BJ-Inc.nl

Wel druk de afgelopen week, maar tijdens het surfen toch nog drie juweeltjes gevonden. Die zet ik even op een rijtje.

1. Wel wat meer voor de computernerds, maar wat er gebeurd als je ruzie maakt in een chatbox en je hebt iemand tegenover je die denkt net zo slim te zijn als Bill Gates. In de inleiding staat alle nuttige informatie die nodig is om alles te begrijpen. (Let op: Er is wel wat strong language)

2. Je belt iemand en spreekt zijn/haar voice-mail in. En dan gebeurd er een ongeluk voor je neus. (Volgens kenners is het met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid een hoax (nep dus), maar hij blijft zeer grappig.)

3. Douwe had vorige week al zijn ultieme business-trip, toen hij met deze auto deze auto op stap mocht. Deze Amerikaanse vissers hadden hun ultieme vistrip. Kijk hier voor het verslag en hier naar de video. Dat is nog eens iets anders dan de Flying Lure. (Let op: Ook hier strong language. 200 pounds is iets meer dan 90 kilo. 14 foot is ruim 4 meter. Een tarpon is een tarpon, de Mako-haai staat ook bekend als makreel-haai en wordt meestal zo'n 3.5 meter.)

Dit was dan de wedstrijd, eindelijk zou de Fusieclub de winst binnen halen. Zelfs een trip naar ADO was er voor over, nuttige teambuilding onder leiding van reisleider Bram. (Het Paard, por dios, wat een gave tent) De belofte was absolute scherpte, maar op de een of andere manier waren de messen toch niet helemaal geslepen. Iets te goed naar ADO gekeken, want wat die lieten zien was nu ook niet echt om over naar huis te schrijven. Maar er moest toch wel gewonnen kunnen worden. Opeens stond de Fusieclub met 0-2 achter en werd het al tijd om de vechtmachine uit de kast te halen. Onder toezicht oog van zeer vele toeschouwers vocht de Fusieclub zich terug naar 2 – 2 bij rust. Twee schitterende goals van Jurriaan, waaronder een strafcorner, zoals die in het boekje geschreven staat. Beide goals een minstens even mooie assist van Erik Prill. LOHC lag op apegapen en was zeker rijp voor de slacht. De vechtmachine was er klaar voor, maar sommige dingen wilden gewoon niet lukken. Koko die 2 200% kansen op vakkundige wijze om zeep hielp, ballen die weer net van de stick stuitte, teveel pompen in de cirkel, te weinig de breedte gezocht. En een oude wijsheid is dan dat de goal aan de andere kant valt. Zo een knullige frommelgoal, wat doe je er tegen. En daar weet Dorus de Vries dan ook weer alles van. Onder toeziend oog van de Alkemania broeders lukte het gewoon niet. Kansen genoeg, maar het lukte gewoon niet. De scherpe trainingen van de afgelopen weken, het lukte gewoon niet. Een stom, dom en onnodig verlies. Maar je kan niet alles hebben. Daarom nog maar een vraag. Ook naar ADO geweest?
K. Westerhuis (reageren? Westerhuis@forpresident.com)
PS. Het goede nieuws is dat Alecto’s opperscout zelfs naar de Fusieclub is komen kijken.
PS2 Maurits blijkt naar Duinrell geweest te zijn en niet naar de Efteling.
PS3 Bram is een zeer goede reisleider
PS4 De Haagse tramtunnel, het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat.

Heel snel was daar de nieuwe paus. Wat je er ook van vind, de laatste weken waren wel fantastische televisie. Had zelf een beetje het Kuifje en de Zonnetempel gevoel. (Daarin stuit Kuifje in een afgelegen gebied op een Inca of Maya-beschaving, die nog leeft zoals eeuwen eerder door die Inca's of Maya's werd geleefd.) Had het gevoel of we in een grot opeens iets uit de middeleeuwen of nog ouder zag gebeuren. Maar toch ook een botsing tussen iets uit het verleden en de 'moderne' tijd. Ik heb het nu over de rituelen en niet over het instituut. 400 jaar geleden werd ook zo de paus gekozen. En toch nu, camera's, microfoons, het publiek met digitale camera's en mobiele telefoons. Verslaggevers overal, en via satteliet zag de hele wereld de witte rook live.

