maandag 10 juli 2006
Kano
Nog even dan, Italie wereldkampioen, het WK is nu voorbij, lang leve de Tour.
Maar goed, dit gaat over een hele andere toer. Zaterdag in de kano gestapt met de Alkemanias. Schitterend weer en het was een duidelijke basisregel: Er is geen planning! Het enige plan was, 12.00 uur bij Jean. De eerste peddel ging waarschijnlijk ongeveer 15.00 uur in het water, maar dat maakt niet uit, want er was geen planning. Daartussen gebeurde alweer genoeg. Een haringtent met knalplastic, opmerkelijke encounter met een bekende Vener, het meisje van het Leidsch Dagblad en werken bij de Kruidvat met een kort lontje is nooit grappig. Gus formuleerde het eigenlijk het best: 'Dit is weer zo'n dag.' Planningloos toch langzaam richting de kano's, dus zwemmend(!) naar de kanoverhuur. Er gebeurde zoveel, dat er nu maar een samenvatting komt van het hele gebeuren. Verdwaald(?), bommetje van de brug, de zus van Jean (zeer gastvrij), het cafe bij het haventje, geen bommetje van de trampoline, de serveerster die een schitterende voorbeschouwing van de komende bergetappes gaf in de Tour de France, de Wijde Aa, het aantal ugl's per uur, Arjean die een biertje opent met een peddel, een afgezonken krat (ijskoud!) bij het vlot op de Wijde Aa, of was het een eendenopvangplek? Een beetje agressieve maar zeer vruchtbare zwaan (vijf kuikens), een enorm aantal mensen dat omsloeg en zelfs uitgleed met klunen. En natuurlijk de twee running gags: 'Hoe is het water? Niet te zuipen!' en 'ik denk dat de foto bewogen is!'
Deze briljante trip werd nog afgetopt met een zeer gezellig BBQ, een klein potje highlandgames, potje voetballen en andere spelletjes. En werd er ook nog een nieuw spreekwoord geboren. 'Ik deed een Melisaatje.'
Jean et Pierre, bedankt voor de organisatie van dit alles, ik heb, en volgens mij met mij velen kapot gelachen. Alleen jammer dat de foto's in het water zijn gevallen.
Maar goed, dit gaat over een hele andere toer. Zaterdag in de kano gestapt met de Alkemanias. Schitterend weer en het was een duidelijke basisregel: Er is geen planning! Het enige plan was, 12.00 uur bij Jean. De eerste peddel ging waarschijnlijk ongeveer 15.00 uur in het water, maar dat maakt niet uit, want er was geen planning. Daartussen gebeurde alweer genoeg. Een haringtent met knalplastic, opmerkelijke encounter met een bekende Vener, het meisje van het Leidsch Dagblad en werken bij de Kruidvat met een kort lontje is nooit grappig. Gus formuleerde het eigenlijk het best: 'Dit is weer zo'n dag.' Planningloos toch langzaam richting de kano's, dus zwemmend(!) naar de kanoverhuur. Er gebeurde zoveel, dat er nu maar een samenvatting komt van het hele gebeuren. Verdwaald(?), bommetje van de brug, de zus van Jean (zeer gastvrij), het cafe bij het haventje, geen bommetje van de trampoline, de serveerster die een schitterende voorbeschouwing van de komende bergetappes gaf in de Tour de France, de Wijde Aa, het aantal ugl's per uur, Arjean die een biertje opent met een peddel, een afgezonken krat (ijskoud!) bij het vlot op de Wijde Aa, of was het een eendenopvangplek? Een beetje agressieve maar zeer vruchtbare zwaan (vijf kuikens), een enorm aantal mensen dat omsloeg en zelfs uitgleed met klunen. En natuurlijk de twee running gags: 'Hoe is het water? Niet te zuipen!' en 'ik denk dat de foto bewogen is!'
Deze briljante trip werd nog afgetopt met een zeer gezellig BBQ, een klein potje highlandgames, potje voetballen en andere spelletjes. En werd er ook nog een nieuw spreekwoord geboren. 'Ik deed een Melisaatje.'
Jean et Pierre, bedankt voor de organisatie van dit alles, ik heb, en volgens mij met mij velen kapot gelachen. Alleen jammer dat de foto's in het water zijn gevallen.
