BJ-Inc.nl

Naar Rotterdam moeten als de bekerfinale wordt gespeeld, is niet altijd even prettig. Maar de Fusieclub had daar toch weer een leuk thema aangehangen. En wel het thema met zonder dak. Logistiek was ook alles aardig op orde, de leden van Alecto’s Achtste waren al op Rotterdam en Hans had een auto ter beschikking. Om Eric P. maar te citeren:”De mooiste auto op aarde.” In ieder geval was het een cabrio en naar het schijnt een hele bijzondere. De andere bolides hadden minstens een cabrio-top of een sunroof. Dus de hele Fusieclub was in een zeer zonnige stemming. Zoals ondertussen bekend zijn kunstgrasvelden een soort warmte reflectoren, dus op de velden was het ontzettend warm. Dit was voor de Fusieclub geen excuus om te vechten vanaf de eerste minuut. Een wat knullige 0-1 achterstand, maar Sven maakte een knappe backhand de 1-1. Onder de warrige leidende scheidsrechters vocht de Fusieclub door. Russtand 2-3, hele knappe goal van Bjorn. De tweede helft bleef bikkelen onder de hele warrige leiding, laten we duidelijk zijn, de scheidsrechters waren niet partijdig. Eindstand 2-5. Knap ook dat Daddy Wilke zijn handschoen uittrok en de bal weggooide. Volgende week de 85-punten wedstrijd. Na de wedstrijd de bekerfinale meegepikt in The Drunken Parrot Bar bij Daddy Wilke. Por dios, wat een mooi huis en wat een super dakterras. Grote dank voor de gastvrijheid. Maar liefst twee vuurpijlen gezien!
K.Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Sven, JW en Bjorn, bedankt voor het meespelen!
PS2. Nog drie wedstrijden, maar de zomer komt eraan! (toch?)

Fusieclub Heren 6 – Leidse Studs 4 1 – 5

Hoewel ik er zelf niet bij was, ondanks het hele mooie weer, is er vast wel genoeg stof om te vertellen. Een aardig vreemdelingenlegioen was bij elkaar gevonden om al in alle vroegte (wat achteraf geen straf bleek te zijn) de Leidse Studs te bestrijden. Opmerkelijk, in deze wedstrijd heeft de Fusieclub alle verschillende fasen van een wedstrijd meegemaakt. Björn scoorde al na 30 seconden de 1-0, dus er is zelfs voorgestaan. Het gevoel van de gelijke stand na de 1-1 en natuurlijk uiteindelijk de achterstand. 1 – 5 verlies, de Fusieclub strompelt naar het einde. Wel natuurlijk een puike bardienst weggeven. Mede geholpen door het mooie weer en het totale gebrek aan kleingeld. Waren er dan echt geen dingen die opvielen? Natuurlijk wel:
Cousin Wilke gaat vanaf nu door het leven als Daddy Wilke.
De Fusieclub staat nu op 100 tegendoelpunten.
Er was echt totaal geen kleingeld.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Björn, JW, Wijnand, Pons, Edouard, bedankt voor het meespelen!
PS2. Kan dat waterveld niet gewoon is worden afgemaakt, en dat we dan gaan feesten?
PS3. Volgende week, the Drunken Parrot Bar?

Wilde ik eigenlijk een mooi verhaal schrijven over the curse of the Jersey. Een verhaal waarvan Don King tegen de bekende talkshow-host Conan O'Brien (en waarschijnlijk iedereen die binnen gehoorafstand staat:"Only in America, O'Brien!"

Nog even in het kort dan. The New York Yankees en de Boston Red Sox zijn elkaars aartsvijanden op honkbalgebied. Hoewel in de Verenigde Staten weinig tot geen supportersgeweld voorkomt, kan het zijn dat je als je in New York loopt met een Bostonpetje op, die van je hoofd wordt geslagen.

In 1919 verkochten de Red Sox de legendarische Babe Ruth aan hun aartsrivaal de Yankees. Vanaf dat moment was er een "curse" op het team van Boston. Het duurde tot 2004 voordat de Red Sox weer de World Series wonnen. Ze haalden nog wel een paar keer de finale, maar mysterieuze blunders en fouten zorgden dat het altijd mis ging. Ondertussen werden de Yankees de meest succesvolle professionele sportorganisatie van Noord-Amerika. Deze "curse" staat bekend als de "curse of the bambino".

In 2004 kwam aan deze "curse" een eind, nadat in de halve finales de Red Sox de Yankees versloegen. David Ortiz was de grote man, die de Red Sox twee keer voor een uitschakeling behoedde. En dus in een serie van zeven wedstrijden van een 0-3 achterstand terug kwamen en uiteindelijk de World Series wonnen. In 2007 won Boston de World Series opnieuw, nu zeer overtuigend. De "curse" was definitief verdwenen.

Maar dat was niet genoeg. De Yankees bouwen op dit moment een nieuw stadion. Een hardnekkig gerucht deed al een tijd de ronde, dat er in de fundering van het nieuwe stadion een shirt van de Boston Red Sox zou zijn verstopt. Onvindbaar en het was slechts, hoewel hardnekkig, een gerucht. Afgelopen zondag na een tip gingen bouwvakkers opnieuw op zoek en inderdaad. Iemand had een shirt van de Red Sox verstopt in het beton. Van....inderdaad, David Ortiz. De reacties waren niet mals. De directeur van de Yankees sprak er schande van, de actie van een gek, hoe kan je zoiets doen! Maar zoals de Amerikanen het zo mooi zeggen:"The curse of the Jersey is reversed." Het shirt wordt nu geveild voor een goed doel, laatste stand is $ 5000. Daar wilde ik dus een mooi en lang verhaal over schrijven.

