maandag 30 november 2009
Alecto Veteranen B - Leonidas Veteranen B 2-3
Het is weer maandag, dus........
Alecto Veteranen B – Leonidas Veteranen B 2 – 3
Nadat de Oranje hockeyheren al een voorbeeld hadden gegeven (7-2 eraf in en tegen Australië), moesten ook de Veteranen B de reis naar de koploper maken en dus het ook nog tegen die koploper opnemen. Het vertoonde spel van de afgelopen weken en ook de overwinning van vorige week was er zeker geen vrees. Bovendien had de scoutingstaf zijn ogen weer zeer goed open gehad, en een nagelnieuw talent, Jeroen, weten over te halen om mee te doen. Zoals bekend, aankopen moeten spelen, dus startte hij meteen in de basis.
Daar liet hij al gauw zijn opmerkelijke talent zien. Twee keer plukte hij een hoge bal met de stick boven zijn hoofd dood uit de lucht. Niet reglementair, maar wel zeer opmerkelijk. Daar het ook nog gestopt was met regenen en Leonidas duidelijk maakte er ook zeer veel zin in te hebben stond niets meer een goede pot hockey in de weg.
En een goede wedstrijd werd het. Job gaf meteen zijn visitekaartje af met twee zeer puike reddingen en iedereen was superscherp. Er kwamen dus ook kansen. Gordon en Jeroen maakten van de rechterkant een zeer gevaarlijke kant, Marcel was onverzettelijk op links en Butcher bleef loeren op dat ene kansje. Douwe en Ronald controleerden het centrum, waardoor Willem zich vooral met aanvallen kon bezighouden en Peter en Hans, die behalve hun puike verdedigende taken ook nog aanvallende aspiraties toonden. En dus kwamen er kansen.
Zoals bekend hebben de Veteranen B wat moeite met het afronden van kansen. Daarnaast speelde Leonidas toch ook wel goed. Een bekend gegeven is dat als de goal aan de ene kant niet valt, hij aan de andere kant wel valt. Een wat rommelige goal en 0-1. Het was wel duidelijk dat er zich een kleine paniek meester aan het maken was van Leonidas in de rust. De koploper was er duidelijk niet gerust op.
Nog 35 minuten knallen en alles geven en dan ontspannen de rest van de zondag. Met een knappe variant maakte Leonidas de 0-2, maar al snel was het weer 1-2, nadat Douwe de tweede strafcorner heel hard en goed in de hoek knalde. De strafcorner bleek al snel een belangrijk wapen te worden in deze wedstrijd.
Leonidas wist met een snelle counter de 1-3 te maken, maar nog steeds waren zij er niet gerust op. En terecht. Ronald knalde weer een strafcorner binnen, gewoon op de klassieke manier, keihard.
Veteranen B ging op jacht naar een punt met nog 10 minuten te spelen. Achterin werd 1 op 1 gespeeld, wat naar voren kon gaan, ging naar voren en de bal moest er in. De laatste kans kwam 3 minuten voor tijd toen de keeper een rebound los liet na een schot van Douwe en Koko de bal net 30 centimeter naast sloeg. Geen punt, maar weer had er meer ingezeten.
Veel complimenten van de tegenstander, zelfs de neutrale toeschouwer vond dat Veteranen B een punt verdiend hadden. De Complimentjesbokaal is al binnen voor dit seizoen. Nu nog de punten.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Gordon en Jeroen, dank voor het geweldige meespelen.
PS2. Opmerkelijk. Ongeveer voor het eerst dit seizoen een “normale” wedstrijd gespeeld. Zonder al die merkwaardige Veteranendingen (wel handjes geven natuurlijk en de fair-play).
PS3. Opmerkelijk 2 Het debuut van Santy Hulst bij ADO Den Haag.
PS4. Quote van de week:”Scheids, de bal lag niet stil!”
Alecto Veteranen B – Leonidas Veteranen B 2 – 3
Nadat de Oranje hockeyheren al een voorbeeld hadden gegeven (7-2 eraf in en tegen Australië), moesten ook de Veteranen B de reis naar de koploper maken en dus het ook nog tegen die koploper opnemen. Het vertoonde spel van de afgelopen weken en ook de overwinning van vorige week was er zeker geen vrees. Bovendien had de scoutingstaf zijn ogen weer zeer goed open gehad, en een nagelnieuw talent, Jeroen, weten over te halen om mee te doen. Zoals bekend, aankopen moeten spelen, dus startte hij meteen in de basis.
