<$BlogRSDUrl$>

dinsdag 30 maart 2004

Britains Best Sitcom 

Het heeft even geduurd, maar afgelopen zaterdag is dan eindelijk de eindstand bekend geworden. Wat is de beste Britse Sitcom?

And the winner is...... Only Fools and Horses!!!!!
Met 342.426 stemmen de overduidelijke winnaar. En de gemiddelde Nederlanders zal zich afvragen, Only Fools and Horses, daar heb ik echt nog nooit van gehoord? Waarom geen Fawlty Towers, Blackadder of Dad's Army?
Naar het schijnt was het voor de Britten ook een wel een verrassing, maar Only Fools and Horses bestaat al sinds 1981 en draait nog steeds. Dus toch al een monument. Daar kan Oppassen nog een puntje aan zuigen. Ik geloof dat het gaat over een soort van tweedehandsspullenhandelaar (dat is een mooi scrabblewoord!), of zo wat louche figuren, waarvan al de oplichtingspraktijken mislukken en dat al 22 jaar lang. Hoezo de ezel stoot zich geen twee keer....
In ieder geval is de discussie over Britse comedy weer even gaan liggen.
De top 10:
1. Only fools and Horses
2. Blackadder
3. Vicar of Dibbley
4. Dad's Army
5. Fawlty Towers
6. Yes (Prime) Minister
7. Porridge
8. Open all hours
9. The Good life
10. One foot in the grave

maandag 29 maart 2004

Heren VI Fusieclub Graficon Team van het jaar©  

Vermoeidheid weer ongenadeloos toegeslagen, dus weer het verkeerde verslag naar de Alectokoerier gemaild. Dom, dom, dom.... Het goede verhaal is natuurlijk wel hier te lezen.

Heren VI Fusieclub Graficon Team van het jaar© - Rijswijk 0 – 9
9 – 0 verliezen en toch als morele winnaar van het veld gaan. Dat kan alleen Heren VI Fusieclub Graficon Team van het jaar© (We zijn niet voor niets Graficon team van het jaar.) De ontmoeting met koploper Rijswijk ging vooraf door een spetterend optreden van Babel Fish, de huisband van de fusieclub. De Zomertijd en dit spetterende optreden verstoorde een beetje de scherpte, maar bracht er wel een hoop humor voor terug. Totaal geen angst voor de tegenstander, zelfs een vrijwel complete selectie, nog aangevuld met Janjuliuspieterjorisencorneel, met als bijnaam de Duitser. Rijswijk was lang geïntimideerd door de ontspannen houding van de Fusieclub, maar toen de eerste werd gescoord en was het een schiettent. Maurits, fanatiek gesteund door zijn ouders, deed zijn best, maar bij rust was de teller echt 0 – 8.
Een gemiddeld team (meestal bestaand uit Ajaxpubliek, wat dat is hoef ik niet uit te leggen) zou het hoofd in de schoot leggen en proberen in de tweede helft de schade te beperken. Maar dat geldt niet voor Heren VI Fusieclub Graficon Team van het jaar©. Coach Bram had slechts één opdracht, de tien wordt niet gehaald.
Dus de mouwen weer opgestroopt, het galeryplay werd in de vuilnisbak gegooid, de granieten verdediging uit de kast, evenals het werkhockey. Rijswijk deed wat het kon, binnenkant paal, heel veel mis en niet te vergeten Dr. Dre, die werkelijk niet te passeren was. Na een flink pak slaag in de rust van zijn ouders maakte Maurits geen enkele fout meer. Onno speelde zijn fantastische ON-men-show en uiteindelijk kwam de 10 niet op het scorebord. En verliet Heren VI Fusieclub Graficon Team van het jaar© lachend het veld en was koploper Rijswijk zeer ‘not amused’, ondanks de 0 – 9 overwinning. Daarna nog verwend met werkelijk schitterend barpersoneel, ondanks het zeer armoedige clubhuis. Speciale vermelding voor de scheidsrechter, streng, maar toch humor. Zeker op ons niveau een unieke combinatie. En met de dubbele cherryflip van Toba was het publiek toch weer de grote winnaar.
K. Westerhuis (reageren? Westerhuis@forpresident.com)


zondag 28 maart 2004

Babel Fish 


Gisteren naar een optreden van Babel Fish gaan kijken. Twee leden spelen ook in het roemruchte Heren VI Fusieclub Graficon Team van het jaar© en dus was het goed om eens de andere talenten van deze matadoren te zien. En rocken deed het. Niet alleen de bekende rock, maar ook lekkere kletsers als The Trooper en Hallowed be Thy Name van Iron Maiden, She Sells Sanctuary, The Immigrant Song, en absolute klapper I wanna see a Rainbow High in the Sky van DJ Paul Elstak (ooit lijstduwer van de Rotterdamse Tocado Party, de partij die als belangrijkste programmapunt had, gratis openbaar vervoer voor alle seizoenkaarthouders van Feyenoord.) Lekkere rock, strak gespeeld en ook nog veel plezier. Grappige kroeg ook dat La Rocka, en Arianne...mmmmmmm.....

