zondag 29 februari 2004
Volgens de Nedstad gegevens krijg ik nog wel eens bezoek van mensen van omroepverenigingen. En dat heeft gewerkt. Want een rondje langs de velden en een blik in de televisiegids bracht het goede nieuws. De smeekbeden zijn gehoord. Eindelijk, eindelijk, eindelijk. M*A*S*H komt weer op televisie. Elke dag om 18:55 op RTL5. Dus weer Hawkeye Pierce, Hot Lips, Radar en Klinger. Helaas tegenover de Simpsons geprogrammeerd, maar daar heb ik de meeste afleveringen toch wel van gezien. M*A*S*H is terug!!! De laatste aflevering van deze serie is nog altijd (zo bleek weer tijdens de laatste Superbowl) het best bekeken programma in de VS. Waarom is het zo goed? Dat kunnen de Britten veel beter beschrijven.
Voor de echte liefhebbers. Deze week komt de film, waar de serie uit voort komt weer op TV. Wel voor de kenners van Duitse taal, want hij komt op de ZDF. Dinsdag 2 maart ZDF 1:05 - 2:55.
Voor de echte liefhebbers. Deze week komt de film, waar de serie uit voort komt weer op TV. Wel voor de kenners van Duitse taal, want hij komt op de ZDF. Dinsdag 2 maart ZDF 1:05 - 2:55.
zaterdag 28 februari 2004
Het project (VIII)
Inderdaad, zaterdag wandeldag. Zoals al heel vaak gezegd en geciteerd uit het trainingsprogramma... Train onder alle omstandigheden. Bij het vertrek nog even een zonnetje, nog een goede tip:'Je water bevriest niet, want het is ver boven nul!' Niks aan de hand dus. Tien minuten later barst de blizzard los. Zelfs de A4 ligt onder de sneeuw, geen strepen meer op het fietspad en hoewel een lichte wind, toch hebben we hem tegen. Voor zover er nog iemand op straat was, iedereen keek naar de drie idioten die in de sneeuw voort ploeteren. Onder alle omstandigheden, alsof we in juli sneeuw zullen tegenkomen. Maar we zetten door.
Voorzichtig probeert een zonnetje (hoeze een zonnetje, we hebben toch maar één zon?) door te breken en onze aanmoedigingen helpen. Bij het bekende witte bruggetje bij de Wijde AA gaat de zon schijnen en 20 minuten later stopt het ook met sneeuwen. Blauwe lucht!!!! En meteen ontzettend warm! Het wandelen ging ook een stuk makkelijker en Woubrugge werd bereikt. Helaas had Echte Bakker Arnold Blok geen dikke plakken speculaas meer maar por dios... wat een personeel!
Woubrugge blijkt ongedacht groot en voordat we daar uit waren, was het tijd voor weer een flink deel mentale training. Rijnsaterwoude werd bereikt na een zeer geestdodende weg, maar achteraf was dat de vrolijkste van de drie wegen die wij in die regionen liepen. Na 3.22:57, ondertussen wandelend op de Herenweg (bijna dodelijk saai) in Jacobswoude, werd besloten de terugweg te aanvaarden en de strijd was begonnen. Mark werd bijna geraakt door een idioot met een auto, de man met de hamer kwam zich af en toe ook melden en voor het eerst werd het echt training. Afzien, bikkelen en dan ben je terug in Hoogmade (Yes, we zijn er bijna) dan zijn er twee dingen:
1. Hoogmade ligt veel verder van Leiderdorp dan iedereen weet
2. Kom je een bekende tegen in Hoogmade zegt ze: 'Wat doe jij zo ver van huis?' Dat is nog eens moed in spreken. Wandelen was het allang niet meer, het was voortslepen naar huis. Gelukkig geen sneeuw meer. Gus en Mark vonden slechts een klein, maar diep HSL-wak. Grappen werden ook al niet meer gemaakt, slechts één ding telde nog.... de bank thuis. Na 6:07:42 kwam een eind aan deze training. Of om een gemiddeld bestuurder na een gemiddeld drama ongeveer na te zeggen:'Het wandelen heeft zijn onschuld verloren.'