Maar toen kreeg ik een mailtje van Brand Bier. Met heel goed nieuws, om niet te zeggen groot nieuws. De Imperator is terug! En betrouwbare bronnen hebben hem al gesignaleerd en gemeld dat het geen tijdelijke actie is. Brand is weer terug op het rechte pad!

Eigenaar Heineken had besloten, een jaar of vijf geleden dat Brand echt een premium merk moest worden. Alle speciaalbieren gingen eruit, er kwamen twee nieuwe voor terug en rond de kerst kwam er ook nog Sylvester. Het verleden werd op communistische wijze gewist. Nergens meer in de officiele communicatie werd nog over de andere Brand bieren gesproken. Op de Brand-site, onder het kopje geschiedenis, was er niets meer over terug te vinden. Zelfs de Brand smaakgids had het alleen nog over Brand Urtyp en Brand Cuvee (ook niet verkeerd overigens).

Dat is nu voorbij, de Imperator is terug, de Up is terug, de Dubbelbock vast ook wel. Kennelijk zitten er toch nog ergens wijze mensen, die af en toe op een beslissing durven terug te komen. En nu snel naar de winkel!

Het is weer maandag, dus.......

Fusieclub Heren 6 – KZ H16 1-10

De lente doet steeds meer pogingen om door te breken, wat alleen maar te prijzen valt natuurlijk. De ziekenboeg loopt nog steeds leeg, maar wordt af en toe aangevuld met andere gevallen. En hoewel de afzeggingen minimaal waren en door het thuisvoordeel veel gesprekken “live’ gevoerd konden worden, maakte de telefoon toch weer overuren op de zondag. Invallers die via, via afbellen, alleen dan de laatste via vergeten. Andere die compleet spoorloos zijn. Gevolg van dit alles was een logistiek ingewikkelde operatie waarin Katwijk aan Zee, Delft en Wassenaar waren betrokken. Gevolg hiervan was weer dat de aanvangstijd niet helemaal werd gehaald. Geheel tot onvrede van de scheidsrechter, waar verder niet mee viel te onderhandelen. Kennelijk was ook hij ingelicht over het belang van de wedstrijd. De wedstrijd ving dus aan terwijl de Fusieclub nog geen opstelling, een half aangeklede keeper en dus zeker geen lijn in het spel had. Deze onrust bleef de hele wedstrijd in het team zitten, waardoor er eigenlijk bijna geen bal goed werd geraakt. Niet lukte helemaal, of helemaal niet. De bekende vechtmachine was nergens te bekennen. En ondanks al het bovenstaande was de uitslag toch wel geflatteerd. Na afloop bleek dat KZ enkele “ringers (zie puntje drie)” hadden mee laten spelen, maar goed die tactiek is de Fusieclub ook niet geheel vreemd. Waren er dan nog meer dingen die opvielen? Natuurlijk:
De scheidsrechter die tien minuten te vroeg affluit in de eerste helft. “Foutje!”
Een speler van KZ, die na vijf minuten compleet uit zijn pan gaan afsluit met:”Ik ben compleet rustig!”
Butcher op het middenveld, weer een tactisch nieuwe ontdekking.
De grappige onderschriften van het Max TT scherm bij de foto’s.
Genoeg nu, de kelder komst angstaanjagend dichterbij, maar natuurlijk kijken we alleen omhoog. Die kelder kunnen we altijd nog van een nieuw verfje voorzien.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS. Sven, Edouard, Michiel, Justus, bedankt voor het meespelen!
PS2. Heren 7, bedankt voor het droppen van Edouard op KZ vanuit Delft.
PS3. Parkeertijd 9 minuten, en dat is inclusief plaatsje zoeken, winkel in, product zoeken, afrekenen en parkeren afrekenen. Toch wel een record denk ik.

Het is weer maandag, dus.....

Fusieclub Heren 6 – DSHC 10 2-5

Na de zondvloed van zaterdag werd voor de zondag het ergste gevreesd, maar wonderbaarlijk (eigenlijk heel gewoon), scheen een lekker zonnetje. Zoals het eigenlijk elke zondag was. Een bloedstollend spannende Ronde van Vlaanderen maakte de tocht naar het hockeyveld wat moeilijk, maar ruim op tijd was de Fusieclub weer bij elkaar. De ziekenboeg die steeds leger stroomt, veel minder telefoontjes in het weekend, wat subtiele ruilhandel en zelfs een bank vol onbekende groupies, maakte dat de Fusieclub zeer scherp was. En dat behalve de keeper er geen enkele invaller in de basis begon. Dit werd duidelijk door de verschillende patronen, die zo gemakkelijk werden uitgevoerd.
Het werd dus een zeer aantrekkelijke wedstrijd. DSHC had wat meer mazzel en drie corners waren drie keer raak. De Delfste keeper had bovendien een engeltje op lat en paal (dat gaf hij zelf toe), waardoor de Fusieclub lang op de nul bleef staan. In de tweede helft vocht de Fusieclub nog harder, een tactische variant, Hans op het middenveld, pakte zeer goed uit en Koko maakte eindelijk de 1-5. Een eretreffer misschien, maar voor de Fusieclub was het niet genoeg. Mark maakte in de laatste seconde een schitterende backhand, en daarmee de mooiste goal van de wedstrijd.
2-5, een geflatteerde uitslag, gezien het spel van de Fusieclub. Volgende week, de wedstrijd van de waarheid.
K. Westerhuis (reageren? alectobj@tiscali.nl)
PS1. Nick, Mark en Wijnand, bedankt voor het meespelen.
PS2. Alecto’s Achtste, bank met onbekende groupies en het muziekmeisje, bedankt voor het geweldige supporten.
PS3. Vanaf vandaag Baywatch weer op tv. Alleen al die geweldige openingstune!