maandag 24 november 2008
Fusieclub Alkemade H2 - Reeuwijk H3 Afgelast
Het is weer maandag, dus......
Fusieclub Alkemade H2 – Reeuwijk H3 Afgelast
Nu de kop van de competitie er af en de Fusieclub staat nog steeds met lege handen. Een eerste analyse leert ons dat de poule waarin de Fusieclub is ingedeeld na het Herbstmeisterschap wel heel erg sterk is. Uit de verschillende gesprekken met tegenstanders blijkt dat velen in de jeugd erg hoog hebben gespeeld en het zijn allemaal zeer goede hockeyers. Dit is overigens geen excuus, want de Fusieclub houdt zich knap staande. Het vertoonde spel is zeer goed, soms is er een beetje pech, en de tegenstanders zijn gewoon af en toe beter. Maar iedereen wil graag van die hatelijke nul af.
Als de resultaten tegenvallen kan het gaan rommelen binnen een team. Als trainer, coach of als andere begeleider (hoeveel begeleiders zijn er hanger er eigenlijk rond een team), is het dan soms moeilijk om de neuzen dezelfde kant op te houden, iedereen gemotiveerd te laten blijven en de rust te bewaren.
Daar zijn allerlei manieren voor, teamuitjes, straftrainingen, praatsessies, over kolen lopen, nog meer trainen, oefenwedstrijden tegen “mindere” teams of foto’s van de tegenstander in de kleedkamer hangen. Afgelopen week diende zich echter een klassieker aan. Gebruikt door Michels in 1988 en de New York Mets van 1986 en eigenlijk ook wel door Louis van Gaal in zijn Ajaxtijd, de gemeenschappelijke vijand.
Afgelopen week dook hij opeens op en zette de Fusieclub meteen op scherp zonder dat de begeleidende staf zich in allerlei bochten moest wringen om de boel bij elkaar te houden. Vlijmscherp was de Fusieclub dus om de zondag drie punten te gaan halen. De eerste drie punten, de eerste overwinning na het herbstmeisterschap binnen te slepen. Het gras zou opgevreten worden. En om even in de actualiteit te blijven bloed aan de palen.
Helaas besloten de weergoden anders. Sneeuw, wind en kou, tegen deze weersomstandigheden kon zelfs het hockey niet op. Wedstrijd afgelast. De piek die was bereikt laat de Fusieclub even wat zakken om volgende week weer keihard te presteren.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
Ps. Zoals beloofd, de topscoorderslijst: Willem 5x, Richard 4x, Nick 4x, Koko 3x, Jean 2x, Martijn 2x, Douwe 2x, Rolf, Philip en Eric P.
Fusieclub Alkemade H2 – Reeuwijk H3 Afgelast
Nu de kop van de competitie er af en de Fusieclub staat nog steeds met lege handen. Een eerste analyse leert ons dat de poule waarin de Fusieclub is ingedeeld na het Herbstmeisterschap wel heel erg sterk is. Uit de verschillende gesprekken met tegenstanders blijkt dat velen in de jeugd erg hoog hebben gespeeld en het zijn allemaal zeer goede hockeyers. Dit is overigens geen excuus, want de Fusieclub houdt zich knap staande. Het vertoonde spel is zeer goed, soms is er een beetje pech, en de tegenstanders zijn gewoon af en toe beter. Maar iedereen wil graag van die hatelijke nul af.
Als de resultaten tegenvallen kan het gaan rommelen binnen een team. Als trainer, coach of als andere begeleider (hoeveel begeleiders zijn er hanger er eigenlijk rond een team), is het dan soms moeilijk om de neuzen dezelfde kant op te houden, iedereen gemotiveerd te laten blijven en de rust te bewaren.
Daar zijn allerlei manieren voor, teamuitjes, straftrainingen, praatsessies, over kolen lopen, nog meer trainen, oefenwedstrijden tegen “mindere” teams of foto’s van de tegenstander in de kleedkamer hangen. Afgelopen week diende zich echter een klassieker aan. Gebruikt door Michels in 1988 en de New York Mets van 1986 en eigenlijk ook wel door Louis van Gaal in zijn Ajaxtijd, de gemeenschappelijke vijand.
Afgelopen week dook hij opeens op en zette de Fusieclub meteen op scherp zonder dat de begeleidende staf zich in allerlei bochten moest wringen om de boel bij elkaar te houden. Vlijmscherp was de Fusieclub dus om de zondag drie punten te gaan halen. De eerste drie punten, de eerste overwinning na het herbstmeisterschap binnen te slepen. Het gras zou opgevreten worden. En om even in de actualiteit te blijven bloed aan de palen.
