BJ-Inc.nl

Aan het einde van het jaar wordt je op de radio zo ongeveer doodgegooid met lijstjes, overzichten etc. De Top 2000 van Radio2, de Top 101 van Saai Radio, Top Serious Request van 3fm, de Klassieke Top 1000 van Classicfm, de Album Top 1000 allertijden van Veronica en ga zo maar door.

In elke lijst staan ongeveer dezelfde platen, soms in een iets andere volgorde, maar hoe dichter bij de nummer 1, hoe meer ze op elkaar gaan lijken. Dus op de laatste dag van het jaar draait elk station ongeveer de dezelfde platen op dezelfde tijd. (Misschien Classicfm uitgezonderd.)

De echte interessante platen staan in de catacomben van die lijsten, platen die je niet vaak hoort op de radio, one-hitwonders, vage bandjes en dat soort dingen. Veel interessanter om te luisteren en de verhalen erbij te zoeken. Wat doen ze nu, bestaan ze eigenlijk nog etc.

De Top 2000 van Radio2 heeft nu een paar jaar op televisie een broertje, de Top 2000 a gogo. Interessant, want de verhalen achter en de beelden van de hits. Dat levert echt juweeltjes op. Zo was daar de sound-engineer van Thriller, die vertelde over het maken van dat legendarische album en hoe het was om te werken met Michael Jackson.

Hij vertelde over Billy Jean dat er 91(!) mixen gemaakt zijn van dat nummer, voordat werd besloten dat mix no.2 de juiste was. Dat Michael Jackson toch wel een vreemd mens was, maar als muzikant of artiest absoluut uniek. Dat het album eigenlijk Starlight zou gaan heten.

De absolute topper was echter Donna Summer, die vertelde over haar hit State of Independence. Nu was Donna Summer zelf niet zo interessant, maar er waren beelden van een concert dat mij kippenvel bezorgde. Gelukkig is er dan altijd het onvolprezen Youtube en daar stond het natuurlijk ook op. Daarom Donna Summer, the Queen of Disco:
(Overigens, de danspasjes van de achtergrondzangers en danseressen zouden zo uit een gemiddelde schoolvoorstelling van the Simpsons kunnen komen of uit Kinderen voor Kinderen zijn gejat.)

Bij de studio-opname van dit nummer werd een opmerkelijk achtergrondkoor samengesteld.
Het nummer werd geproduceerd door Quincy Jones en Donna Summer vertelt daarover: "Quincy was the man that time. When he just coughed, everybody came crowling out!" Dus Quincy hoestte een keertje en stelde het volgende achtergrondkoor samen: o.a Michael Jackson, Lionel Richie, Dionne Warwick, Quincy Jones, Stevie Wonder, Christopher Cross en Brenda Russell. Noem het maar een koortje.

Nu al voor het vijfde jaar houdt 3FM rond de kerst haar Serious Request actie. Wat begon met een actie voor Darfur (door iedereen vergeten, want op Tweede Kerstdag kwam er een tsunami voorbij), nu een steeds grotere en ook internationale actie.

Vooral de simpelheid van de actie spreekt mij erg aan, drie DJ's die opgesloten worden en niet eten, en als luisteraar of passant gewoon geld doneren en daar een plaatje voor aanvragen. Verder allerlei ludieke acties en ongein, maar vooral toch een week van fantastische radio.

Hoewel ik vind dat de chemistry tussen de DJ's Giel Beelen, Paul Rabbering en Coen Swijnenberg niet zo groot is als vorig jaar tussen Rob Stenders, Gerard Ekdom en Michiel Veenstra (dit is slechts mijn bescheiden mening), Coen Swijnenberg volgens mij er nu al helemaal doorheen zit, is Paul Rabbering echt een ontdekking. Nogmaals, dit is mijn bescheiden mening. Maar het blijft fantastisch om naar te luisteren en te kijken, via de verschillende kanalen van de kabelaar, radio en internet.

Het hoogtepunt van de actie kwam echter al op de eerste dag. Ilse de Lange bleef slapen, volgens mij heeft ze dat niet eens gedaan (slapen), en die was echt geweldig. Vond haar altijd al een zeer goede zangeres, maar nu echt een geweldige artiest. Bovendien is ze ook nog zeer grappig. Daarom hier het hoogtepunt, ze zingt We are the world.