Maar het mooiste was het wachten. De hele wereld die kijkt naar een gammel schoorsteentje. CNN was natuurlijk de overtreffende trap. Onderin beeld een kader met de schoorsteen, ondertussen maar praten en toen ze van ellende echt niet wisten wat ze moesten uitzenden, een hele studie over hoe je het beste witte rook bij een vuurtje kon maken.

En Benedictus XVI had natuurlijk een hele goeie opener. 'Ik ben slechts een nederig dienaar in de wijngaard van de Heer.' Dat wordt natuurlijk een klassieker, die voor één ieder te gebruiken is. De topmannen van Nuon en Essent over hun salaris: ' Ik ben slecht een nederig dienaar in de wijngaard van de raad van commissarisen.'

Ruud Gullit na weer een verloren seizoen:' Ik ben slechts een nederig dienaar in de wijngaard van Jorien van den Herik.

Maar het lulligst is het voor Ronald Koeman. Was de paus twee maanden eerder gekozen, dan had hij nog een excuus gehad en was hij waarschijnlijk nog trainer van Ajax. Hij was slechts de nederige dienaar in de wijngaard van Arie van Eijden. Helaas Ronald, Wojtyla was iets te taai om je trainerscarriere te redden.

Het is weer maandag, dus................

Tom Egbers zei deze week: ‘In het leven heb je leugens, grote leugens en daarboven staan statistieken.’ Hieraan kunnen we nog een zekerheid toevoegen. Winnen in Alphen is onmogelijk. Het is al vaak geprobeerd, maar in mijn lange carrière kan ik mij maar één keer herinneren dat ik daar gewonnen heb. Om geheel in de lijn van Hay te blijven. De scheidsrechters waren weer uniek. Elk duel werd afgefloten, elke back-hand was bolle kant, elke twijfelachtige bal kreeg de Fusieclub tegen. Het was weer dramatisch. Elke keer denk je, het kan toch niet meer erger. Dieptepunt was de gele kaart voor Hans, die ten eerste geen overtreding maakte maar toch groen(!) kreeg, en opeens ook nog geel. Tussendoor werd er natuurlijk wel geprobeerd te hockeyen, ondanks de regen van afzeggingen, die de Fusieclub ook nog teisterde. Maurits naar de Efteling (midden in een competitie), Bram met de Amstel Gold Race in de benen en zo ging het maar door. Gelukkig was de U-bocht uitgevonden en werd Nick Smit, de keeper van Alecto’s Achtste van Roomburg afgeplukt en meegenomen naar het o zo gezellige Alphen. Hij leek onpasseerbaar, maar toch nog drie keer. Nick, onwijs bedankt, het was in ieder geval beter dan wat je bij het Achtste liet zien. Ronnie zette de Fusieclub nog op voorsprong, na een schitterende pass van Frank, Onno van der V. was er toch, Onno P. was in een bloedvorm, toch was het niet genoeg. De normale gele vechtmachine, zoals de Fusieclub ook bekend staat, werd zo ontregelt door het arbitrale duo dat het fenomenale niveau van vorige week niet werd gehaald. Was er ook iets positiefs? Een lekker zonnetje, Ger die ouderwets het scheermes hanteerde, Chris die op tijd wakker werd (hij had dan ook vijf dagen gewerkt), Alphen ben je zo weer uit, en de rosé vloeide rijkelijk. Maar winnen in Alphen? Volgens mij is de kans groter dat Elvis nog leeft of een Engelsman Wimbledon wint.
K. Westerhuis (reageren? Westerhuis@forpresident.com)
PS. Nick, nogmaals bedankt, we kunnen het niet vaak genoeg zeggen.

Morgen eindelijk weer eens op de radio. Gezellig praten over basketbal. Te beluisteren op 106.1 FM en voor de mensen die geen bereik hebben, die kunnen hier klikken. Tussen 14.00 en 17.00.

Afgelopen week ontving ik deze brief. (Gelukkig was iemand zo op de Radar-site zo aardig om hem helemaal over te typen, dat scheelt toch weer een half uur typen.)