Daar liet hij al gauw zijn opmerkelijke talent zien. Twee keer plukte hij een hoge bal met de stick boven zijn hoofd dood uit de lucht. Niet reglementair, maar wel zeer opmerkelijk. Daar het ook nog gestopt was met regenen en Leonidas duidelijk maakte er ook zeer veel zin in te hebben stond niets meer een goede pot hockey in de weg.
En een goede wedstrijd werd het. Job gaf meteen zijn visitekaartje af met twee zeer puike reddingen en iedereen was superscherp. Er kwamen dus ook kansen. Gordon en Jeroen maakten van de rechterkant een zeer gevaarlijke kant, Marcel was onverzettelijk op links en Butcher bleef loeren op dat ene kansje. Douwe en Ronald controleerden het centrum, waardoor Willem zich vooral met aanvallen kon bezighouden en Peter en Hans, die behalve hun puike verdedigende taken ook nog aanvallende aspiraties toonden. En dus kwamen er kansen.
Zoals bekend hebben de Veteranen B wat moeite met het afronden van kansen. Daarnaast speelde Leonidas toch ook wel goed. Een bekend gegeven is dat als de goal aan de ene kant niet valt, hij aan de andere kant wel valt. Een wat rommelige goal en 0-1. Het was wel duidelijk dat er zich een kleine paniek meester aan het maken was van Leonidas in de rust. De koploper was er duidelijk niet gerust op.
Nog 35 minuten knallen en alles geven en dan ontspannen de rest van de zondag. Met een knappe variant maakte Leonidas de 0-2, maar al snel was het weer 1-2, nadat Douwe de tweede strafcorner heel hard en goed in de hoek knalde. De strafcorner bleek al snel een belangrijk wapen te worden in deze wedstrijd.
Leonidas wist met een snelle counter de 1-3 te maken, maar nog steeds waren zij er niet gerust op. En terecht. Ronald knalde weer een strafcorner binnen, gewoon op de klassieke manier, keihard.
Veteranen B ging op jacht naar een punt met nog 10 minuten te spelen. Achterin werd 1 op 1 gespeeld, wat naar voren kon gaan, ging naar voren en de bal moest er in. De laatste kans kwam 3 minuten voor tijd toen de keeper een rebound los liet na een schot van Douwe en Koko de bal net 30 centimeter naast sloeg. Geen punt, maar weer had er meer ingezeten.
Veel complimenten van de tegenstander, zelfs de neutrale toeschouwer vond dat Veteranen B een punt verdiend hadden. De Complimentjesbokaal is al binnen voor dit seizoen. Nu nog de punten.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Gordon en Jeroen, dank voor het geweldige meespelen.
PS2. Opmerkelijk. Ongeveer voor het eerst dit seizoen een “normale” wedstrijd gespeeld. Zonder al die merkwaardige Veteranendingen (wel handjes geven natuurlijk en de fair-play).
PS3. Opmerkelijk 2 Het debuut van Santy Hulst bij ADO Den Haag.
PS4. Quote van de week:”Scheids, de bal lag niet stil!”
maandag 23 november 2009
Alecto Veteranen B - Ring Pass Veteranen B 2-1
Het is weer maandag, dus........
Alecto Veteranen B – Ring Pass Veteranen B 2-1
Hoewel de hele sportwereld nog bezig was met een handsbal en natuurlijk ook over “the call” iedereen zijn zegje moest en kon doen, was Veteranen B bezig met maar 1 ding, de wedstrijd van zondag en dat er punten gehaald moesten worden.
Erwin Krol had wel een storm voorspeld, maar het viel allemaal wel mee. Een windje, maar zeker ook een zonnetje. Dan ook nog het Zetacomveld, by far het lekkerste veld van Alecto. Het moest dus allemaal weer van het team komen.