Na van de zomer Anouk live te hebben gezien en nog net in 2008 Ilse de Lange "ontdek", wordt het in 2009 tijd voor het ultieme optreden, een duet tussen Anouk en Ilse de Lange. (Hoe gaan we dat voor elkaar krijgen?)

Tot slot, vraag nog snel een plaatje aan en luister gewoon naar Serious Request.

Het is weer maandag, dus.......

Fusieclub Alkemade H2 – Rotterdam H29 3-11

De winterstop steeds dichterbij, typisch schaatsweer, wel een lekker zonnetje en uiteindelijk dus ook heel lekker hockeyweer. Toch een klein Agatha Christie deja-vu (tien kleine negertjes) toen langzaam opeens de afzeggingen begonnen binnen te stromen. Een blessuregolf, quality-time en allerlei andere legitieme redenen decimeerden de Fusieclub opeens tot 11 man. Het was dan ook een inhaalweekend en agenda’s kunnen maar 1 keer volgepland worden.

Enkele telefoontjes voor de logistiek en er kon naar Rotterdam worden afgereisd. Ondanks nachtdiensten, 16+ feesten en andere bezigheden was er een soort van scherpte in het team. Een beetje gegoochel met de opstelling, je probeert eens wat uit en toen toch maar beginnen. De vermoedde scherpte was er wel, maar het was niet scherp genoeg. Rotterdam was net iets slimmer en sneller en scoorden dan ook nog een paar van die enorme lucky’s. Dit resulteerde in een 0-5 ruststand. Het gaf het wedstrijdverloop niet helemaal weer, maar waren we de keiharde cijfers. Co Adriaanse zou het nu al over scorebordjournalistiek (dat is een mooi scrabbelwoord) hebben.

Zoals bekend heeft de Fusieclub als motto “de tweede helft is onze helft”. En ondanks de grote achterstand werd ook dit motto in de tweede helft op het veld gelegd. De laatste 35 minuten voor de winterstop werd nog echt alles gegeven en wel door iedereen. Na een kwartier stond het dan ook 3-5. Richard, die eindelijk zijn faam in als doelpuntenmachine in de gemeente Kaag & Braasem begint waar te maken scoorde twee keer en ook Butcher maakte ook zijn seizoensopener.

Helaas maakte moest Jeroen toen het veld even verlaten voor een blessurebehandeling. Met tien man kwam er toch wel heel veel ruimte en langzaam brak ook steeds meer de onwennigheid van de spelers op de verschillende vreemde posities de Fusieclub op. Er kwamen nog kansjes en de uiteindelijke uitslag doet echt niet af aan het spelbeeld (wat ook door de tegenstander werd bevestigd).

Een wat negatieve afsluiting van de eerste seizoenshelft. Gezien het getoonde spel (klinkt wat raar met zo’n uitslag) is er veel meer mogelijk, het komt er alleen nog niet elke uit. Nu eerst maar een verdiende rust pakken, om straks in de mid-wintercup heel hard te knallen. Tot slot de complimenten aan alle spelers. De tweede helft heeft iedereen heel hard gewerkt. En Jeroen heeft zijn bloed aan de palen.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)

PS. Topscoorderslijst: Richard 8x, Willem 4x, Nick 4x, Koko 3x, Jean 2x, Martijn 2x, Douwe 2x, Rolf, Philip, Thijs, Butcher en Eric P.
PS2. Schrijf alvast in de agenda. 11 januari de Alkemade Nieuwjaarsreceptie.

Het is weer maandag, dus.......

Fusieclub Alkemade H2 – Reeuwijk H3 3-3

Super Sunday II op Alkemade. Dankzij de weergoden speelden weer alle senioren thuis en dus was er weer de mogelijkheid voor een hoop gezelligheid. Dit was allemaal leuk meegenomen, maar uiteindelijk ging het vandaag voor de Fusieclub alleen om de punten. Na twee weken van uitstel nu eindelijk weer spelen op een schitterende dag.

Vooraf leek alles op schepte, bloed aan de de palen en de over mijn lijk mentaliteit. Scheidsrechters met oortjes, zoals je normaal alleen in de Champions League ziet. Terug naar een klassieke 4-3-3, want ook Pascal was weer terug uit Indochina.

De eagerness die zich vooraf toonde kwam er niet helemaal uit. De Fusieclub was niet zo scherp als op dat moment gewenst was. 0-1 achter, met een vrij lullig en onnodig doelpunt. Dus meteen al een tandje erbij. Kansen kwamen er en vooral veel strafcorners. Heel veel strafcorners. Iets voor op de training aan te werken. Uiteindelijk wist Richard toch nog de 1-1 te maken.