zaterdag 27 maart 2004

Het Project (X) 

Door verhuizingen, vakanties en allerlei andere dingen is er al een tijdje geen echte serieuze training meer geweest. En ook vandaag kwam het er niet van. Dat geeft niet, want er zit nog voldoende ruimte in het trainingsschema. Er is wel goed nieuws voor alle trouwe fans van wandelvereniging 'De Vlotte Pas, niet aanspreken voor 12:00' , die de afgelopen weken vroegen of wij ons wel hadden ingeschreven voor de Vierdaagse. Een terechte vraag, gezien het persbericht op de officiele site van de Nijmeegse Vierdaagse.
Maar terug uit Frankrijk bleek dat het inschrijvingsgeld is afgeschreven, dus we zijn deel van de 47.000. Dat is zeg maar een uitverkochte Kuip, dat moet dus wel gezellig worden. Snel weer gaan trainen, anders is de hoogtestage helemaal voor niets geweest.

vrijdag 26 maart 2004

Vakantie (I) 

Nog meer over Frankrijk. Eindelijk het vakantieverhaal.
Vrijdag 12 maart werd ik door mijn ouders opgehaald om eindelijk naar Frankrijk te vertrekken (want daar was ik wel even aan toe). Overleg met de professionals had doen besluiten om via Eindhoven, Maastricht, Luik te rijden en dan verder de traditionele route in Frankrijk te vervolgen. Erwin Kroll had gewaarschuwd voor sneeuwstormen en wat allemaal niet, maar het zag er allemaal nog wel redelijk uit.
Bij Eindhoven nog even duizelig geworden van alle bochten en draaien, maar het schoot allemaal wel redelijk op. In Maasstricht een echte groene stroom meegemaakt en na een pitstop aan de grens (je moet toch Belgische Euro's halen). Nog geen drie meter in Belgie begon het te regenen en toen we eenmaal in de Ardennen waren, sneeuw, sneeuw, natte sneeuw, regen en toen weer sneeuw. Tot aan het verkeersplein, waar de wegen uit Luik en Brussel weer samenkomen, echt een enorm slechte weg. Maar Luxemburg werd gehaald, dus tanken (want we blijven Hollanders.)
Bammetje en op weg naar Dijon. Regen deed het nog steeds en hard ook. Metz (Mega-Ikea, duurde 30 seconden om er helemaal langs te rijden), Nancy op weg naar de peage bij Toul.

Ongeveer een kilometer voor de afslag naar deze peage begaf opeens de ruitenwisser aan de bestuurderskant het. En die was toch wel nodig. De afslag werd net niet gemist, maar een snelle reparatie zat er niet in. Nu is de weg van Toul naar Dijon redelijk recht en het was nog licht, dus toch maar doorgereden. Dan overnachten en de volgende dag een garage vinden.
De volgende dag vertelde een overigens zeer vriendelijke Fransman dat Fransen op zaterdag niet werken en automonteurs al helemaal niet, maar hij wist nog de Norauto, een soort kruising tussen Halfords en Kwik-Fit op de zone economique (dankzij mijn zusje, anders hadden we hem waarschijnlijk nooit gezien.)

Alweer een zeer vriendelijke verkoper, die allang blij was dat hij even kon sleutelen, hielp ons, maar de panne was onherstelbaar. De verbindingsstang tussen bij ruitenwissers was afgebroken en niet te repareren. Lastig, maar een briljante ingeving deed de start van de vakantie toch niet in het water vallen. De goede ruitenwisser iets anders vastschroeven en de bestuurder had weer gewoon zicht. Snel werd de weg vervolgd en na een paar uur kwamen we aan in Combloux. Sleutels en op weg naar de chalet. Het was droog, maar het weer van de afgelopen dagen had wel zijn tol geeist aan het weggetje naar het huisje. Het was één grote modderpoel en de laatste heuvel werd ons allemaal te veel. Drie auto's onder de bagger en slippend. Ach, we waren aanwezig en de chalet was schitterend. Snel gesetteld, eten en nu maar wachten op de zon en de Mont Blanc die nog in de wolken verborgen was. Maar dat zou niet lang meer duren......