Als snel werd duidelijk de patronen steeds meer inslijpen, er werd heel goed rondgespeeld, het spel werd verlegd en er kwamen ook weer kansen. Het benutten van kansen blijft echter nog steeds het grote probleem, waardoor de stand 0-0 bleef. De verdediging zat potdicht, er werd niets weggegeven. Kansen waren er dus volop, maar de bal wilde niet tussen de palen.
In en na de rust werden we geconfronteerd met een volgende merkwaardigheid van het veteranenhockey. Ring Pass vond dat er teveel “jonge” spelers meededen. Er waren drie invallers van H6 en H3, die door hun de 19-jarigen werden genoemd en ook Koko werd gezien als 27 (oh, wat een egotrip!). De hele flauwe keeper bleef hier maar over doorzeuren, ook nog na de wedstrijd, (hij had het over junioren, oh wat was dat lachen).
Duidelijk was dat dit zielige gedoe op een manier het zwijgen kon worden opgelegd, en dat was winnen. De bekende tanden werden bijgeschakeld, de mouwen opgestroopt en alles wat er moest gebeuren om te winnen. En eindelijk werd de goal ook gevonden. Fraai was het niet, Koko veranderde de bal van richting en die hobbelde naar binnen. 1-0.
Veteranen B bleef de controle houden, maar uit een spaarzame strafcorner werd het toch nog 1-1. Zou Veteranen B weer een puntje halen, of was er het slechts een rimpeling. Vlak voor tijd werd alles recht gezet. Pons passt a la Frank de Boer op Björn, die omspeelt verdediger en keeper en beslist de wedstrijd drie minuten voor tijd. 2-1.
Eindelijk de eerste overwinning, drie punten in de tas en bovendien zijn we allemaal weer jonge goden!
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Björn, Pons en JW, dank voor het meespelen!
PS2. Traveltip: De croissantjes in Ouagadougou (hoofdstad Burkina Faso) zijn veel beter dan de croissantjes in Ghana.
PS3. Quote van de week:”Die nummer 7 is ook pas 27!”
Alecto Veteranen B – Ring Pass Veteranen B 2-1
Hoewel de hele sportwereld nog bezig was met een handsbal en natuurlijk ook over “the call” iedereen zijn zegje moest en kon doen, was Veteranen B bezig met maar 1 ding, de wedstrijd van zondag en dat er punten gehaald moesten worden.
Erwin Krol had wel een storm voorspeld, maar het viel allemaal wel mee. Een windje, maar zeker ook een zonnetje. Dan ook nog het Zetacomveld, by far het lekkerste veld van Alecto. Het moest dus allemaal weer van het team komen.
Als snel werd duidelijk de patronen steeds meer inslijpen, er werd heel goed rondgespeeld, het spel werd verlegd en er kwamen ook weer kansen. Het benutten van kansen blijft echter nog steeds het grote probleem, waardoor de stand 0-0 bleef. De verdediging zat potdicht, er werd niets weggegeven. Kansen waren er dus volop, maar de bal wilde niet tussen de palen.
In en na de rust werden we geconfronteerd met een volgende merkwaardigheid van het veteranenhockey. Ring Pass vond dat er teveel “jonge” spelers meededen. Er waren drie invallers van H6 en H3, die door hun de 19-jarigen werden genoemd en ook Koko werd gezien als 27 (oh, wat een egotrip!). De hele flauwe keeper bleef hier maar over doorzeuren, ook nog na de wedstrijd, (hij had het over junioren, oh wat was dat lachen).
Duidelijk was dat dit zielige gedoe op een manier het zwijgen kon worden opgelegd, en dat was winnen. De bekende tanden werden bijgeschakeld, de mouwen opgestroopt en alles wat er moest gebeuren om te winnen. En eindelijk werd de goal ook gevonden. Fraai was het niet, Koko veranderde de bal van richting en die hobbelde naar binnen. 1-0.
Veteranen B bleef de controle houden, maar uit een spaarzame strafcorner werd het toch nog 1-1. Zou Veteranen B weer een puntje halen, of was er het slechts een rimpeling. Vlak voor tijd werd alles recht gezet. Pons passt a la Frank de Boer op Björn, die omspeelt verdediger en keeper en beslist de wedstrijd drie minuten voor tijd. 2-1.
Eindelijk de eerste overwinning, drie punten in de tas en bovendien zijn we allemaal weer jonge goden!