Helaas besloten de weergoden anders. Sneeuw, wind en kou, tegen deze weersomstandigheden kon zelfs het hockey niet op. Wedstrijd afgelast. De piek die was bereikt laat de Fusieclub even wat zakken om volgende week weer keihard te presteren.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
Ps. Zoals beloofd, de topscoorderslijst: Willem 5x, Richard 4x, Nick 4x, Koko 3x, Jean 2x, Martijn 2x, Douwe 2x, Rolf, Philip en Eric P.
maandag 17 november 2008
Fusieclub Alkemade H2 - LOHC 1-3
Het is weer maandag, dus......... daar ik zelf niet bij de wedstrijd was is het verslag geschreven door thefreeze. Eventuele toevoegingen van mij (BJ) staan er cursief bij.
Fusieclub Alkemade H2 - LOHC 1-3
Vandaag reisde het legioen af naar LOHC, één van de grootste clubs uit de regio met een indrukwekkend aantal sponsors en een Heren 1 en Dames 1 dat minimaal eerste klasse speelt.
Contributie is minimaal 100 Euro hoger dan bij Alkemade en een kratje bier moet een tientje meer opleveren. Wie denkt dit alles bijdraagt aan een complex dat zijn weerga niet kent komt dan mooi van een koude kermis thuis. Het clubhuis is een ongezellig fel verlicht hol dat nog het meest lijkt op een Turks theehuis met al die TL balken en spaarlampen. (De kleedkamers zijn zo vervallen en verrot dat zelfs een dakloze zou zeggen, ik ben ook een mens. BJ). En dat was niet alles!
Tijdens de wedstrijd werd het langzaamaan donker en moesten wij in het clubhuis gaan vragen of het licht alsjeblieft aan mocht. Vervolgens liep de barvrouw mee naar buiten om bij het veld een schakelaar om te draaien met haar sleuteltje (en dat licht brandde een uur na de wedstrijd nog steeds op volle toeren). Kortom: veel leden, een hoge contributie en een indrukwekkende rij sponsors zijn geen garantie voor een mooie accommodatie met goed geoliede organisatie. Gelukkig is het in de polder een stuk beter geregeld!
Dan de wedstrijd. Toch maar weer de vier-vier-twee van stal gehaald en met één wissel begon de wedstrijd. Nu is het probleem dat ik de chronologie van de wedstrijd achteraf moeilijk weet te reproduceren. Maar ik geloof dat als ik zeg dat we eerst achter kwamen, we toen 1-1 op het bord zetten en dat LOHC nog geen minuut later onze droom om zeep hielp ik niet ver van de waarheid af zit.
Waar het precies fout ging is moeilijk te zeggen want we waren zeker aan elkaar gewaagd. De speltechnische evaluatie laat ik dan ook weer graag aan Bart Jan over die volgende week op deze plaats zijn kunsten mag vertonen. (Uit de verschillende contacten die ik nog na de wedstrijd heb gehad blijkt dat we weer heel goed gespeeld hebben. De punten gaan dus echt wel komen, bovendien is de res. klasse 5a waarschijnlijk de sterkste 5e klasse die de hockeywereld ooit heeft gezien. BJ).
Rest mij nog dank te zeggen aan de ouders en zus (van Laurens, Michiel en Tim) die ons in de barre kou hebben aangemoedigd en tot volgende week!
Groeten, Hans, Fusieclub Alkemade H2 (reageren? Alectobj@tiscali.nl)
Ps.1 Michiel heeft wederom weergaloos staan keepen!
Ps.2 Nick lekker zijn verdediger aan het dollen en Thijs heeft als een pitbull zijn mannetje gedekt.
Ps2.5 Douwe heeft gescoord. Nieuwe topscoorderslijst komt volgende week. (BJ)
Ps.3 Eigenlijk was iedereen in topvorm, misschien dat een team-uitje (eindigend in de Uijl van Hoogland) de teamgeest in het veld het verlossende duwtje naar wekelijkse overwinningen geeft?
Fusieclub Alkemade H2 - LOHC 1-3
Vandaag reisde het legioen af naar LOHC, één van de grootste clubs uit de regio met een indrukwekkend aantal sponsors en een Heren 1 en Dames 1 dat minimaal eerste klasse speelt.