Lang konden de Fusieclub hier niet van genieten, want 2 minuten later was het alweer 1-2. Ondanks de knappe redding van Michiel met zijn helm. Een tandje werd al bijgeschakeld, want Richard maakte ook nog de 2-2. Wat tevens de ruststand was.

Zoals bekend heeft de Fusieclub als motto “de tweede helft is onze helft”. Na 35 minuten zat er nog geen bloed aan de palen, het moest scherper , harder en beter. Bovendien kwam het publiek ook langzaam naar buiten druppelen. De wil was er wel, maar de absolute scherpte miste wel. Michiel had de deur zeker op slot gedaan, en er werd alleen naar voren gedacht. Kansen en strafcorners, er waren er zeker genoeg. Dus besloot Thijs er maar eentje heel hard en ouderwets in te beuken. Rechterhoek en iedereen was kansloos. Eindelijk de voorsprong en nu het gaspedaal.

Er kwamen nog meer kansen, Reeuwijk was rijp voor de slacht, maar het scoren lukte niet. Een onrust sloop in het team, men ging praten tegen alles en iedereen. En lulde zich zo de wedstrijd uit. Reeuwijk maakte nog de 3-3, het praten ging door en was nergens voor nodig. Er waren nog wat counters, maar de 3-3 eindstand bleef. Geen bloed aan de palen, het was niet scherp genoeg. Volgende week de laatste wedstrijd voor de winterstop, dan moet er gewoon geknald worden.
K. Westerhuis (reageren? Alectobj@tiscali.nl)

PS1. de topscoorderslijst: Richard 6x, Willem 4x, Nick 4x, Koko 3x, Jean 2x, Martijn 2x, Douwe 2x, Rolf, Philip, Thijs en Eric P.
PS2. De mid-wintercup komt eraan!
PS3. Een chapeau-grande voor Marleen en Denise
PS4. Eindelijk een punt.
PS5. Oscar, Saskia, Lot en Tobias, supergaaf dat jullie kwamen kijken!

Het is weer maandag, dus........

Fusieclub Alkemade H2 – Rotterdam H29 afgelast

In deze tijd van communicatie, altijd maar bereikbaar zijn, toegang hebben tot alle informatie, totdat je er gek van wordt (mensen die in supermarkten niet meer durven te beslissen, en voor elk dingetje naar huis bellen wat nu te doen, op vakantie gaan, maar wel bereikbaar blijven voor je werk, dat soort dingen), deze zondag toch weer een positieve ervaring.

Ondanks aankondigingen van Erwin Krol, Marjon de Hond of Gerrit Hiemstra, geen bericht en ook geen tekenen van een eventuele weersomslag. Bij het verzamelen slechts een spatje, wel was het koud. Dus vol goede moed richting Rotterdam, want vandaag 2 x 35 minuten bloed aan de palen en punten pakken. Dat was in een notendop het tactisch strijdplan. Pascal was ook weer terug uit Indochina en net op tijd, want hij moest via Bangkok terug naar Nederland.

Op de A4 werden de spatjes zeer snel sneeuwvlokken en nog sneller bleef de sneeuw opeens liggen. Maar nog altijd gold het adagium, geen bericht, goed bericht. Toen kwam weer een ander voordeel van het moderne hockey naar voren, het gespreid wonen van teamleden. Pascal was reeds op de plaats van bestemming en kon dus zeer snel het nieuws verspreiden dat de weergoden wederom hadden toegeslagen. Afgelast.

Weer een week naar een piek toegewerkt, die niet kwam. Maar door deze snelle melding kon het grootste gedeelte van de Fusieclub snel worden ingelicht en zelfs voor het Prins Clausplein nog keren en weer richting Leiderdorp, Kaag & Braasem gaan en daar nog maar in Brasserie Park wat tactische varianten door te nemen.

Het reguliere seizoen kruipt langzaam naar de winterstop, voor de Fusieclub begint volgende week het inhaalseizoen al. En natuurlijk begint de mid-wintercup langzaam aan de horizon te verschijnen. De selectie en scouting voor die cup zijn al begonnen.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)

PS. Zondag 7 december is het weer Super Sunday op Alkemade, komt dus allen. Alle seniorenteams spelen thuis, dus spektakel is verzekerd!
PS2. Alle informatie uit PS1 is natuurlijk ijs en weder dienende.