BJ-Inc.nl

Dat het moeilijk zou worden, was vooraf al duidelijk. Het merkwaardige beleid van de bond, alle mensen die ’s ochtends bellen ‘ Hebben we genoeg mensen vandaag?’ en een veel mooier weer dan uiteidenlijk voorspeld. De schitterende loft van Onno van der V. met daarna het klassieke uitvliegen om toch nog iemand op te halen. En het mooiste nieuws. Ger was terug. Nog net niet op Schiphol opgepikt, maar wat scheelde het. Over de wedstrijd zelf. Pijnacker was beter, veel beter, maar de Fusieclub gooide toch niet de handdoek in de ring, en bleef de bekende vechtmachine volhouden. Zelfs enige druk werd nog uitgeoefend, maar bij rust was het toch 0-4. Niks kop laten hangen, pressing proberen te blijven spelen, en Pascal maakt de 1-4. Zeer fraaie goal overigens. Niet echt veel later, Koko, heerlijke tip-in, 2 –4. Helaas, het kwaliteitsverschil was te groot. Maar Cousin Wilke stond echt waanzinnig te keepen, de beste speler van de Fusieclub vandaag. Alleen daarom is het team van het jaar schap al terecht. Terechte kampioen, maar roze t-shirts en slippers? De champagne was goed, de speech ook, jammer dat Conny Mus en Cees Vink (niet te verwarren met Pieter Vink) er niet waren.