren.

Ondertussen was er ook publiek toegestroomd om de Fusieclub te ondersteunen, hoewel dit een negatief effect bleek te hebben, want de Fusieclub kwam achter. Wat in de tweede helft niet vaak is gebeurd, want de tweede helft is toch altijd de helft van de Fusieclub.

Het duurde niet lang en Richard maakte na een goede strafcornervariant de 2-2, waarna de jacht op de winst begon. Kansen genoeg, inzet genoeg, power genoeg, maar de bal wilde er niet in. Of in ieder geval, hij ging er niet in.

Vlak voor tijd toonde Michiel zijn klasse door een zeker doelpunt en dus een verlies te voorkomen met een totaal onmogelijke redding. De scheidsrechter wilde eigenlijk al naar het midden wijzen. 2-2 bleef het, een punt mee terug naar Alkemade.

Toen begon het spektakel pas. De zon kwam na het laatste fluitsignaal weer terug, en zoals gezegd de velden lagen aan de zelfde uitrit als die van de Reeuwijkse plassen. Waar een politiebusje stopte en bleek dat ze aan het eind van die uitrit alcoholcontroles gingen houden.

Wat tot een hoop hilariteit en ook wel spanning leidde op het terras. Een spannende wedstrijd volgde. Wie hield het langer vol, de politie of de hockey. De zon maakte dit een zeer dragelijke wedstrijd, dus uiteindelijk wonnen de hockeyers. En vertrok iedereen van Alkemade (de bestuurders) nuchter huiswaarts. 10 mei laatste wedstrijd. Komt allen!!!
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)

PS. Opmerkelijk als je rollercoasterride schrijft, dat dan die avond de film Rollercoaster op televisie is.