Contributie is minimaal 100 Euro hoger dan bij Alkemade en een kratje bier moet een tientje meer opleveren. Wie denkt dit alles bijdraagt aan een complex dat zijn weerga niet kent komt dan mooi van een koude kermis thuis. Het clubhuis is een ongezellig fel verlicht hol dat nog het meest lijkt op een Turks theehuis met al die TL balken en spaarlampen. (De kleedkamers zijn zo vervallen en verrot dat zelfs een dakloze zou zeggen, ik ben ook een mens. BJ). En dat was niet alles!
Tijdens de wedstrijd werd het langzaamaan donker en moesten wij in het clubhuis gaan vragen of het licht alsjeblieft aan mocht. Vervolgens liep de barvrouw mee naar buiten om bij het veld een schakelaar om te draaien met haar sleuteltje (en dat licht brandde een uur na de wedstrijd nog steeds op volle toeren). Kortom: veel leden, een hoge contributie en een indrukwekkende rij sponsors zijn geen garantie voor een mooie accommodatie met goed geoliede organisatie. Gelukkig is het in de polder een stuk beter geregeld!
Dan de wedstrijd. Toch maar weer de vier-vier-twee van stal gehaald en met één wissel begon de wedstrijd. Nu is het probleem dat ik de chronologie van de wedstrijd achteraf moeilijk weet te reproduceren. Maar ik geloof dat als ik zeg dat we eerst achter kwamen, we toen 1-1 op het bord zetten en dat LOHC nog geen minuut later onze droom om zeep hielp ik niet ver van de waarheid af zit.
Waar het precies fout ging is moeilijk te zeggen want we waren zeker aan elkaar gewaagd. De speltechnische evaluatie laat ik dan ook weer graag aan Bart Jan over die volgende week op deze plaats zijn kunsten mag vertonen. (Uit de verschillende contacten die ik nog na de wedstrijd heb gehad blijkt dat we weer heel goed gespeeld hebben. De punten gaan dus echt wel komen, bovendien is de res. klasse 5a waarschijnlijk de sterkste 5e klasse die de hockeywereld ooit heeft gezien. BJ).
Rest mij nog dank te zeggen aan de ouders en zus (van Laurens, Michiel en Tim) die ons in de barre kou hebben aangemoedigd en tot volgende week!
Groeten, Hans, Fusieclub Alkemade H2 (reageren? Alectobj@tiscali.nl)
Ps.1 Michiel heeft wederom weergaloos staan keepen!
Ps.2 Nick lekker zijn verdediger aan het dollen en Thijs heeft als een pitbull zijn mannetje gedekt.
Ps2.5 Douwe heeft gescoord. Nieuwe topscoorderslijst komt volgende week. (BJ)
Ps.3 Eigenlijk was iedereen in topvorm, misschien dat een team-uitje (eindigend in de Uijl van Hoogland) de teamgeest in het veld het verlossende duwtje naar wekelijkse overwinningen geeft?
maandag 10 november 2008
Fusieclub Alkemade H2 - Derby H5 0-3
Het is weer maandag, dus..........
Fusieclub Alkemade H2 – Derby H5 0-3
Fusieclub Alkemade H2 – Derby H5 0-3
Super sunday op Alkemade. Alle seniorenteams speelden thuis. Voor vele verenigingen om groots uit te pakken (met disco’s o.i.d), hier was dat anders. Het bar-assortiment was uitgebreid met bittergarnituur, broodjes hotdog (de Obama-special), natuurlijk de free refill van de koffie en de klapper, de Flame Grilled Tosti, die dus in no time waren uitverkocht.
Na deze snaarstrakke bardienst wachtte de main-pitch op nog een vlammende prestatie van de Fusieclub. De koploper uit de zeer taaie 5e klasse a kwam op bezoek, en die had in de eerste wedstrijden best wel indruk gemaakt. Absolute scherpte was vereist vanaf de eerste minuut. Wederom werd de variant 4-4-2 uit de mouw geschud, want het gemis van Pascal en een echte mid-mid moet worden opgevangen.
Derby bleek inderdaad heel goed, maar de scherpte was er ook vanaf de eerste minuut van de Fusieclub. Michiel bleek een nieuwe steen van de Berlijnse muur, en was zo goed als niet te passeren. Een snelle 0-1, maar daarna ging het doel op slot. Alleen in de eerste helft waren er ongeveer 10 kansen, die het publiek al telde, maar door Michiel toch nog werden gered. En ook de rest van de Fusieclub vocht voor elke meter, scherp in de duels en kreeg zelfs enkele kansjes. Derby wist niet echt wat ze over kwam. Een counter bepaalde de ruststand op 0-2.