donderdag 25 maart 2004

Franse nummerplaten 


Ben dus naar Frankrijk geweest. Zoals bekend geven de laatste twee cijfers aan uit welk departement de eigenaar van de auto komt. Een onderzoekje tijdens de vakantie wees uit dat wij in departement 74 zaten. (Die kwamen het meeste voor en hadden bijna geen imperialen en skiboxen op het dak.)
Iedereen weet dat de cijfers 75 Parijs betekenen, maar wat zijn de andere getallen. Dat raadsel is nu opgelost, want hier is de complete lijst. Dus uitprinten, bij de bijrijder (Legendarisch programma op TV-Noord) op schoot en spotten maar. Of de kinderen achterin natuurlijk. Nog eentje dan. 26 is de Drôme.

woensdag 24 maart 2004

Opmerkelijk 

Binnenkort echt vakantieverhalen, maar toch weer even iets opmerkelijks. Bij Tiscali hebben ze wel vaker moeite met nieuws, foto's en begeleidende teksten. Maar om de moordenaar van Klaas Bruinsma zoveel eer te geven? Hoewel.... Bruinsma wist het Koningshuis aardig op zijn grondvesten te laten schudden.

Moordenaar Klaas Bruinsma rustig begraven.
(Heb het iets versimpeld weergegeven)

maandag 22 maart 2004

Fusieclub Heren VI Graficon Elftal van het Jaar 

Het is weer maandag, dus.......

Heren VI Fusieclub Graficon Team van het Jaar © - De IJssel 6 – 1.

Na het opmerkelijk laffe pak slaag (kwaliteit invliegen om zeker 3 punten binnen te halen) was het nu weer de beurt aan Heren VI Fusieclub Graficon Team van het Jaar© om eens wat kwaliteit op de mat te leggen. Het orakel van Barcelona zei al: ‘De jeugdopleiding en de scouting moet in orde zijn, dan komt de rest vanzelf.’ Voor de wedstrijd was Heren VI Fusieclub Graficon Team van het Jaar © nog met 8 man, goed scouten en netwerken deed de rest. Björn, Christian, Lok, Nol, Erik Jan en Wouter bedankt voor het invallen. Jullie zorgden er mede voor dat de verborgen kwaliteiten van de fusieclub naar boven kwamen.
Hoewel er eerst nog tegen een achterstand werd aangekeken, de IJssel had een spits die deed denken aan Virdiz of Ravenelli, die wel heel makkelijk een strafcorner insloeg. Maar dit was slechts een incident. Ger liet zien van Italiaanse klasse te zijn als het om verdedigen ging. ‘De grijze’ raakte werkelijk geen bal meer en ging wanhopig te raadde bij de scheidsrechter, die daar natuurlijk niet intrapte.
Hierdoor kon Heren VI Fusieclub Graficon Team van het Jaar © zich bezig houden met aanvallen, aanvallen, aanvallen. Björn, Koko, Jurriaan, Christian, Jurriaan en Erik-Jan. De ene goal nog mooier dan de andere. De eerste van Jurriaan na een juweel van een combinatie over vele schijven. Een tip-in van Koko en een werkelijk snoeiharde bal van Erik-Jan. En pure dominantie over 70 minuten. Toba was ongelukkig in zijn acties, maar wist het publiek toch te strelen met één juweeltje waarmee hij met één beweging twee man het bos instuurde.
En om nog eenmaal het orakel uit Barcelona te citeren: ‘Een goede coach maakt het verschil.’ Nu heeft Heren VI Fusieclub Graficon Team van het Jaar © coach Robbie na de winterstop aangesteld, 3 wedstrijden 6 punten. Dat doet hij toch niet verkeerd. Waarmee het succes wel zo ongeveer verklaard is. Hans bedankt voor het waarnemen van het hele gebeuren. De treurigheid van Spike-City werd tot op het bot blootgelegd.
K.Westerhuis (reageren? Westerhuis@forpresident.com)
PS. Juliana overleden. Het is als een soort tante waar je één keer per jaar naar toe ging (maar wat wel leuk was) is overleden. Het deed mij goed om te zien dat zelfs in de bekende voetbalstadions, waar Joden, gas, kanker en hoerenjong hoogtij vieren, het fatsoen werd opgebracht om echt een minuut stil te zijn. Daarom om met Willi Alberti te spreken… Juliana Bedankt.

