BJ-Inc.nl

'I feel like Chicken Tonight, Chicken Tonight, la lalala etc.)' Waarschijnlijk iedereen kent deze superamerikaanse reclame, en ook het ingredient zal wel menig belletje doen rinkelen. Unox Chicken Tonight in allerlei verschillende smaken, (hoewel ze volgens mij allemaal hetzelfde smaken.) Maar het was echt Unox.

Ik wist dat Chicken Tonight van etiket zou veranderen, alle produkten veranderen eens in de zoveel tijd van etiket. Groot was mijn verbazing dat het nu geen Unox meer is, maar Knorr! Nu is dit allebei van Unilever, maar het is nergens aangekondigd of iets dergelijks. Knorr Chicken Tonight. Dat loopt niet echt lekker. Waarschijnlijk moet de merknaam Chicken Tonight worden of zo. Heb in het onvolprezen programma De Keuringsdienst van Waarden gezien dat Bertolli ook in de Knorr-fabriek wordt gemaakt. Dus het zal wel een goede reden hebben. Ga Unox toch een briefje schrijven. Als iemand nu nog een leuke scan maakt van het nieuwe etiket is het verhaal helemaal compleet. Wordt Vervolgd.....

Na alle successen van de Fusieclub Heren VI Graficon Team van het Jaar op het mooie natuurgras, namen de plannen voor de Klassieke Hockey Vereeniging weer nieuwere vormen aan. Dus wat brainstormen, knippen, plakken, overleg en wat worden de clubkleuren. En dit is het resultaat. Nog een wat simpele uitvoering en verder komen er nog een witte broek en witte sokken bij. En een wat bruingebrand gezicht natuurlijk. Kijk ook bij thefreeze.

Het is weer maandag, dus we lezen samen,
noem maar al die namen,
bijna zonder reclame
geen verslag, slecht verslag, geen verslag, slecht verslag
Zo Hayyyyyyyyyyyyyyyyyy.

Fusieclub Heren VI Graficon Team van het jaar© – Pijnacker 2 – 4

Met weer een spetterend optreden van Babel-Fish was de benodigde scherpte verkregen. Maurits was met de mannen op stap gegaan en was nog niet helemaal op aarde teruggekeerd. En dat op het moment dat hij eigenlijk in zijn ‘prime’ moet zijn. Bram had een boom meegepakt op zijn fiets, het is bekend dat een eik niet snel opzij stapt. Onno P. werd snel opgetrommeld, Onno v.d. V. oefende alvast voor zijn deeltijdbasisplek, (voor het gemak werden beiden opgesteld aan dezelfde kant), Toba en Uncle Jesse kwamen rechtstreeks. Opnieuw een unieke warming-up, was het vorige week nog een potje voetbal, nu vooral lekker liggen in de hele lekkere zon. De tegenstander deed meer denken aan de Amsterdam Admirals, zoveel spelers liepen warm. Twee scheidsrechters, die wel heel professioneel de netten gingen controleren en wel heel serieus keken. Bram keeper en nog steeds heel heerlijk weer.
Pijnacker combineerde heel snel en Fusieclub Heren VI Graficon Team van het jaar© kwam er eigenlijk niet aan te pas. De 0 – 1 en de 0 – 2 waren een logisch gevolg. Maar van paniek was geen sprake. Toba had ondertussen ook de circustent gevonden en met 11 tegen 11 werd het echt een andere wedstrijd. Pijnacker probeerde nog wel wat, maar de fusieclub bepaalde het spel. Koko pikte een klassiek Gerd Mullertje mee en de ruststand was
1 – 2. De mouwen opstropen, twee stappen harder en dat in die hitte, voor de fusieclub geen probleem. Helaas scoorde Pijnacker twee zeer fraaie goals en was alles beslist. Uncle Jesse pakte zijn goaltje nog mee, Toba had nog een hele goede discussie, maar de echte ellende begon pas na de wedstrijd. Lauwe pils, eigenlijk was alles lauw, geen tapbier, de kroketten waren op, spa blauw was op en de bediening was waardeloos. Daarom op Alecto nog genoten van een heerlijk koud Brandje. Maurits knapte een uiltje, ondanks de zon bleef hij er wat bleekjes bij zitten. Twee weken geen wedstrijden. Misschien een wedstrijdje tegen Dames III (Lot 3x en een bassist en dat mag ook wel eens gemeld worden.) Donderdag Juicy Dice in de Mare Poort. Be there!
Tot slot nog een eervolle vermelding voor Frank, die het complete publiek stil kreeg door een zo goed als zeker doelpunt (het publiek stond al op de banken) te voorkomen, en dat met eerst nog een overstapje op de doellijn.
K. Westerhuis (reageren? Westerhuis@forpresident.com)
PS. Dames V, een knappe overwinning op Ommoord, de titel is in zicht. (Dat zeggen ze in Amsterdam ook al een hele tijd). Hoewel een Rus in Londen al een tijdje probeert een titel te kopen, denk ook aan AZ’67, ook in het hockey is het niet vreemd. Naar goed voorbeeld van bijvoorbeeld Oranje Zwart was bij deze wedstrijd ook wat kwaliteit ingevlogen en het neutrale publiek wist eigenlijk niet naar welk team werd gekeken. Maar kampioen is kampioen!
PS2. Por dios, wat een tas!
PS3. Juicy Dice in de Mare Poort. Donderdag 29 april.