Zoals bekend heeft de Fusieclub als motto :”De tweede helft is onze helft.” Veel hoefde er niet te worden veranderd, want de Fusieclub speelde al goed en de vechtmachine was ook al op stoom gekomen. Voor zover er nog mouwen konden worden opgestroopt gebeurde dat. Bikkelen, vechten, strijden, maar ook goed hockeyen, combineren, passen en als ze er dan toch doorheen kwamen was er altijd nog Michiel. Aandachtig bekeken door de trainer en een veelkoppig publiek (dat overigens voortijdig het clubhuis weer op zocht, ondanks het hartverwarmde spel van de Fusieclub, bij het voetbal noemen ze dat Ajax-publiek). Vlak voor tijd lukte het Derby nog eenmaal Michiel te passeren met een sleeppush in de kruising, waar gewoon niets aan te doen was.
Kortom, uiteindelijk een 0-3 nederlaag. Maar met de vertoonde passie en het goede spel gaan de punten echt wel komen. Tot slot, een compliment aan alle spelers van de Fusieclub, iedereen heeft zich helemaal gegeven vanaf de eerste minuut.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Onno P. heeft ook zijn debuut gemaakt in het Alkemade-shirt. En het stond hem goed.
PS2 Ondanks SuperSunday was de publieke opkomst niet zo hoog als bij de vorige wedstrijd. Dat kan natuurlijk altijd weer beter.
PS3. Mooi om te zien dat de andere Westerduin ook zonder scheenbeschermers speelt.
Na deze snaarstrakke bardienst wachtte de main-pitch op nog een vlammende prestatie van de Fusieclub. De koploper uit de zeer taaie 5e klasse a kwam op bezoek, en die had in de eerste wedstrijden best wel indruk gemaakt. Absolute scherpte was vereist vanaf de eerste minuut. Wederom werd de variant 4-4-2 uit de mouw geschud, want het gemis van Pascal en een echte mid-mid moet worden opgevangen.
Derby bleek inderdaad heel goed, maar de scherpte was er ook vanaf de eerste minuut van de Fusieclub. Michiel bleek een nieuwe steen van de Berlijnse muur, en was zo goed als niet te passeren. Een snelle 0-1, maar daarna ging het doel op slot. Alleen in de eerste helft waren er ongeveer 10 kansen, die het publiek al telde, maar door Michiel toch nog werden gered. En ook de rest van de Fusieclub vocht voor elke meter, scherp in de duels en kreeg zelfs enkele kansjes. Derby wist niet echt wat ze over kwam. Een counter bepaalde de ruststand op 0-2.
Zoals bekend heeft de Fusieclub als motto :”De tweede helft is onze helft.” Veel hoefde er niet te worden veranderd, want de Fusieclub speelde al goed en de vechtmachine was ook al op stoom gekomen. Voor zover er nog mouwen konden worden opgestroopt gebeurde dat. Bikkelen, vechten, strijden, maar ook goed hockeyen, combineren, passen en als ze er dan toch doorheen kwamen was er altijd nog Michiel. Aandachtig bekeken door de trainer en een veelkoppig publiek (dat overigens voortijdig het clubhuis weer op zocht, ondanks het hartverwarmde spel van de Fusieclub, bij het voetbal noemen ze dat Ajax-publiek). Vlak voor tijd lukte het Derby nog eenmaal Michiel te passeren met een sleeppush in de kruising, waar gewoon niets aan te doen was.
Kortom, uiteindelijk een 0-3 nederlaag. Maar met de vertoonde passie en het goede spel gaan de punten echt wel komen. Tot slot, een compliment aan alle spelers van de Fusieclub, iedereen heeft zich helemaal gegeven vanaf de eerste minuut.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Onno P. heeft ook zijn debuut gemaakt in het Alkemade-shirt. En het stond hem goed.
PS2 Ondanks SuperSunday was de publieke opkomst niet zo hoog als bij de vorige wedstrijd. Dat kan natuurlijk altijd weer beter.
PS3. Mooi om te zien dat de andere Westerduin ook zonder scheenbeschermers speelt.
maandag 3 november 2008
Fusieclub Alkemade H2 - Rotterdam H29 0-2
Het is weer maandag, dus.......
Fusieclub Alkemade H2 – Rotterdam H 29 0-2
Dat het geen spielerei meer zou zijn was vorige week al duidelijk geworden. Met een deel van de Berlijnse muur vertrokken naar Indochina (Vietnam, Cambodja), en ook de nieuw ontdekte doelpuntenmachine Willem met andere verplichtingen, moest er toch ingegrepen worden. Besloten werd tot een tactische variant, namelijk een klassieke 4-4-2. Ongebruikelijk, maar nood breekt wet. Philip samen met Douwe op het middenveld, Richard als opkomende middenvelder op rechts, Koko en Nick (het zou een Volendams zangduo kunnen zijn), als spitsen loerend op counters en toch ook de pressing. Belangrijk nieuws was ook dat Butcher weer op de bank had plaatsgenomen en eindelijk zijn debuut voor Alkemade kon maken.