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Björn, Pons en JW, dank voor het meespelen!
PS2. Traveltip: De croissantjes in Ouagadougou (hoofdstad Burkina Faso) zijn veel beter dan de croissantjes in Ghana.
PS3. Quote van de week:”Die nummer 7 is ook pas 27!”
maandag 16 november 2009
Alecto Veteranen B - Dordrecht Veteranen B 2-3
Het is weer maandag, dus...............
Alecto Veteranen B – Dordrecht Veteranen B 2-3
Het leek even een ouderwetse week in de aanloop naar de wedstrijd van zondag. Blessures, operaties en andere omstandigheden hadden de selectie van Veteranen B uitgedund tot 8 man. Daar de potentiële invallers bijna allemaal op een zeer ongunstige tijd speelden, was er weer een hoop creativiteit nodig. Verzamelen daar, spelen ergens anders, peddle to the metal naar Dordrecht (dat overigens nog best ver weg is), paar invallers eerste helft, andere invallers voor de tweede helft, het grote netwerk van spelers in den vreemde raadplegen en wat er nog meer mogelijk is.
Uiteindelijk werd voor een zeer bekende oplossing gekozen, genoeg invallers. Daarnaast werd Paul van keeper in recordtijd omgebouwd van keeper tot linkerspits, met een opmerkelijke longinhoud en werkethos. Hierdoor kon Job keepen en met Alexander, Gordon en Matthijs was de selectie dan toch compleet. En op dat moment stopte het ook met regenen en kwam er zelfs een niet zo waterig zonnetje. Bijna 1-shirtjes weer!
Het voelde echt dat er wat te halen was daar in dat verre Dordrecht. Veteranen B ging furieus van start en kreeg meteen kansen. Dordrecht loerde op een counter en met een paar goede passers werden ze af en toe heel gevaarlijk, maar de defense was zeker wakker.
Het afmaken blijft voor de Veteranen B nog moeilijk. Mooie combinaties tot aan de cirkel en dan wil de bal er maar niet in. Dit had tot gevolg dat Dordrecht weer kon counteren en toen was het 0-1. Daarna lieten zij zich inzakken en kon er dus meer worden aangevallen. Kennelijk moeten de Veteranen eerst achterstaan, voor de absolute scherpte is bereikt. Weer vloeiende combinaties en nu stond Gordon aan het eind en was het 1-1.
Een mooie ruststand en het duidelijke gevoel dat de er wat te halen was, gingen de Veteranen de tweede helft in. Er kwamen meer kansen, maar Dordrecht kwam er ook gevaarlijk uit. Daar stond Job in ieder geval om dat allemaal tegen te houden. Kansen over en weer, een kleine verslapping en opeens was het 1-2 en ook nog 1-3.
De Veteranen probeerden nog een keer vol in de aanval en met heel hard werken maakte Willem de 2-3. De gelijkmaker hing in de lucht, maar bleef daar slechts hangen. Voor het eerst dit seizoen echt het gevoel dat dit verlies niet nodig was. Afmaken en scoren, dat wordt het speerpunt op de volgende trainingen. Komt dus allen.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS Gordon, Alexander en Matthijs, bedankt voor het meespelen!
PS2. Veteranen B was getuige van het feit dat het Dordtse elektronische scorebord het weer deed, voor het eerst in een jaar en slechts in de tweede helft.
PS3. Ook getuige geweest van het vertrek van de supporters van de lokale voetbalvereniging. Priceless!
PS4. Daarna nog meegespeeld met Heren 6. Por dios, wat een lekker veld is dat Zeta-comveld!
PS5. Quote van de week:” Zijn jullie de ouders?”
Alecto Veteranen B – Dordrecht Veteranen B 2-3
Het leek even een ouderwetse week in de aanloop naar de wedstrijd van zondag. Blessures, operaties en andere omstandigheden hadden de selectie van Veteranen B uitgedund tot 8 man. Daar de potentiële invallers bijna allemaal op een zeer ongunstige tijd speelden, was er weer een hoop creativiteit nodig. Verzamelen daar, spelen ergens anders, peddle to the metal naar Dordrecht (dat overigens nog best ver weg is), paar invallers eerste helft, andere invallers voor de tweede helft, het grote netwerk van spelers in den vreemde raadplegen en wat er nog meer mogelijk is.