Het was vandaag mooi weer. Heel mooi weer. Hoe mooi? Dat is hier te zien.

Vandaag toch wel een historische dag. Voor het eerst meegedaan aan een georganiseerde wandeltocht. De Zeemansloop. 40 km, want de Vierdaagse komt dichterbij. Dus met stempelposten, routebeschrijving en ook een heel nieuw fenomeen. De wandelvereniging.
De start was in de Scheveningse Haven, op het oude schip de Hr. Ms. Mercuur. . Het vermoeden was juist dat we sommige stukken van de route al hadden gelopen, maar het begon allemaal in Scheveningen. In het begin werden we ingehaald door veel mensen, maar zoals bekend, hardlopers zijn doodlopers. Langs Madurodam, Rijkswaterstaat etc. en zelfs weer langs HDM, Groen Geel (inderdaad een week na de glorieuze overwinning aldaar). Lekker weertje om te lopen, opmerkelijke wolkenpartijen en helaas geen zonnetje, maar de temperatuur was lekker. Bij de stempelposten een gratis drankje en een snoepje. Lekker door Wassenaar richting het Panbos, Katwijk dus. En zelfs nog verder, we konden Leiden bijna aanraken, door het bos en duinen. Een soortgelijke steen gaf aan dat we het point of no return passeerde en ondertussen weer richting Scheveningen. Door de duinen, dus heuveltje op, heuvel af, bochtje links, bochtje rechts. Wandelvereniging de Dordtse Vierdaagse haalde ons in bij het Panbos, vrolijk kletsend over de trip naar Freiburg en zo. Bij de tweede stempelpost gingen ze weer voor de lange (rook)pauze en we hebben ze niet meer teruggezien.
Al die heuvels en bochtjes, we werden er langzaam gek van. En al die would-be Eddy Merckxen, die als een getikte een duintop beklimmen alsof ze Alpe du Huez in recordtijd omhoogrijden. De skyline van Scheveningen kwam dichter en dichter. Nog een ontmoeting met Toba, graskoning en Jim Morrison van Alecto. Het laatste stuk met een glorieuze intocht over de boulevard. En toch trapte we weer in wat nu al de High-made Trap (Hoogmadeval). We dachten dat we er bijna waren en op de hoek van de boulevard stond de man met de hamer. Alle alarmbellen op rood, niks wilde eigenlijk meer en de boulevard was drie keer langer dan we eigenlijk dachten. Wel een kleine uitstap naar de Rotterdamse straat. Daar is mijn vader geboren, en mijn allereerste herinneringen liggen in die straat. De pijn verbijtend doorlopen naar de boot en jawel we hebben het volbracht. Pijn, pijn, pijn. Mooie beloning, de bekende zeeman van het logo van de Zeemansloop, met de rang van Matroos. Wel 40 km volbracht. Toch wel een mijlpaal. En een hele leuke wandeling voor 3 Euri.
Dan nu de leermomenten. Als je als echte wandelaar erbij wilt horen, dan moet je an drie dingen voldoen.
1. Een broek met afritsbare pijpen is onmisbaar. In tweeen of in drieen als je maar kan ritsen.
2. Lukt dit niet, dan kan altijd het hele foute trainingspak (het liefst een van de bekende franse couturitier Pierre Cemetiere of de Bristol. Vooral wandelverenigingen hebben er een handje van een zo fout mogelijk pak uit te kiezen. Denk aan onze vrienden van de Dordtse Vierdaagse.
3. Een heuptasje, die op je achterste zit, waardoor je je armen niet meer lekker kan doorzwaaien. Ook heel veel. Twee drinkflesjes en wat eten. Denk zelf niet dat het werkt, maar als echte wandelaar moet je het hele foute trainingsjasje er het liefst nog overheen.
4. Denk nooit dat je er bijna bent. Dat valt echt altijd tegen. De High-made trap.
5. Je eet altijd nooit genoeg. De wandeling van over de boulevard was een orgie van grilllucht, frituur etc. Begrijp nu wat Peter Winnen voelde (een klein beetje dan) toen hij zwarte sneeuw zag op Alpe du Huez en een langs een compleet Nederlandse bbqende enclave moest.
Wel een lekker harinkje na afloop.