Werden er dan helemaal geen goede grappen gemaakt? Natuurlijk wel, maar die lenen zich niet voor het beeldscherm. Wel de titel voor de nieuwe Suske en Wiske gezien. Suske en Wiske en de Woubrugsebrug. De route wordt nog nagerekend, want sommige delen hebben we een beetje dubbel gelopen. En eindelijk een fietsplanner gevonden, dat moet het iets vergemakkelijken.
En damn, wat ben ik kapot!
Voorzichtig probeert een zonnetje (hoeze een zonnetje, we hebben toch maar één zon?) door te breken en onze aanmoedigingen helpen. Bij het bekende witte bruggetje bij de Wijde AA gaat de zon schijnen en 20 minuten later stopt het ook met sneeuwen. Blauwe lucht!!!! En meteen ontzettend warm! Het wandelen ging ook een stuk makkelijker en Woubrugge werd bereikt. Helaas had Echte Bakker Arnold Blok geen dikke plakken speculaas meer maar por dios... wat een personeel!
Woubrugge blijkt ongedacht groot en voordat we daar uit waren, was het tijd voor weer een flink deel mentale training. Rijnsaterwoude werd bereikt na een zeer geestdodende weg, maar achteraf was dat de vrolijkste van de drie wegen die wij in die regionen liepen. Na 3.22:57, ondertussen wandelend op de Herenweg (bijna dodelijk saai) in Jacobswoude, werd besloten de terugweg te aanvaarden en de strijd was begonnen. Mark werd bijna geraakt door een idioot met een auto, de man met de hamer kwam zich af en toe ook melden en voor het eerst werd het echt training. Afzien, bikkelen en dan ben je terug in Hoogmade (Yes, we zijn er bijna) dan zijn er twee dingen:
1. Hoogmade ligt veel verder van Leiderdorp dan iedereen weet
2. Kom je een bekende tegen in Hoogmade zegt ze: 'Wat doe jij zo ver van huis?' Dat is nog eens moed in spreken. Wandelen was het allang niet meer, het was voortslepen naar huis. Gelukkig geen sneeuw meer. Gus en Mark vonden slechts een klein, maar diep HSL-wak. Grappen werden ook al niet meer gemaakt, slechts één ding telde nog.... de bank thuis. Na 6:07:42 kwam een eind aan deze training. Of om een gemiddeld bestuurder na een gemiddeld drama ongeveer na te zeggen:'Het wandelen heeft zijn onschuld verloren.'
Werden er dan helemaal geen goede grappen gemaakt? Natuurlijk wel, maar die lenen zich niet voor het beeldscherm. Wel de titel voor de nieuwe Suske en Wiske gezien. Suske en Wiske en de Woubrugsebrug. De route wordt nog nagerekend, want sommige delen hebben we een beetje dubbel gelopen. En eindelijk een fietsplanner gevonden, dat moet het iets vergemakkelijken.
En damn, wat ben ik kapot!
vrijdag 27 februari 2004
Vanavond op Net5 om 22:00. De uiteindelijk toch een klassieker geworden Nederlandse film Spetters. (Is dit een goede Nederlandse zin?) Regisseur is Paul Verhoeven die toen al Turks Fruit, Keetje Tippel, Soldaat van Oranje en natuurlijk de serie Floris op zijn naam had staan. Tot nu toe nog steeds de best bezochte Nederlandse films en van Floris is eindelijk een film opgenomen.
Spetters deed veel stof opwaaien door de explicitite scenes, het harde geweld en van bepaalde bevolkingsgroepen zouden de vooroordelen alleen maar worden bevestigd, aldus de critici. Er werd zelfs een actiecomité opgericht tegen de film, de N.A.S.A (De Nederlandse Anti Spetters Actie), maar dat mocht natuurlijk niet baten. Betrokkenen blikken nog één keer terug in het juweel van de publieke omroep Andere Tijden en vooral Verhoeven is weergaloos in die aflevering, net zoals zijn vaste scenario-schrijver Gerard Soeteman. Hij vergelijkt Spetters met een sprookje over drie prinsen en een prinses, wat alleen niet goed afloopt. Bekijk die aflevering. En volgens mij is Verhoeven de enige die twee keer in Andere Tijden aan het woord was. Ook in de aflevering over de serie Floris is hij geweldig. Het was tenslotte zijn doorbraak.
