BJ-Inc.nl

Twee weken waanzinnig mooie sport, en toch een beetje een katerig gevoel met die twee zilveren medailles voor de Nederlandse hockeyers en hockeysters. De vrouwen waren de absolute topfavoriet, de heren een favoriet. Het was bloedstollend spannend, maar het lukte net niet. Maar goed, goede winnaars weten ook wat goed verliezen is.
Langzaam begin ik stiekem een beetje naar het einde van de Spelen te verlangen (heb zelfs alweer een tv-gids gekocht om te zien wat er volgende week op tv is). Het verlangen komt ook door het feit dat in Nederland langzaam de polderkolder weer aan het toeslaan is, maar daarover later meer. Tot slot nog maar een fraaie plaat van het grootste talent dat mijn o so beloved hockeyclub Alecto Sylvia Karres, die door haar deelname aan de Spelen, mijn log record na record liet breken. Kijk bij thefreeze voor een fraaie plaat van Sylvia. Deze is ook wel aardig.