Oud-collega Niels, die ik ook veel te lang niet heb gezien, wilde ook reageren op mijn volgende post, maar zijn reactie was te lang. Daarom hier maar even geplaatst. Bij deze Niels, en we moeten gauw een kaartje leggen, dan wel een drankje drinken. Kom anders morgenavond ook rocken in La Rocka (voorheen Coffee and Dreams).

Ben het eigenlijk wel met je eens.
1974, wel te verstaan 4 jaar voordat ik het levenslicht zag en toch ken ik alle namen van de Nederlandse spelers die toen in de WK-finale hebben gestaan. Dat komt niet omdat ik zoveel van het voetbal weet, nee omdat bij elk betreurenswaardig sportprogramma er maar weer eens gerefereerd wordt aan dat o zo memorabele elftal van '74. Krol, Cruijf, Rensebrink, Van Hanegem... "wat waren ze goed", "Als we nu zo'n elftal hadden"...
Hebben we niets beters te doen dan terugkijken naar iets wat een stelletje (inmiddels) senioren 30 jaar geleden gepresteerd hebben. Als je net als Duitsland netjes keer op keer meedoet voor de wereldtitel dan heb je recht van spreken, maar twee keer in de historie van Nederland en nul keer het gewenste resultaat. Waar je al niet trots op kunt zijn!
Ik kijk nog liever vooruit, misschien dat we over 30 jaar wel terugdenken aan dat fantastische team van 2004 wat zo briljant en overtuigend dat EK in Portugal won.
Want laten we eerlijk zijn; we zijn gewoon een klein land met grote ambities, maar simpelweg te weinig middelen. Dat we eens in de 30 jaar een keer in een WK-finale komen of dat we een keer een EK winnen, is meer gebaseerd op toeval dan dat wij zo'n grote voetbalnatie zijn.
Noem hoe je het noemen wilt! Ik noem het een typisch geval van "waar een klein land, groot in wil zijn". Er zit gewoon niet meer in.. al zouden we het nog zo graag willen!