Uiteindelijk werd voor een zeer bekende oplossing gekozen, genoeg invallers. Daarnaast werd Paul van keeper in recordtijd omgebouwd van keeper tot linkerspits, met een opmerkelijke longinhoud en werkethos. Hierdoor kon Job keepen en met Alexander, Gordon en Matthijs was de selectie dan toch compleet. En op dat moment stopte het ook met regenen en kwam er zelfs een niet zo waterig zonnetje. Bijna 1-shirtjes weer!
Het voelde echt dat er wat te halen was daar in dat verre Dordrecht. Veteranen B ging furieus van start en kreeg meteen kansen. Dordrecht loerde op een counter en met een paar goede passers werden ze af en toe heel gevaarlijk, maar de defense was zeker wakker.
Het afmaken blijft voor de Veteranen B nog moeilijk. Mooie combinaties tot aan de cirkel en dan wil de bal er maar niet in. Dit had tot gevolg dat Dordrecht weer kon counteren en toen was het 0-1. Daarna lieten zij zich inzakken en kon er dus meer worden aangevallen. Kennelijk moeten de Veteranen eerst achterstaan, voor de absolute scherpte is bereikt. Weer vloeiende combinaties en nu stond Gordon aan het eind en was het 1-1.
Een mooie ruststand en het duidelijke gevoel dat de er wat te halen was, gingen de Veteranen de tweede helft in. Er kwamen meer kansen, maar Dordrecht kwam er ook gevaarlijk uit. Daar stond Job in ieder geval om dat allemaal tegen te houden. Kansen over en weer, een kleine verslapping en opeens was het 1-2 en ook nog 1-3.
De Veteranen probeerden nog een keer vol in de aanval en met heel hard werken maakte Willem de 2-3. De gelijkmaker hing in de lucht, maar bleef daar slechts hangen. Voor het eerst dit seizoen echt het gevoel dat dit verlies niet nodig was. Afmaken en scoren, dat wordt het speerpunt op de volgende trainingen. Komt dus allen.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS Gordon, Alexander en Matthijs, bedankt voor het meespelen!
PS2. Veteranen B was getuige van het feit dat het Dordtse elektronische scorebord het weer deed, voor het eerst in een jaar en slechts in de tweede helft.
PS3. Ook getuige geweest van het vertrek van de supporters van de lokale voetbalvereniging. Priceless!
PS4. Daarna nog meegespeeld met Heren 6. Por dios, wat een lekker veld is dat Zeta-comveld!
PS5. Quote van de week:” Zijn jullie de ouders?”
maandag 9 november 2009
Alecto Veteranen B - Cartouche Veteranen B 0-0
Het is weer maandag, dus......
Alecto Veteranen B – Cartouche Veteranen B 0 – 0.
De brilstand, geen doelpunten, Frits van Tuurenhout (nullll-nulllll), het is toch een zeldzaamheid in het hockey. In het Italiaanse voetbal is de 0-0 regel in plaats van uitzondering, maar in het hockey met de vele mogelijkheden om te scoren, strafcorners, geen buitenspel meer en de laatste innovatie, de self-pass, is een doelpuntloze wedstrijd een zeldzaamheid.
Dat het dit seizoen toch al het seizoen is van de “Firsts” en dus van dingen die zelden gebeuren op een hockeyveld en tijdens wedstrijden werd dus ook weer in deze wedstrijd bevestigd. Een belangrijke wedstrijd, want Cartouche stond nog steeds onder ons. Daarbij de wetenschap, dat Veteranen B ongeveer op volle oorlogssterkte kon aantreden, bovendien nog op de centre-court als voorprogramma van Heren 1 (of was Heren 1 nou de afterparty van ons?) , lag er toch best wat druk op de wedstrijd.