Mijn eerste reactie was natuurlijk WOW, er ligt 100.000 euro op mij te wachten. Spannend, spannend, maar natuurlijk moest je er wel wat voor doen. Eerst gespannnen voor de brievenbus liggen voor de grote envelop met vier persoonlijke nummers en het deelname document.

En inderdaad, de volgende dag lag de opvallende enveloppe in de brievenbus. Slechts wat zegels plakken, het kost allemaal niets..... maar of je ook nog wel even een boek wil bestellen. Het boek is de Grote Medische Raadgever voor het Gezin, handig huis-, tuin- en keukenmiddeltjes tegen allerlei kwaaltjes. Slechts 29,95 plus 4,95 verzendkosten. Dus samenvattend, een mooi en handig boek en voor slechts 35 euro kans op een ton. Fantastisch!!!

Maar sinds de ontwikkeling van het Wereld Wijde Web is er altijd ruimte voor een gezonde dosis argwaan. In de eerste brief is mevrouw C. Gialanella financieel-directeur Reader's Digest Benelux, in de brief die een dag later komt nog 'slechts' financieel-directeur Nederland. Het fantastische boek is al uit 1996. En een rondje langs de verschillende consumentenfora maakt je ook al niet veel vrolijker. En mevrouw Gianella googlen levert bijzonder weinig op.

Daarom het volgende experiment. Ik speel mee, maar bestel het boek niet. Maak ik nu nog kans op die 100.000 euro? En wat moet ik allemaal nog meer doen?

Er worden een aantal mensen genoemd in de verschillende brieven, kan ik met die mensen in contact komen? Het zijn:

C. Gialanella, financieel-directeur Reader's Digest Nederland/Benelux

A. Singewald, onafhankelijk jurist

R.M. Houtkamp, Afdeling naamselectie

Gerard Visser, Commissie voor de Prijsuitreiking

T. Romelingh, prijswinnaar uit Hoogeveen.

Ik ga proberen met deze mensen in contact te komen, per brief, e-mail of wat dan ook. Verder ga ik bij mijn 'connecties' uitzoeken (en aan de ING Bank zelf vragen) of er een speciale rekening van Reader's Digest bestaat.

En natuurlijk houdt ik de trouwe lezers op de hoogte van de ontwikkelingen. (Het kan bijvoorbeeld best zo zijn, dat er meer grappenmakers zijn en dat Reader's Digest gewoon een standaard brief heeft klaarliggen.) Wie weet, we zullen zien!

Het is weer maandag, dus........

Fusieclub Heren VI – Pollux VI 1 – 4

Center Court, na het eerste, een zeer scherpe training voorafgaand en wetende dat de Fusieclub toch wel een beetje de angstgegner is van Pollux, werd er stiekem ingezet op een goed resultaat. Het bleek ook dat het merendeel van de selectie de avond thuis had doorgebracht, zelfs Maurits, waarvan de vriendin toch ongeveer aan het eind van de wereld zit. Er was slecht één woord dat de situatie kon omschrijven, absolute scherpte, en dat bleek ook heel snel in het veld. De vechtmachine werd vanaf de eerste minuut van stal gehaald, felle duels, goede passing game, alles klopte. Maurits bleek onpasseerbaar, de verdediging kon de vergelijking met een muur makkelijk staande houden, het middenveld was overal en de aanval ook nog gevaarlijk. Het was al snel duidelijk dat Pollux weer alle reden had om angstig voor ons te zijn. Het lukte gewoon niet bij hun. Geef toe, superieure techniek, maar van het klassieke vechten (Dirk Kuijt zei daarover:’ mentaliteit is het enige wapen waar ik altijd op terug kan vallen.’) Werkelijk een enorme lucky goal en Pollux kwam voor. Maar dit was slechts een rimpeling voor de vechtmachine en na een weergaloze solo van Jurriaan maakte Koko, met een typische Gerd Muller tor 1–1. Toevallig gisteren nog uitgebreid over gelezen in het zeer aan te raden boek Wij waren de beste van Auke Kok en nu zo uitgevoerd. De stand was volkomen terecht.
Eigenlijk had de Fusieclub in de rust moeten zeggen, het is mooi geweest, maar helaas. Ondanks de indrukwekkende vechtlust en onverzettelijkheid van de complete Fusieclub, (Ger liet ook weer verschillende echte scheermessen zien) was het dan toch die superieure techniek die de doorslag gaf. Twee sleeppushes en een backhand, om legendarisch commentator Rik de Saedeleer te citeren: ‘Oh la la, een SS-20, wat doe je er aan.’ De snelle evaluatie na afloop kan maar één ding constateren. De Fusieclub heeft vandaag ontzettend goed gespeeld. Trojka of the match mag genoemd worden, Frank, Bram en Maurits. Zij sleepten de rest mee naar een onwaarschijnlijk hoog niveau. Volgende week, Alphen uit, bijna onmogelijk om daar te winnen, maar het is een heel veel punten wedstrijd. 3 punten dus!!!! Donderdag weer scherp trainen.
K. Westerhuis (reageren? Westerhuis@forpresident.com)
PS. Dingen die opvielen. Maurits was alleen thuis, maar toch moest die op tijd weg?!!!!
PS De Ode aan Aude (naar het schijnt schrijf je het zo)
PS3 Ondanks dat de mannen van Leonidas wat opmerkelijk aanwezig waren, niets dan respect.
PS4 Ger R. als vertegenwoordiger van het bestuur?
PS5 Phillipine, als ik alles goed begrepen heb ben jij de nieuwe Maradona.
PS6 Gelukkig hebben wij een fantastisch scouting-apparaat.
PS7 Niet alleen de invallers scoren bij Dames III ( al moet je dat wel in de wandelgangen ontdekken.)