Voor aanvang van een groot voetbaltoernooi, het liefst eentje waaraan Nederland ook deel neemt, verschijnen er weer allerlei terugblikken, nabeschouwingen en biografieën etc. over Oranje (roepnaam voor het Nederlands elftal). Nu is het dit jaar 30 jaar geleden dat Nederland de finale verloor van Duitsland in 1974. Een nationaal trauma, een schok, de titel is gestolen, want Nederland was zoveel beter bla, bla, bla.
Ik word altijd zo moe van dat gezeur. Vind het persoonlijk nogal arrogant van Oranje om er vanuit te gaan die finale even te winnen. Duitsland was Europees kampioen en toen al toe aan zijn derde WK-finale. Bovendien had de totale as en eigenlijk het hele Duitse team als Bayern Munchen dat jaar al de Europacup I gewonnen en speelde ze ook nog thuis. Maar praat met een voetballiefhebber en de Duitsers hebben de titel gestolen. In plaats van lering uit die nederlaag te trekken, bleef het vooral bij klagen over trauma, onterecht en wij waren de beste en speelde het mooiste voetbal. Voetbal is geen jury-sport, het gaat erom wie het meest scoort.
Toen ik dus hoorde dat er weer een boek over 1974 verscheen, dacht ik nog meer geklaag en gezeur. Maar nee, hoewel ik moet bekennen dat ik alleen de recensies heb gelezen en het boek nog niet, zijn de voortekenen niet verkeerd.
In een interview in de Volkskrant komt schrijver Auke Kok tot de conclusie dat Nederland terecht verloren heeft. En dat is op zich al een verademing om eens te horen. Hij gooit het vooral op de benadering van Oranje op de finale. De onwetenheid, de hoofdscout werd ontslagen, niemand had naar Duitsland gekeken voor een analyse. (Er waren amper voor-, na- en tussenbeschouwingen, minder tv-zenders en al helemaal geen Eurosport met Frank Kramer). Het opzetje van Bild om onrust te stoken in het Nederlandse kamp, het zwembadincident, slaagde wonderwel en ach 'we' winnen toch wel.
Eindelijk een wat kritische blik op deze wedstrijd en misschien toch wat respect voor de prestatie van 'Der Mannschaft', die ondertussen al op 7 wk-finales staan. Nogmaals, ik heb slechts de recensies en de interviews gelezen, maar ga het zeker kopen. Jan Mulder reageerde vandaag al in de Volkskrant, dat Auke Kok het toch weer helemaal verkeerd heeft gezien en er niks van begrepen heeft. En het Orakel uit Barcelona? 'De nederlaag heeft de mythe van het grote Oranje gevoed. Het verlies is goed geweest voor de reputatie van Oranje.' Yeah right, het grote Brazilie van 1970 was nog groter geweest als ze toen de finale van Italie had verloren. Ach, alleen in Nederland vieren we tweede plaatsen.

Het is weer maandag en de overwinning gisteren was echt glorieus!

Fusieclub Heren VI Graficon Team van het Jaar – Groen Geel 1 – 0.

Groen Geel uit op gras, zoals bekend is winnen dan bijna onmogelijk, maar Fusieclub Heren VI Graficon team van het jaar was niet bang. Als oprichters van de Klassieke Hockey Vereeniging slechts liefde voor het natuurproduct. De gebruikelijke meligheid, erg goede one-liners, Toba als voetbaldier en een potje voetballen als warming-up, intimidatie begint altijd zodra het gastcomplex wordt betreden. Eise mee als mascotte, Bram die als Hennie Stamsnijder de ‘pitch’ controleerde. Had Erwin Kroll nog een heerlijke zondag beloofd, de zon was weg, en zelfs een buitje. “Als ik gras ruik moet ik meteen poepen”, gaf Toba zijn ongelooflijke scherpte al aan. En inderdaad, alsof nooit iets anders werd gespeeld. ‘Het lijkt wel alsof zij elke week op gras spelen!” Vooral Erik P., Jurriaan en Toba lieten zien wat het echte grashockey nu precies inhield. De Fusieclub Heren VI Graficon Team van het Jaar was gewoon beter. Vloeiende combinaties, Uncle Jesse die een nieuwe gel gevonden had, Studio Line JBF voor het beste resultaat.
Het was slecht wachten op de 0-1. Toba (weer hij), prima aanname op de borst en binnen. Ger, als keiharde Italiaanse verdediger (Il Gilletto en best-dressed man van het veld) wist wat er nu moest gebeuren. Hans met een klassieke grasstick (Made in Pakistan) en nog klassiekere hockeybroek (Elegant Hockey), veel foute voetbalshirts en natuurlijk het traditionele tijdrekken, want geen hekken om het veld. Tweede helft wisselen van keeper (na de rust, dus het duurde nog langer) Bram was echt geweldig. Leek net Zwarte Piet. Mouwen opstropen en Groen Geel werd heel wanhopig. Als echt vriendenteam moedigden zij elkaar aan. ‘Druivenhockey (?!)’ was het. Echt gevaarlijk werden ze nooit en dus een glorieuze overwinning. Of in het Duits Triumph der Superlativen. De Fusieclub Heren VI Graficon Team van het Jaar is waarschijnlijk veilig, want winnen op gras dat is niet voor veel teams weggelegd. Dus een danspasje is op zijn plaats. Toba men of the match en volgende week rocken met Babel-Fish. KHV for ever.
K. Westerhuis (reageren? westerhuis@forpresident.com)
PS Ga nooit van huis zonder je Eurocheques.
PS2 Surf ook eens naar www.bj-inc.nl
PS3 Maurits (zeer verdienstelijk gespeeld) had natuurlijk een verjaardag.
PS4 24 april rocken met Babel-Fish in La Rocka.

