BJ-Inc.nl

Fusieclub Heren 6 verlaat Alecto

Na, bij elkaar opgeteld, ongeveer 150 jaar lidmaatschap van Alecto heeft de Fusieclub Heren 6 besloten Alecto te verlaten. Dit was zeker geen gemakkelijke stap, maar na lang overleggen, nadenken, twijfelen, second opinions en nog meer nadenken, is besloten de overstap te maken naar Alkemade.

Allereerst omdat die vereniging kon bieden wat de Fusieclub vroeg. Een ruime selectie, zodat de aanvoerder niet tussen het werken door alleen maar bezig is invallers te regelen. Voor het eerst werd de Fusieclub ook getroffen door een groot aantal langdurige blessures (knie, rug, ribben). Wat al rampzalig was met zo'n kleine selectie. Plus het onregelmatig werken van verschillende leden, kinderen, partners die onregelmatig werken etc.

Kleine voorbeeldjes, de Fusieclub gebruikte dit seizoen negen keepers, de eerste telefoonrekening na het seizoen was 50 (!) euro lager dan tijdens de competitie. Bij een eerste telling en waarschijnlijk zijn we nog wat mensen vergeten blijkt dat er minstens 34 verschillende invallers zijn gebruikt dit seizoen. Deze voorbeelden maken duidelijk het zo echt niet langer kon. En de mogelijkheid om weer een “grote” selectie te hebben is de belangrijkste reden om de overstap naar Alkemade te maken. Maar het is zeker niet de enige reden.

De laatste jaren is veel veranderd binnen en op Alecto. De zogenaamde stap naar professionalisering is ingezet of wordt geprobeerd te maken. Daar is op zich niets mis mee, maar misschien was het beter geweest eerst het begrip professionalisering te definieren. Daarom maar weer een paar voorbeelden: Op woensdagmiddag is er geen drinken meer voor de mini’s na hun training. Als er vakanties of andere redenen zijn waarom er geen wedstrijden in het weekend zijn, dan is doordeweeks het clubhuis gesloten, hoewel er genoeg teams zijn die gewoon altijd door willen trainen. En de absolute topper, ondanks de enorme koelinstallatie voor het tapbier worden de bierfusten, nog steeds en totaal onnodig, opgeslagen in de koelruimte.

En dan begin ik nog maar niet over het waterveld-echec. Hoewel, als het dan eindelijk klaar is, dan komt er misschien een evaluatie van de hele aanleg. Waarom de beslissing om al in november te beginnen als er tien dagen droog en een temperatuur van boven de dertien graden nodig zijn. Ondanks Al Gore zijn november en de volgende maanden in Nederland niet echt bekend om hun droge en warme weer. Mensen die betaald worden door Alecto en zich bezighouden met de aanleg van dit prachtveld zullen dit binnenkort moeten gaan uitleggen in de jaarlijkse functioneringsgesprekken.

Onder het mom van die professionalisering zijn talloze trouwe vrijwilligers “afgevloeid”, trouwe sponsors weggelopen en wandelt heel veel hockeytechnische kennis gewoon de voordeur uit, naar Roomburg nog wel. Dit alles wordt door Alectobestuurders bezien achter een grijns en een blik van” Zeur niet zo, ga rustig slapen, wij weten wat goed is.”

Maar er is nog meer. De aandacht bij de senioren gaat al jarenlang naar vooral naar Heren 1 en Dames 1. Dat die meer aandacht krijgen is niet meer dan terecht. Ze zijn het vlaggenschip en het uithangbord van de vereniging. Een goede begeleiding en faciliteiten verdienen zij ook. Het is voor mij overigens nog steeds een raadsel dat met een trainer/coach, een looptrainer, een manager, een verzorger en een assistent-trainer het toch heel moeilijk is om twee keer per seizoen een scheidsrechter te leveren.

Maar dit even terzijde. Maar hoe is het mogelijk dat Alecto maar zeven Heren en zeven Damesteams heeft. Een club met 1200 leden. Na Heren 2 en Dames 2 houdt de aandacht snel op. De teams moeten het vooral zelf uitzoeken en worden aan hun lot overgelaten. Eventuele versterking moeten vooral uit de eigen “netwerken” komen. Geen trainers en zonder overleg worden er oefenwedstrijden gepland tijdens de trainingstijden van de lagere senioren. Bij de dameslijn spelen dezelfde problemen, maar door de fanatieke aanpak van Hay Liem en Pim de Zee is dat redelijk overeind blijven staan. Er bestaat het gevoel dat de senioren vooral interessant zijn voor de contributie.

Is dit allemaal de schuld van anderen? Dat is wel heel makkelijk. Natuurlijk heeft de Fusieclub ook fouten gemaakt. We hadden veel eerder aan de bel kunnen trekken. Naar ledenvergaderingen kunnen gaan en kritische vragen stellen. Dat is ook wel gedaan, maar vaak ook niet. Meer gesprekken voeren met mensen op de club. Wat dat betreft mag de Fusieclub zijn hand in eigen boezem steken.

Echter, de Fusieclub was vooral bezig met waar het bij een hockeyclub om draait, hockeyen. En deze core-business is de laatste jaren en zeker het laatste seizoen op Alecto een beetje vergeten. Teveel werd de aandacht gericht op randzaken als watervelden, terrassen, “lastige” vrijwilligers etc. Bovendien begonnen mensen zich groter te vinden dan de club. Hierdoor is Alecto voor veel mensen niet meer die warme plek die Alecto was. En ook voor de Fusieclub geldt dat de “chemistry” weg is.

Nogmaals, het is een hele stap. Zeker voor mij (K. Westerhuis). Na zoveel jaar weg bij Alecto, het doet echt pijn aan mijn hart. Maar bij Alkemade denk ik en met mij de overgebleven leden van de Fusieclub te kunnen doen wat we toch het liefst doen, lekker een potje hockeyen.

Alecto zal altijd mijn club blijven, uit het oog is zeker niet uit het hart. En bedenk, niemand is groter dan de club.

Saluti a tutti en iedereen heel veel succes en plezier volgend seizoen.

K. Westerhuis (reageren? Alectobj@tiscali.nl)

PS. Alle avonturen van de Fusieclub op Alkemade zijn natuurlijk te volgen op http://www.bj-inc.nl/.