zondag 21 maart 2004

Thuis 

Het leukste van op vakantiegaan is altijd weer het thuiskomen. En wat een helse reis was het. De terugreis that is. Maar eindelijk weer thuis. Maar mooi was het wel in Combloux!!! Daarover later meer.


zondag 14 maart 2004

Fusieclub Heren VI Graficon Elftal van het Jaar – Spijkenisse 3-8 

Door gastlogger thefreeze

Uw vaste verslaggever is op hoogtestage in Combloux en ik zou het stukje schrijven. Ik had echter geen zin en geen tijd, dus als het vuur niet in mij was gevaren (voor de reden hiervan, zie de p.s.), dan had u hier een maagdelijk stuk papier voor u gehad. Daarnaast is het voor onze verkiezing tot Graficon Elftal van het Jaar © van groot belang om wekelijks in de kolommen van de Koerier te verkeren; om te tonen dat het professioneel-sportieve vuur in ons blijft woeden, hoe diep wij ook zakken in de competitie!

De wedstrijd: de eerste doelpunten vlogen ons al snel om de oren, en de laatste doelpunten ook. Dus dat was snel bekeken. Het was duidelijk dat Spijkenisse wat kwaliteit had laten invliegen om het onderste plaatsje van de rechterkolom te verlaten. Bram was held van de wedstrijd, want hij stond op doel om de op hem afgevuurde projectielen tegen te houden. 8 heeft hij er om zijn oren gekregen, waarvan minimaal 6 met een snelheid die niet door film- of fotoapparatuur waren vast te leggen, dus u moet mij op mijn woord geloven: er kwam een lang geel wezen met bruine sokken aanrennen (tegenstander), je knipperde met je ogen, hoorde “POK! en d’r zat weer een doelpunt in, de verdediging vertwijfeld achterlatend. Zelden zo’n goed voorbeeld van het woord “schaapachtige blik” gezien.

Frank had zoon Pablo meegenomen die de lege en koude “Fusieclub Heren VI Graficon Elftal van het Jaar” Dug out op eigen initatief inruilde voor de warme met jongedames gevulde dug out van de tegenstander. Verricht voorhoedewerk die Pablo, die komt er wel. De drie doelpunten van “Fusieclub Heren VI Graficon Elftal van het Jaar” zijde werden gescoord door Uncle Jesse en gastspeler Onno (2x). Onno P. had een matinee-gig, dus kon hij invallen, waarvoor dank. Ondergetekende kreeg geel voor het feit dat hij de scheidsrechter er op wees dat zijn scooter was omgevallen en op Alecto hebben we nog even opportunities gescand bij de ABC borrel.

Groeten van Hans.

P.s. Als de tegenstander na de wedstrijd staat te janken dat hij zijn cola nog niet heeft, tellen de zes door hem gescoorde doelpunten dan eigenlijk nog wel? SMS het antwoord naar 4888 en maak kans op één van de drie Peugeot scooters of een meet-and-greet met Pablo! Uitslag op www.bj-inc.nl

donderdag 11 maart 2004

Opmerkelijk 

Precies 2,5 jaar geleden waren de aanslagen van 11 september in New York en Washington. De UEFA vond dit toen geen reden om de Champions-League wedstrijden af te gelasten. PSV speelde die avond en kreeg een pak slaag van een Franse ploeg, volgens mij was dat Nantes, maar dat is verder ook niet meer belangrijk. Gullit weigerde in de rust de analyse, omdat hij dat, zeer terecht, waanzin vond.
Nu op 11 maart 2004 de waanzin weer eens toeslaat in Madrid, krijg ik toch een gevoel van déja vu. CNN heeft sterreporter Christiane Amanpour al in Madrid en er is nergens anders meer aandacht voor. (Hoewel CNN alweer reclame uitzend.) Breaking News overal, maar geen aangepaste programmering.
En inderdaad, PSV speelt weer in de Europacup, en weer tegen een Franse club. Auxerre dit keer. Echt déja vu en heel opmerkelijk.
Morgen vertrek ik naar Frankrijk en wel hier. Erwin Krol waarschuwt voor hevige sneeuwval en oppassen. Maar ik ga toch. Dat betekent ook een weekje geen posts, tenzij ik een internetaansluiting vind. Ik zie wel. Ga op hoogtestage, goed voorbereiden voor het Project. TheFreeze zal hier nog een wedstrijdverslag plaatsen, maar het wordt even stil. Voor de echte lezers, nog een verhaal van eerdere avonturen in het vandaag vaker genoemde Frankrijk.
Au revoir et a tout a l'heure