Was het vandaag eindelijk mooi weer, hoewel we hebben al mooie dagen gehad tijdens het wandelen, maar vandaag was echt een toppertje, moest ik werken. Echt totaal nutteloos aanwezig daar, echt een verloren dag. Maar volgende week vrij en dan is het plan om aan de Zeemansloop mee te doen. 40 km, de grote afstanden moeten nu zo langzamerhand 'aangetikt' worden.
Bovendien deze week, gisteren eigenlijk, de inschrijvingsbevestiging (dat is een mooi scrabblewoord) lag in de bus. Dat is dus allemaal goed gegaan en we mogen meedoen. En de vader van Thefreeze heeft ons nog een mooie set routes gegeven, allemaal in de buurt, dus mogelijk om vanuit huis te starten. Één boekje is echt een juweeltje, het is al heel oud en er staan routes vanaf het station in Leiden in. En een reclame van de Ton Menken ijsbaan Lekker overdekt schaatsen! En als ultiem toppertje een reclame van Wienerwald! 'Na uw fietstocht is het goed toeven bij ons met een kopje koffie en gebak. Samen f 4,--.'
Wienerwald? Dat is toch een schnitzelrestaurant? In Leiden? Voor de echte leken. Nu staat het bekend, al minstens 7 jaar als Stadscafe van der Werff. Gus heeft er nog zijn receptie gegeven. Herstel, Gus en Petra natuurlijk. Maar gelukkig, hier staat een heel klein beetje geschiedenis over het pand. Kon 'In den Vergulden Turk' en 'In den Leidschen Salon' nog wel herinneren, maar dat zullen niet veel mensen meer kunnen. En daarvoor heette het dus Wienerwald. Een heel oud boekje dus. Wel hele goede routes. Dus hartelijk dank voor al die kaarten etc. We zullen er heel voorzichtig mee zijn. Nog drie maanden. Heeft iemand een caravan te leen?

Mijn paasweekend op Ameland ook benut om eindelijk weer eens een flink stuk te gaan lopen. Het eiland is dan zo klein, dat het al bijna een rondje eiland zou worden. Zwager Kees2 had zijn Jukebox meegenomen, het plan was om lekker 4 à 5 uur lang naar one-hit wonders te luisteren. Maar zwager Lambert bood aan om mee te lopen en dat was natuurlijk ook erg gezellig. Harde wind uit het noorden, zeker zon het had alles. Geaccidenteerd terrein, lange rechte wegen, dorpswandeling en veel, heel veel meeuwen.