Al snel werd wel duidelijk dat het geen bloedeloze 0-0 zou worden. Er werd gevochten voor elke meter van het versgesproeide veld, er kwamen kansen, maar soms heb je van die dagen. Wel duidelijk was, dat de verdediging een muur voor het doel van Job had opgetrokken, (en dat in deze dagen van herdenking). De bal ging er niet in. Dat was zeer goed. Jammer was dat de bal er aan de andere kant ook niet in ging, ondanks alle pogingen, schoten en fraaie combinaties. Een toeschouwer merkte op: “Al hadden ze twee dagen doorgespeeld, dan was er nog niet gescoord.” Wat toch wel iets te weinig credits was voor de inspanningen en vechtlust van de Veteranen B.
Toch weer een punt, Cartouche nog steeds onder ons. En goed voorbeeld doet goed volgen. Diezelfde middag speelden HGC en Bloemendaal ook 0-0. En dat in de hoofdklasse. Dus het resultaat is zo gek nog niet.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Met dat prachtige sproeisysteem op het prachtige veld, kan ook Veteranen B wel een wasmoeder/wasvrouw/waspersoon gebruiken. Wat wordt er toch op dat veld gesproeid?
Alecto Veteranen B – Cartouche Veteranen B 0 – 0.
De brilstand, geen doelpunten, Frits van Tuurenhout (nullll-nulllll), het is toch een zeldzaamheid in het hockey. In het Italiaanse voetbal is de 0-0 regel in plaats van uitzondering, maar in het hockey met de vele mogelijkheden om te scoren, strafcorners, geen buitenspel meer en de laatste innovatie, de self-pass, is een doelpuntloze wedstrijd een zeldzaamheid.
Dat het dit seizoen toch al het seizoen is van de “Firsts” en dus van dingen die zelden gebeuren op een hockeyveld en tijdens wedstrijden werd dus ook weer in deze wedstrijd bevestigd. Een belangrijke wedstrijd, want Cartouche stond nog steeds onder ons. Daarbij de wetenschap, dat Veteranen B ongeveer op volle oorlogssterkte kon aantreden, bovendien nog op de centre-court als voorprogramma van Heren 1 (of was Heren 1 nou de afterparty van ons?) , lag er toch best wat druk op de wedstrijd.
Al snel werd wel duidelijk dat het geen bloedeloze 0-0 zou worden. Er werd gevochten voor elke meter van het versgesproeide veld, er kwamen kansen, maar soms heb je van die dagen. Wel duidelijk was, dat de verdediging een muur voor het doel van Job had opgetrokken, (en dat in deze dagen van herdenking). De bal ging er niet in. Dat was zeer goed. Jammer was dat de bal er aan de andere kant ook niet in ging, ondanks alle pogingen, schoten en fraaie combinaties. Een toeschouwer merkte op: “Al hadden ze twee dagen doorgespeeld, dan was er nog niet gescoord.” Wat toch wel iets te weinig credits was voor de inspanningen en vechtlust van de Veteranen B.
Toch weer een punt, Cartouche nog steeds onder ons. En goed voorbeeld doet goed volgen. Diezelfde middag speelden HGC en Bloemendaal ook 0-0. En dat in de hoofdklasse. Dus het resultaat is zo gek nog niet.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Met dat prachtige sproeisysteem op het prachtige veld, kan ook Veteranen B wel een wasmoeder/wasvrouw/waspersoon gebruiken. Wat wordt er toch op dat veld gesproeid?
maandag 2 november 2009
Alecto Veteranen B - Rotterdam Veteranen B 1-3
Het is weer maandag, dus....
Alecto veteranen B – Rotterdam Veteranen D 1-3
Alecto veteranen B – Rotterdam Veteranen D 1-3
Bij elke wedstrijd is er dit seizoen al een “first”, deze week toch wel een hele unieke, maar eigenlijk ook een hele logische. De wedstrijd zou plaats vinden in het stadion van Rotterdam. 2500 zitplaatsen, op hetzelfde veld waar ook al een Champions Trophy is gespeeld, op dezelfde bank zitten als waar Fatima op gezeten heeft. Voor de wedstrijd nog snel een interview met Radio Rijnmond. Wachten op het publiek. Bij een beetje mooi weer zit iedereen buiten, en dus veel publiek.
Daar lag nu net even het probleem. De weergoden hadden besloten een klein handje te helpen bij het sproeien van het toch wel erg lekkere waterveld. Kennelijk was iemand daarboven vergeten de kraan dicht te draaien en enkele ramen te sluiten, want het was regen, regen en ook nog wind. Toch was het het stadion.