De film dan tenslotte. De Volkskrant beschrijft hem als volgt: 'Paul Verhoeven op zijn best! Hard, snel en smakeloos!' Zelf vind ik de film aardig en zeer goed gemaakt. De hand van Verhoeven is duidelijk te zien, het is niet meer dan logisch dat hij succesvol in Hollywood heeft gewerkt. Zeg nou zelf, zelfs de filmposter is voor Nederlandse begrippen niet verkeerd.
Vanavond 22:00 op Net5!
Spetters deed veel stof opwaaien door de explicitite scenes, het harde geweld en van bepaalde bevolkingsgroepen zouden de vooroordelen alleen maar worden bevestigd, aldus de critici. Er werd zelfs een actiecomité opgericht tegen de film, de N.A.S.A (De Nederlandse Anti Spetters Actie), maar dat mocht natuurlijk niet baten. Betrokkenen blikken nog één keer terug in het juweel van de publieke omroep Andere Tijden en vooral Verhoeven is weergaloos in die aflevering, net zoals zijn vaste scenario-schrijver Gerard Soeteman. Hij vergelijkt Spetters met een sprookje over drie prinsen en een prinses, wat alleen niet goed afloopt. Bekijk die aflevering. En volgens mij is Verhoeven de enige die twee keer in Andere Tijden aan het woord was. Ook in de aflevering over de serie Floris is hij geweldig. Het was tenslotte zijn doorbraak.
De film dan tenslotte. De Volkskrant beschrijft hem als volgt: 'Paul Verhoeven op zijn best! Hard, snel en smakeloos!' Zelf vind ik de film aardig en zeer goed gemaakt. De hand van Verhoeven is duidelijk te zien, het is niet meer dan logisch dat hij succesvol in Hollywood heeft gewerkt. Zeg nou zelf, zelfs de filmposter is voor Nederlandse begrippen niet verkeerd.
Vanavond 22:00 op Net5!
donderdag 26 februari 2004
Nog één keer Pantani
Hij is al genoeg beweend, maar toch nog één keer. Even wat rechtzettten. Zijn record tijd op Alpe d'Huez is niet 26 minuten (misschien als hij een Concorde op zijn rug had), maar 37.35 minuten. Ik doe het men nog steeds niet na. Vorig jaar zei Pantani in een Italiaans tijdschrift: 'Ik zal het wielrennen missen. Maar het wielrennen zal mij ook missen.' En wanneer zei hij dat? 3-10-2003, inderdaad mijn verjaardag en Leidens ontzet. Dat kan geen toeval zijn. Daarom nog één keer...... Ciao Marco et Saluti

dinsdag 24 februari 2004
Publiceer je boek
Als een weblog begint als onbekende Nederlander (OBN'er), dan hoop je natuurlijk dat na een tijdje veel mensen alle posts lezen, je mening bekend wordt en je zo langzaam het schnabbelcircuit in rolt (misschien wel wordt gezien als deskundige), steeds vaker op tv verschijnt, zelfs in de roddelbladen komt, een soapie als partner krijgt. En dan komt het voorstel om je stukken van je log te bundelen. Dan ben je aan de 'top', want een beetje bekende Nederlander krijgt of een tv-ploeg of een uitgever over de vloer.
De meeste dromen zijn bedrog maar af en toe een beetje helpen is ook leuk. En dan bedoel ik natuurlijk niet 100x de refresh-button aanklikken om meer hits te krijgen. Je kan familie of een kennis uitnodigen om dag en nacht gefilmd te worden, zelf allerlei quizzen bedenken of je kan dit!