dinsdag 9 maart 2004

Savignac 


Afgelopen weekend was in Parijs één of andere actiegroep bezig om alle reclame's in de metrostation's te bekladden. De reden die zij gaven, was dat het alleen maar opriep tot consumeren en dat je ze niet kon ontwijken. Nu ben ik het met ze eens dat als je op een billboard iets ziet wat je niet leuk, smerig of wat dan ook vindt, je niet weg kan zappen zoals met de televisie. Volgens mij waren het anders globalisten (vroeger heetten ze anti-globalisten, maar ze zijn zelf een produkt van de globalisering).
Dat ze posters bekladden, ok, maar sommigen moesten ook de posters er weer afrukken en slopen etc. Heel jammer. Als vervanging wilden ze daar dan kunst ophangen. Volgens mij heb je dan dezelfde effect, want dat is ook weer voor iedereen anders. Dus dan over een paar jaar een andere actiegroep die de kunst weer staat te bekladden, want het is aanstootgevend, lelijk of zoiets dergelijks. Wie is die actiegroep eigenlijk die voor mij bepaald wat ik mooi vind?
En dat, terwijl in de Parijse Metro vroeger (toen was alles beter) alleen maar juweeltjes hingen van de Affichiste Raymond Savignac. Kijk hier voor juweeltjes, of hier, en ik zal er zelf ook nog een paar posten.

Werkelijk briljant. De originele posters zijn niet te betalen, maar alles bij elkaar kan ook. Een echt coffee-table piece!

maandag 8 maart 2004

Fusieclub Heren VI Graficon Elftal van het jaar  

Deze week alleen op internet, want ik heb de verkeerde naar de redactie gemaild. Mea Culpa en heel dom, maar daarom toch ook een beetje exclusief:

Fusieclub Heren VI Graficon Elftal van het jaar – Victoria 4 – 3

Eindelijk, eindelijk, eindelijk. De start van de tweede helft van de competitie. Voor wie nog twijfelde, God is en hockeyer (en anders de weergoden wel). De gedachte achter de winterstop is heel nobel, iedereen kan herstellen van blessures. Voor de Fusieclub Heren VI Graficon team van het jaar was dit iets te fraai. Minstens drie blessures, en ook nog de sneeuw die voor veel mensen een verleiding die niet te weerstaan was. Daarom besloot de technische staf wat kwaliteit in te vliegen. Paul werd weer van stal gehaald en ook enkele spelers van Heren II gecontracteerd. Waardoor de Fusieclub Heren VI Graficon team van het jaar eigenlijk al als winnaar van het veld kwam. Uncle Jesse had zelfs zijn baard afgeschoren en het gewenste schokeffect bleef niet uit. De scherpte was zo aanwezig dat de 0-1 eigenlijk helemaal niets uitmaakte. De 1-1 van Toba, echt een hele lepe goal, was dan ook een logisch gevolg van de kwaliteit die door de thuisploeg op de mat werd gelegd. De ideale combinatie van ervaring en jonge onbevangenheid. Het publiek was ondertussen weer massaal aanwezig, dus punt 4, 5 en 6 waren in de pocket. Uncle Jesse (2x), waarvan de tweede echt heerlijk was. Koko wist op unieke wijze een pass van Paul om zeep te helpen. Frank P. sleepte de 4-3 binnen en dus ook de overwinning. De complete technische staf langs de zijlijn, Uncle Jesse met 2 fraaie goals en zijn compleet nieuwe verschijning, het publiek was weer de hele grote winnaar. Keihard 3 punten, waarschijnlijk hele dure punten. Volgende Spike City uit dat zijn nog meer echte punten.
Floris, Chris, Franky en de keeper niet te vergeten, allemaal bedankt voor deze toch wel glorieuze overwinning. Er valt nog veel meer over te schrijven, Dr. Dre, Hans, Jurriaan, Toba, Ger (onpasseerbaar in de defense) .
Na de laatste Superbowl werd één ding duidelijk (en vandaag ook weer) Good Defense beats good offense!!!!
K. Westerhuis (reageren? Westerhuis@forpresident.com)
PS K. Westerhuis is aan het trainen voor de Nijmeegse Vierdaagse. Alle avonturen die hij meemaakt tijdens de trainingen kunnen teruggelezen worden op www.bj-inc.nl en de verslagen van de Fusieclub Heren VI Elftal van het Jaar ook natuurlijk.