Eerst richting vuurtoren (die bij Hollum ligt, aan de Noordzeekant), dan recht naar beneden naar de Waddenzeedijk, die helemaal naar Nes (de aanlegsteiger van de veerboot en dan door de duinen weer terug naar Ballum (start en eindpunt). Vooral in de waddenzee enorm veel meeuwen en de Waddenzeedijk was een beetje schuin, wat minstens 10 kilometer niet zo prettig lopen is. Warme choc in de Piraat. Erg lekker, en maakte de laatste etappe te overzien. Geen slechte benen dit keer, wel moe, want de wandeltijd was 5:20:39. Waarschijnlijk door alle heuvels en de bochten de 30 ruim aangetikt. Wel last van mijn rechterbeen, door het schuine wegdek op de Waddenzeedijk. En een goede wandeling.
Tot slot. Op de heenweg van mijn reis naar Ameland zat ik op de boot met Daan 'fuck' Schuurmans. Ook lekker naar Ameland, en gelijk heeft hij. Bij thuiskomst toch nog even Vipspotting gecheckt of hij was gespot, maar nee helaas niet. Vipspotting is eigenlijk een hele treurige site, waar je een sms naar toe kan sturen als je een bekende Nederlander, of Bekende Buitenlander ziet. BN'ers van B- en C- Garnituur smssen natuurlijk zelf daar naar toe om een beetje aandacht te krijgen. Daarom nu een heel goed idee. Als trouwe lezers nu elke keer naar Vipspotting smssen als ze mij zien, wordt ik misschien ook een VIP. Dat moet toch mogelijk zijn! Dus.... ik reken op jullie allemaal. Klik hier voor de spelregels. Zal jullie natuurlijk niet vergeten als ik eenmaal een BN-er ben!

Wilde eigenlijk schrijven over mijn Pasen op Ameland en de goeie wandeling die ik daar heb gemaakt, maar dat komt waarschijnlijk morgen wel. Want er is iets anders. Volgens tv-recensenten is de dinsdag de saaiste televisiedag, zonder boeiende programma's. Persoonlijk vind ik dit juist de meest interessante dag. Andere tijden, Vpro's import (helaas meestal heel laat.) En vanaf vandaag ook weer terug, De Keuringsdienst van Waarde . Werkelijk een briljant programma. Journalisten gaan vragen stellen over eten en drinken aan fabrikanten. Niet zo naar en zeikerig als bij Ook dat Nog nog wel eens het geval is, maar gewoon normaal zonder vervelend te worden. Fabrikanten zijn dit niet gewend en gaan dan in de gebruikelijke bochten draaien etc. Hoe erg is het? In de uitzending over kindslaven, die in Ivoorkust op de cacaoplantages werken, kwam de CEO van Nestle met het volgende verhaal. 'Ach meneer, dat moet u niet zo zwart zien. Toen ik klein was ging ik ook altijd op de boerderij van mijn opa werken in de vakanties, dat was leuk, ik verdiende wat geld en het was vooral veel plezier. Zo moet je dat ook in Ivoorkust zien.' Het is eigenlijk niet uit te leggen, gewoon kijken, vanavond half tien op Nederland 3. Aflevering gemist! Seizoen 2003 en 2004 zijn gewoon op internet terug te zien.
En dan heb ik het nog niet eens over The Office gehad. Dat wordt vandaag eindelijk op Nederland uitgezonden. Wat nou, dinsdag saai!

Morgen lekker naar Ameland. En gelukkig, ik kan met mijn zus meerijden, dus hoef ik mijn leven niet meer in de handen van de Formule 1 coureurs van Noordned . Dat is een stuk relaxter reizen, tenzij de bus achter ons zit. Op Ameland lekker uitwaaien, een stuk lopen, want dat is al veel te lang niet meer gebeurt en de achterstand op het trainingsschema begint stiekem een beetje op te lopen. Maar ook de coole oom uithangen en natuurlijk Nobeltje drinken!
Dus vrolijk Pasen en tot volgende week.

Het is weer maandag, maar het is niet echt een spectaculair verhaal. Het was dan ook wat laat gisteren. Maar hier dus...

Fusieclub Heren VI Graficon team van het jaar© - ADHDutito 1 – 6.