Publiceer je eigen boek. Geen geleur met manuscripten, alles wordt uitgegeven. We hebben op werk al gesproken over een sleutelroman, maar toen haakte sommigen af, want die zouden er problemen mee krijgen. Dan wachten tot die weg zijn (persoonlijk vind ik dat je moet trappen als je er middenin zit en niet pas natrappen als je vertrokken bent). Ook leuk om verslagen te bundelen, memoires, een zoveel jarig huwelijkscadeau, of afscheidscadeau. Een reisverslag van je droomreis (kijk hier voor de oudste weblog ter wereld, inderdaad een reisverslag). Zo is de organisatie erachter ook begonnen.Er is heel veel mogelijk. En er valt zelfs geld mee te verdienen. Grote vraag blijft echter, als al niemand je log leest, waarom dan de posts bundelen?
De meeste dromen zijn bedrog maar af en toe een beetje helpen is ook leuk. En dan bedoel ik natuurlijk niet 100x de refresh-button aanklikken om meer hits te krijgen. Je kan familie of een kennis uitnodigen om dag en nacht gefilmd te worden, zelf allerlei quizzen bedenken of je kan dit!
Publiceer je eigen boek. Geen geleur met manuscripten, alles wordt uitgegeven. We hebben op werk al gesproken over een sleutelroman, maar toen haakte sommigen af, want die zouden er problemen mee krijgen. Dan wachten tot die weg zijn (persoonlijk vind ik dat je moet trappen als je er middenin zit en niet pas natrappen als je vertrokken bent). Ook leuk om verslagen te bundelen, memoires, een zoveel jarig huwelijkscadeau, of afscheidscadeau. Een reisverslag van je droomreis (kijk hier voor de oudste weblog ter wereld, inderdaad een reisverslag). Zo is de organisatie erachter ook begonnen.Er is heel veel mogelijk. En er valt zelfs geld mee te verdienen. Grote vraag blijft echter, als al niemand je log leest, waarom dan de posts bundelen?
maandag 23 februari 2004
Tedere Tronica
Nu Suske & Wiske op film is verschenen heb ik ook maar weer eens een album uit de kast gepakt en wel Tedere Tronica.
Kort het verhaal, Professor Barabas bouwt een computer, Tronica, die zeer menselijk is. Lambik en Jerom moeten haar beschermen tegen een stel boeven en proberen haar te versieren, maar ze gaat er uiteindelijk vandoor met Ordi Nator (inderdaad, het Franse woord voor computer). Wat mij eigenlijk vooral opviel, was dat iedereen, maar voor Lambik en Jerom, Tante Sidonia afzeikt. Heb geteld, maar Lambik heeft in geen enkele dialoog met Sidonia een normaal gesprek.
Een paar voorbeelden:
Sidonia:"Wat een geluk! Ik kom net van het schoonheidsinstituut"
Jerom:"Was zeker gesloten?"
Wiske:"Toe maar, Jerom. Tante ziet eruit als een schildersmodel."
Lambik:"Jerom kan er toch niets aan doen dat hij niet van Picasso houdt."
Als ze op Sidonia wachten..
Lambik:"Waar blijft Sidonia toch?"
Wiske:"Tante bespeelt de harp der schoonheid, Lambik."
Lambik:"Bespelen? Ik noem dat hardhandig bewerken!"
Zelfs Suske en Wiske doen een duit in het zakje...
Sidonia:"Vooruit, kinderen, laad al het nodige in de auto. We vertrekken! Vergeet mijn schoonheidsmiddelen niet!"
Suske:"Schoonheidsmiddelen? Kunnen we dan niet beter met een vrachtwagen gaan?"
En zo gaat het maar door, daarom nog eentje tot slot, Tante Sidonia vergelijkt zichzelf met Tronica.
Sidonia:"Vergeet niet dat in mijn hoofd hersenen zitten, terwijl het hare slechts draadjes en contactjes bevat."
Lambik:"Dat geven we grif toe Sidonieke...maar we vinden de verpakking leuker!"