Nee, niet de 'legendarische' boyband uit begin jaren negentig en wegbereider voor later Take That, Backstreet Boys and *N Sync (en nog talloze andere). Wel twee nieuwe weblogs die zeker het vermelden waard zijn.
Ray & Anicka (als je het heel snel leest, kan je wel Ray & Anita lezen, inderdaad 2 Unlimited, daar hebben ze dus niets mee te maken, rustig lezen dus, daarom vanaf nu Raymond & Anicka) houden ons sinds een tijdje op de hoogte van hun huizenjacht en andere dingen, onder andere wat het nieuwste Kid on the Block gaat worden (welk block is nog niet helemaal duidelijk.)
Veelscorende powerspits van het Fusieclub zusterteam de hockeytokkies, Madelon, is ergens in februari naar Sri Lanka vertrokken. Daar is ze met ontwikkelingshulp bezig, ik moet eerlijk bekennen, weet niet meer precies wat en waar ze ging helpen, maar het stond al lang voor de tsunami vast. Naar nu blijkt heeft ze al een tijdje een log bijgehouden, die zeker vermeldt mag worden. Dus bij deze. Laat een berichtje achter, vindt ze vast leuk. Raymond en Anicka ook overigens.

Klinkt toch beter dan Paus Johannes Paulus de Tweede. Doet denken aan een wielrenner uit de tijd van Coppi en Bartali.

Natuurlijk ontkom ik er ook niet aan. De Paus is dood. Zo ongeveer de laatste 'wereldleider' uit mijn tienerjaren. Afkomstig uit Polen, en nu al uitgeroepen tot grootste Pool aller tijden.

Een zeer taaie man, want vanaf Pasen was het nog een kwestie van dagen. Dit leverde ook weer zeer mooie televisie op, want op CNN zaten alle deskundigen op donderdag 31 maart al klaar. Het terugblikken op het leven van de Paus begon al, en ook de verschillende filmpjes werden al vertoond. Waarna weer live teruggeschakeld werd naar de St. Pieter voor een shot van het raam van het appartement van de Paus. Op zaterdagochtend wisten ze echt niet meer wat ze moesten zeggen, dus gingen ze maar allerlei scenario's na, waaronder het probleem dat zou ontstaan als de Paus in coma zou geraken, het gedoe rond Thierry Schiavo nog in het achterhoofd. Maar die avond verloor de Paus definitief de strijd. Het rare is, dat toen hij nog leefde en hij die trieste strijd vocht tegen de ziekte van Parkinson, overal gezegd en gesproken werd over die ouwe man, kan hij niet aftreden, dit is toch geen gezicht etc. Na zijn dood is er alleen nog maar bewondering, dat hij zijn ziekte zo open onderging (dus geen verstoppertje speelde) en tot op het eind probeerde te functioneren.