Ronald maakte zijn rentree na een tijd van blessureleed en dat in het stadion. Bovendien was het de eerste wedstrijd met voltallig Veteranen B in de basis. We waren bijna vergeten dat we nog moesten gaan hockeyen.
Dat moest wel. En na het goede spel en de week rust was iedereen zeer gretig. Patronen waren zichtbaar en de duels waren goed. De 0-1 kwam dus ook (letterlijk) uit de lucht vallen. Veteranen B kreeg ook zeker kansjes, met zeer fraai combinatiespel, de bal wilde er niet in.
Zoals bekend heeft Veteranen B als motto “de tweede helft is onze helft”, alleen was dit in de rust nog even vergeten te melden. Rotterdam dacht, nog 35 minuten en dan zijn we eindelijk uit de regen en schakelde naar een hogere versnelling. Veteranen B had wat moeite dat tempo te volgen, probeerde het zeker wel, maar niet alles lukte. Dus 0-2 en 0-3.
Er werden nog fraaie combinaties op de mat gelegd, het laatste tikje wilde gewoon niet. Tot vlak voor tijd Maurits, na toch weer een hele fraaie combinatie het laatste tikje gaf aan een pass(?) van Eric P. 1-3 eindstand. Snel naar binnen, en proberen op te drogen. En inderdaad, toen we weer in Leiderdorp binnen kwamen stopte het met regenen. Volgende week gewoon drie punten.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Maurits bedankt voor het meespelen. Was weer top.
PS2 Hans, jouw sluiproute was geniaal!
PS3. Ronald, goed dat je weer speelt.
PS4. Rotterdam had een gast dj zondag, Toevallig, het was Henk Westbroek. Eerste drie platen bij binnenkomst na de wedstrijd: Whole lotta Love – Led Zeppelin, Grease – Franky Valli, Superstition – Stevie Wonder.
PS5. Quote van de week: “Nood breekt bed!” Hans.
Daar lag nu net even het probleem. De weergoden hadden besloten een klein handje te helpen bij het sproeien van het toch wel erg lekkere waterveld. Kennelijk was iemand daarboven vergeten de kraan dicht te draaien en enkele ramen te sluiten, want het was regen, regen en ook nog wind. Toch was het het stadion.
Ronald maakte zijn rentree na een tijd van blessureleed en dat in het stadion. Bovendien was het de eerste wedstrijd met voltallig Veteranen B in de basis. We waren bijna vergeten dat we nog moesten gaan hockeyen.
Dat moest wel. En na het goede spel en de week rust was iedereen zeer gretig. Patronen waren zichtbaar en de duels waren goed. De 0-1 kwam dus ook (letterlijk) uit de lucht vallen. Veteranen B kreeg ook zeker kansjes, met zeer fraai combinatiespel, de bal wilde er niet in.
Zoals bekend heeft Veteranen B als motto “de tweede helft is onze helft”, alleen was dit in de rust nog even vergeten te melden. Rotterdam dacht, nog 35 minuten en dan zijn we eindelijk uit de regen en schakelde naar een hogere versnelling. Veteranen B had wat moeite dat tempo te volgen, probeerde het zeker wel, maar niet alles lukte. Dus 0-2 en 0-3.
Er werden nog fraaie combinaties op de mat gelegd, het laatste tikje wilde gewoon niet. Tot vlak voor tijd Maurits, na toch weer een hele fraaie combinatie het laatste tikje gaf aan een pass(?) van Eric P. 1-3 eindstand. Snel naar binnen, en proberen op te drogen. En inderdaad, toen we weer in Leiderdorp binnen kwamen stopte het met regenen. Volgende week gewoon drie punten.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Maurits bedankt voor het meespelen. Was weer top.
PS2 Hans, jouw sluiproute was geniaal!
PS3. Ronald, goed dat je weer speelt.
PS4. Rotterdam had een gast dj zondag, Toevallig, het was Henk Westbroek. Eerste drie platen bij binnenkomst na de wedstrijd: Whole lotta Love – Led Zeppelin, Grease – Franky Valli, Superstition – Stevie Wonder.
PS5. Quote van de week: “Nood breekt bed!” Hans.