Eervolle vermeldingen zijn er genoeg. Ten eerste voor Maurits. Hij wilde niet keepen, maar na enorme druk besloot hij toch maar het wel te doen. Onder protest trok hij toch zijn spullen aan, maar liet tijdens de wedstrijd niet zien dat hij het er niet mee eens was. Daar kan menig professioneel voetballer nog wat van leren. Wouter bedankt nog voor het invallen. Vooral de loempia’s waren erg goed. Maar nu de wedstrijd. Scherpte was alom aanwezig, maar de zo kenmerkende meligheid was aan alles voorbijgegaan. Evenals het traditionele afbellen , in de eeuw van communicatie blijkt dat toch heel moeilijk te zijn.
Aan het publiek lag het niet, Cafe Tam Tam daar lag het ook niet aan, het moest het allemaal weer van de spelers komen. Juriaan die werd buiten gesloten, de coachingstaf die ondanks eerdere beloften niet aanwezig was. De fusieclub deed alles, maar ADHDutio was gewoon beter. Douwe scoorde een hele subtiele push (hoewel de meningen daar nogal over verdeeld waren).
Het werkhockey werd nog wel in de tweede helft van stal gehaald, maar zoals al eerder gezegd, de absolute scherpte was niet helemaal aanwezig. En om het gevaar te voorkomen dat dit helemaal een slecht verhaal wordt, dan maar nu een punt aan dit verhaal.
K. Westerhuis (reageren? Westerhuis@forpresident.com)
PS. Nick en Frank, jullie waren heel goed!
PS2. Wouter, we hebben je portemonnee nog (hoewel het geld nu op is)
PS3. 24 April Babel Fish in La Rocka

Gisteren een radiojuweeltje, de komende weken worden we ook getrakteerd op een TV-juweeltje. De Verbouwing van Frans Bromet, oftewel, waar intensief kijken naar Nico en Rob allemaal toe kan leiden. Op televisie bouwen ze in een uurtje plus reclame een compleet nieuwe serre, badkamer of tuin, logisch dat de gemiddelde klusser denkt dat ook heel snel te kunnen doen. Maar natuurlijk gaat er een heleboel mis en is het vooral een hele lange ellende.
De afleveringen beginnen altijd met optimistische echtparen, het paleis dat het gaat worden en de goede moed waarmee wordt aangevangen. Slopen is inderdaad heel leuk, maar dan de rommel en het stof, het duurt allemaal wat langer en iedereen staat op instorten (inclusief de bouwplaats). Vandaag had de klusser het al in zijn rug voordat de verbouwing was begonnen.
Frans Bromet filmt gewoon het proces, geeft geen mening, maar zijn zeikerige stem en zijn hele nare vragen maken het elke keer weer geweldig. Je vraagt je of het Rob en Nico nooit tegen zit. Komt waarschijnlijk door Myrna. Kijken dus. Elke vrijdag na Man Bijt Hond op Nederland 1. De Verbouwing!
Oh ja, hier geeft Bromet elke week twee nieuwe handige tips die moeten helpen bij de verbouwing, zoals 'Klemmen alle deuren in huis, bel dan meteen een aannemer, uw huis is aan het verzakken.'

Een klassieker in de Nederlandse literatuur, Het Bureau van J.J. Voskuil. (Begin zelf net in deel 3. Het Bureau, Plankton.) Een gedetailleerde beschrijving van de omgang van mensen met mensen die niet voor elkaar gekozen hebben. Heel herkenbaar voor iedereen en vooral het werk dat ze doen op het Bureau voor de Volkscultuur. Het enige waar ze mee bezig zijn, is zichzelf in stand houden. De hoofdpersoon, Maarten Koning heeft al snel de nutteloosheid van dit bestaan door, maar vindt het allemaal heel makkelijk en zo kabbelt alles door. Het moet je pakken, maar dan is het echt geweldig.
En nu heeft de VPRO er een hoorspel van gemaakt. Inderdaad een hoorspel, maar liefst 360 afleveringen. Een hoorspel? Is dat niet iets van voor het televisietijdperk? Mensen die de trap aflopen, piepende deuren en klappende hekjes? Zeker waar, maar gelukkig is het zo modern dat je de afleveringen kan afluisteren wanneer jij dat wil. En dat is niet gek, want het wordt dagelijks uitgezonden en het is onmogelijk ze allemaal op de radio te horen (denk ik). Nu kan ik zelf de momenten uitkiezen en met het 'briljante' tv-aanbod van dit moment kan dit niet zo'n probleem zijn. Vanaf maandag 5 april dagelijks op 747 AM om 12:45 en 16:45.