Dat het geen spielerei meer zou zijn was vorige week al duidelijk geworden. Met een deel van de Berlijnse muur vertrokken naar Indochina (Vietnam, Cambodja), en ook de nieuw ontdekte doelpuntenmachine Willem met andere verplichtingen, moest er toch ingegrepen worden. Besloten werd tot een tactische variant, namelijk een klassieke 4-4-2. Ongebruikelijk, maar nood breekt wet. Philip samen met Douwe op het middenveld, Richard als opkomende middenvelder op rechts, Koko en Nick (het zou een Volendams zangduo kunnen zijn), als spitsen loerend op counters en toch ook de pressing. Belangrijk nieuws was ook dat Butcher weer op de bank had plaatsgenomen en eindelijk zijn debuut voor Alkemade kon maken.
Het was al snel duidelijk dat het een andere wedstrijd dan vorige week zou worden. Er werd niet zo slap begonnen, en het tactische concept werkte. Michiel kreeg niet zoveel te doen, en er kwamen wel kansen voor de Fusieclub, de bal ging er niet in. In de schaarse momenten dat Rotterdam doorbrak stond Michiel er nog en vooral hoe hij de eerste strafcorner er uithield, leverde zelfs bewondering van de tegenstander op.
Wat meestal het geval is in de lagere hockeyklasses is dat er altijd een of twee zeer handige spelers rondlopen. En natuurlijk was dat ook nu weer het geval. Een tweede strafcorner, een sleeppush en iedereen was kansloos. 0-1. Het was de tweede kans voor Rotterdam en tevens de ruststand.
Zoals bekend heeft de Fusieclub als motto, “de tweede helft is onze helft”. Daarom werden de mouwen weer opgestroopt, moed ingepraat, wat schuttingtaal uitgesproken en toen kon de tweede helft beginnen, onder toeziend oog van de voorzitter en opvallend veel publiek. De tactiek werd nog verder aangepast, meer naar voren verdedigen, geen corners weggeven en aanvallen. Het werd een stevig, maar fair gevecht. Het lukte alleen net niet. Er onstaat ruimte en Rotterdam wist daar knap van te profiteren. Een zeer knappe goal en de wedstrijd leek gespeeld. 0-2.
De Fusieclub wist ergens nog een tandje te vinden, maar het lukte gewoon niet meer. Kansen zijn er echt geweest, maar nog geen overwinning. Er zal weer verder gesleuteld worden aan de tactiek en techniek, de punten gaan echt komen.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Laurens V. bedankt voor het meespelen.
PS2. Zoals al gezegd, het publiek was al in meer getale aanwezig, maar het kan natuurlijk altijd nog beter. Daarom graag tot ziens bij de volgende wedstrijd. De voorzitter heeft ons in ieder geval ook ontdekt.
PS3. Opmerkelijk, de keeper van Rotterdam ging na de wedstrijd alles analyseren met Michiel (de keeper van de Fusieclub).
PS4. De tegenstander, die frikandellen en andere garnituur gaat halen bij de onvolprezen snackbar De Halte, nog geen sponsor van Alkemade.
PS5. Geen Coca-Cola regular, geen bittergarnituur, de catering en barvoorziening zou wel iets strakker kunnen en beter voorzien. (De barvrouwen waren overigens zeer gastvrij). Misschien kan daar eens een boom over worden opgezet. Het is toch baromzet die gewoon de deur uit wandelt.
PS2. Zoals al gezegd, het publiek was al in meer getale aanwezig, maar het kan natuurlijk altijd nog beter. Daarom graag tot ziens bij de volgende wedstrijd. De voorzitter heeft ons in ieder geval ook ontdekt.
PS3. Opmerkelijk, de keeper van Rotterdam ging na de wedstrijd alles analyseren met Michiel (de keeper van de Fusieclub).
PS4. De tegenstander, die frikandellen en andere garnituur gaat halen bij de onvolprezen snackbar De Halte, nog geen sponsor van Alkemade.
PS5. Geen Coca-Cola regular, geen bittergarnituur, de catering en barvoorziening zou wel iets strakker kunnen en beter voorzien. (De barvrouwen waren overigens zeer gastvrij). Misschien kan daar eens een boom over worden opgezet. Het is toch baromzet die gewoon de deur uit wandelt.
