<$BlogRSDUrl$>

maandag 12 oktober 2009

Alecto Veteranen B - Tempo'34 Veteranen A 3-3 

Het is weer maandag, dus.....

Alecto Veteranen B - Tempo'34 Veteranen A 3-3

Als zelfs de site van Tempo’34 al aangeeft dat de routebeschrijving niet klopt en navigatieapparatuur de grootste moeite heeft het complex te vinden dan is dat al een mooie start van de dag. Paaltjes en wat verwarring, maar uiteindelijk was de selectie toch compleet. Nieuwe wegen en rotondes, die zelfs de TomTom nog niet kenden (helaas, de zin, ik ben verdwaald kent hij/zij nog niet), alles was gedaan om de Veteranen in verwarring te brengen. Toen zelfs de barvrouw een jerrycannetje water ging inschenken en stoïcijns bleef kijken, terwijl de kraan naast de jerrycan aanstond was het al duidelijk dat het een hele speciale dag zou gaan worden.

Het selectieproces gaat altijd maar door en dus waren er weer wat nieuwe mensen aan de selectie toegevoegd. Dick Dompeling (Double D) als een zeer offensieve voorstopper. Pons als de Haarlemmerolie en Gordon als de buitenlandse creativiteit, want dat doen ze in de hoofdklasse ook. De tactiek was duidelijk. Tikken, tikken, niet teveel de lange bal, En het werkte. Tempo werd meteen vastgezet, tikken, tikken, tikken en daar was de cirkel. Ging de eerste kans nog verloren, nadat de keeper de bal van Butcher nog wist te redden, was daar Pons voor de rebound en 1-0!

Eindelijk dit seizoen op voorsprong. Waarna meteen de jacht op de tweede volgde. Tempo kwam er af en toe gevaarlijk uit, de defense onder leiding van Paul en Marc week niet. Na weer een heerlijke aanval wist Koko de pass van Pons in te tippen, 2-0.
Dit gaf al bijna het gevoel van de overwinning, maar een kleine verslapping en het was 2-1.

Zoals bekend heeft Veteranen B als motto “de tweede helft is onze helft”, maar dit werd een heel nu concept omdat er nu een voorsprong was. Dat dit even wennen was bleek al snel, want na een strafcorner was het 2-2. Een spannende strijd ontspon zich, waarin Tempo na rust veel sterker bleek dan voor rust. Strafcorner na strafcorner na strafcorner volgde, maar de bal ging er niet in, want iedereen was zo scherp.

Zelfs een powerplay situatie voor Tempo leverde niets op. IJskonijn Willem kwam alleen voor een zeer hard uitlopende keeper, legde de bal nog even stil en pushte toen heel cool raak, 3-2. Nog was het niet genoeg, want uit een van de vele (af en toe makkelijk gegeven) strafcorners werd het 3-3. Aan de overwinning werd nog geroken, maar eindstand 3-3. Eerste punt. Beste wedstrijd van het seizoen, zoals al eerder gezegd, er zit nog veel meer in.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)

PS. Double D, Pons en Gordon, dank voor het meespelen!
PS2. As zondag 18 oktober Alecto – Alkemade! 14.30 komt dus allen!
PS3. Quote van de week: “Silence cannot be quoted

This page is powered by Blogger. Isn't yours?