zaterdag 6 maart 2004

Het Project (IX) 

Zaterdag, dus de wandelsloffen gingen weer aan. Gus was er niet bij, want hij is op hoogtestage. Marc (met een C inderdaad, excuses voor al die keren dat ik het verkeerd schreef) wilde wel, maar zat met een omgevallen vliegtuig in Maastricht en moest toen met de taxi terug naar Schiphol. En dat duurt iets langer. Het rainingsschema voorziet op dit moment in consolideren, kilometers maken, maar even geen grenzen verleggen. Dus naar Katwijk gewandeld, langs deze route, en weer terug. Heb al vaker naar Katwijk gelopen, maar nog nooit van Katwijk naar Leiderdorp.
Het was inderdaad koud, een frisse wind, soms de zon door de wolken, maar geen neerslag en zeker geen sneeuw. Helaas bleek al heel snel dat ik zeer slechte benen had. Na een uur lopen voelde ik mij hetzelfde als vorige week na vijf uur. En ik was pas bij de A44. Tanden op elkaar en gaan. Ondanks mijn slechte benen ging de heenweg nog vrij makkelijk. Mijn zus was thuis, snel een bammetje, water ververst en toen weer terug. Op de boulevard stond een hele koude wind, die ik gelukkig verder in de rug had.
De terugweg ging een stuk minder soepel, het drinken, rekken en de Snickers hielpen weinig, heb een paar keer op het punt gestaan om de bus te pakken. Niet gedaan.
Na 4:29:29 en 27,2 km weer terug en compleet kapot. Raar zo'n off day. De tijden heen en terug 2:12 en 2:17. (Dat is toch niet zo slecht) Volgende week zelf op hoogtestage, dan kan ik de natuurlijke EPO opbouwen en daar later weer van profiteren. Morgen begint eindelijk de competitie weer.

donderdag 4 maart 2004

The Darkness 


Eind vorig jaar stonden voor de leek opeens in de Hitparade. The Darkness. Ouderwetse glam-rock. Gibson gitaren, Marshallversterkers en rammen maar. Beetje rare kleren, tegenwoordig een rare clip erbij en klaar. Ze veroorzaakten een kleine schok in de muziekwereld, die op dat moment werd gedomineerd door Idols, boybands en hele coole, gevaarlijke rappers. De schok was niet zo groot als de bomkrater die Nirvana achterliet toen zij met Smells Like teen Spirit kwamen, maar een stevige rimpeling in de vijver was het wel. En ook live laten ze zien dat ze weten wat rocken is.

The Black Eyed Peas lieten vorig jaar en nu nog steeds zien dat Hip Hop niet alles Ho's, bitches, pimps etc is. Lekkere muziek en vooral heel vrolijk. Totaal iets anders dan The Darkness, maar ook heel vrolijk en lekkere muziek. Maar daar kan The Freeze veel beter over vertellen.
En vandaag kwam Giel Beelen (het grootste talent op de Nederlandse radio) met heel opmerkelijk nieuws. Na het opnemen van de nieuwe videoclip gaan The Darkness de studio in met ......The Black Eyed Peas. Heb werkelijk geen idee wat ik me daarbij moet voorstellen. Kijk er wel naar uit. Wie weet een revolutie. Alvast een naam vootr de nieuwe muziekstroming.
De Glam Hop.

dinsdag 2 maart 2004

Damclub Hooligan 

De Nederlandse punkband de Heideroosjes hebben het weer voor elkaar. Na het bijna niet te overtreffen Klapvee, waarmee ze het publiek van de eenheidsworst van de Endemol programma's zeer scherp op de hak namen, zoals je
hier kunt lezen, is de scherpte weer helemaal terug.
Nu is er de Damclub Hooligan. Een briljante clip, (vraag hem aan op The Box)waarmee het belachelijke gedrag van hooligans perfect (door Ruben van der Meer) in de maling wordt genomen. Alles slopen tijdens een damwedstrijd. Het ziet er belachelijk uit, maar hetzelfde gedrag tijdens een voetbalwedstrijd wordt heel normaal gevonden. Zoals van Kooten en de Bie ook al lieten zien met hun alleenstaande vandaal. En de tekst is ook niet verkeerd.
Puriteinen zullen wel vinden dat ik alleen val voor de 'commerciële' nummers van de Heideroosjes. So be it....

Nooit Grappig 

Bij de Stadsgehoorzaal geen gehoor krijgen is nooit grappig.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?