Vooral de tegenstrijdigheden van deze Paus maken hem toch interessant. Tegen voorbehoedsmiddelen, tegen het homohuwelijk, een oerconservatieve man. Geen vrouwelijke priesters, geen getrouwde priesters. In Afrika werd in zijn naam verteld dat het aidsvirus zo klein is dat het door het rubber van het condoom heen gaat. Schandalig. Maar dezelfde Paus was ook een onvermoeibaar vechter voor de vrede, zijn rol in de val van het communisme en de ineenstorting van het oostblok is onomstreden, zijn bezoeken aan het buitenland (102 reizen maar liefst) Hij reisde 9 miljard kilometer. Sprak ook regeringsleiders aan over mensenrechten, op het laatst ook nog Blair en Bush over de oorlog in Irak. Hij is zelfs in Nederland geweest, maar dat was niet echt een succes. De Mea Culpa in het jubeljaar 2000, waarin hij excuses aanbood voor de misdaden in naam van de kerk begaan. Als eerste Paus bezocht hij een moskee en een synagoge, bezocht Israel en het Vaticaan knoopte diplomatieke betrekkingen aan op voorwaarde dat de PLO en Israel elkaar zouden erkennen. Hij ontmoette de leider van de Orthodox Christelijke Kerk, voor het eerst in 1000(!) jaar dat die mensen weer met elkaar praatten. En de lijst is nog langer. Dus daarin zo open, maar op die andere gebieden zo conservatief. Hoe dan over hem te denken, dat moet de geschiedenis dan maar uitwijzen, zal ook zeer afhangen van zijn opvolger. Wel heeft hij voor minstens één historische uitspraak: 'Bedankt voor die bloemen, die ook dit jaar het feest op het St.Pieterplein opluisteren.' Iedereen weet hoe hij/zij dat moet uitspreken. Wat ik mij dan afvraag. De Paus sprak de boodschap Urbi et Orbi (de stad en de wereld) in weet ik veel hoeveel talen. Zouden ze in bijv. Armenie nu net zo'n uitdrukking hebben als wij in Nederland met 'Bedankt voor die bloemen?'

Ciao, Papa Giovanni Paolo Secundo....

Het is weer maandag, maar het topweekend en de heerlijke zon van gisteren zijn omgekeerd evenredig aan de kwaliteit van het wedstrijdverslag. Onder het motto, een slecht verslag is beter dan geen verslag, vooruit dan maar....

Het zeer geslaagde lustrumfeest nog in de benen, de wekker op toch wel zeer vroeg, de paus overleden en de aankondiging dat de zon zeer uitbundig zou gaan schijnen, maakte de vroege reis naar Wassenaar toch wel mogelijk en misschien wel aangenaam. Kieviten, waar je dus eigenlijk tegen Heren I speelt, en toch aangenaam. Trouwe supporter Pablo was ook mee om van het mooie weer te genieten en wat ervaring met het hockeyspel op te doen. Cousin Wilke had zich wat vergist in de verschillende adressen en kwam wat later, de Kieviten waren zo sportief om hun keeper bij ons te laten keepen, anders zou hij wel heel weinig te doen gehad hebben. Maar voor de rest was het toch wel weer hetzelfde liedje. Backhands, sleeppushes en al het andere. De bekende gele vechtmachine vocht voor wat het waard was, maar het was bij lange na niet genoeg. Het scheen dat de Kieviten hun 100e doelpunt kon maken, toen ze eindelijk op 99 stonden stak Frank daar een stokje voor en maakte na een zeer fraaie combinatie met Uncle Jesse het zo fel begeerde doelpunt. Zoals gezegd, de vechtmachine vocht voor wat het waard was, maar er was geen beginnen aan. De zon maakte een hoop goed, net zoals het terras van Alecto, maar verder moet deze wedstrijd maar snel worden vergeten.
K. Westerhuis (reageren? Westerhuis@forpresident.com)
PS. Zaterdag Beyonce in het echt gezien. Echt waar, toch niet zo netjes dat ze zondag niet wilde keepen.
PS2. Het verhaal is niet echt bijzonder.