Ik weet dat al het bovenstaande een running-gag is die in alle albums voorkomt, maar zo opvallend als hier kan ik mij niet herinneren. Hierdoor wordt het toch een van de leukere albums. Mijn favoriet is nog altijd De Schat van Beersel
Moet hem gauw maar weer eens lezen, want er schijnt in geknipt te zijn. Voor de kenners, hij komt uit de blauwe reeks en het is nummer 111.

Een paar voorbeelden:
Sidonia:"Wat een geluk! Ik kom net van het schoonheidsinstituut"
Jerom:"Was zeker gesloten?"
Wiske:"Toe maar, Jerom. Tante ziet eruit als een schildersmodel."
Lambik:"Jerom kan er toch niets aan doen dat hij niet van Picasso houdt."
Als ze op Sidonia wachten..
Lambik:"Waar blijft Sidonia toch?"
Wiske:"Tante bespeelt de harp der schoonheid, Lambik."
Lambik:"Bespelen? Ik noem dat hardhandig bewerken!"
Zelfs Suske en Wiske doen een duit in het zakje...
Sidonia:"Vooruit, kinderen, laad al het nodige in de auto. We vertrekken! Vergeet mijn schoonheidsmiddelen niet!"
Suske:"Schoonheidsmiddelen? Kunnen we dan niet beter met een vrachtwagen gaan?"
En zo gaat het maar door, daarom nog eentje tot slot, Tante Sidonia vergelijkt zichzelf met Tronica.
Sidonia:"Vergeet niet dat in mijn hoofd hersenen zitten, terwijl het hare slechts draadjes en contactjes bevat."
Lambik:"Dat geven we grif toe Sidonieke...maar we vinden de verpakking leuker!"
Ik weet dat al het bovenstaande een running-gag is die in alle albums voorkomt, maar zo opvallend als hier kan ik mij niet herinneren. Hierdoor wordt het toch een van de leukere albums. Mijn favoriet is nog altijd De Schat van Beersel


zondag 22 februari 2004
Het Project (VII)
Gisteren weer een belangrijke training. Ongeveer dertig kilometer op geaccidenteerd terrein. Gus had deze route uitgekozen, zeer gevarieerd dus. Arjan en Tristan wandelden voor het eerst mee en Erwin Krol had zeer mooi weer beloofd, we hadden er zin in. Wel een koude wind maar eerst nog wel een zonnetje. De start bij TNO, karakteristiek gebouw naast de landscheidingsweg, nu eindelijk van dichtbij gezien. Nieuwe sloffen strak gestrikt door senior veterstrikker Gus, dus daar kon het niet aan liggen.
Het eerste stuk was inderdaad zeer geaccidenteerd, mijn nieuwe sloffen moesten meteen vol aan de bak. Heuvel op, heuvel af, asfalt, zand, schelpen en tussenvormen daarvan. Zo in de middle of nowhere, dan weer tussen de joggers, wandelaars etc. Hier kan je ongeveer zien wat het uitzicht was, helaas niet het reuzekonijn wat volgens de legende rondscharrelt in deze duinen. Wel zijn schuilplaats gezien.
Na de Wassenaarse slag werd de wereld compleet anders. Richting N44 kwamen we toch meer te weten van de opmerkelijke wereld van Wassenaar. Let wel, een tweebaans(!) fietspad met middenberm. Langs Duinrell en een klein foutje, dus een extra rondje Oud-Wassenaar.
Langs het Raadhuis, daar waar Gus en Petra zijn getrouwd
en dan de Landgoederenroute. En toen waren er grote huizen, hele grote huizen en gigantische huizen! Dan nog een stukje mentale training, over de Buurtweg. Antwoord op de vraag, bestaat Hockeyclub VCL eigenlijk nog? Niet dus, evenals alle vage voetbalclubs die op je tegenkwam op weg naar VCL. Er komt daar een golfbaan. Via de manege, 'Jullie zijn helden, want jullie zijn niet bang voor de paarden......Nee, maar wel voor jou!' naar het ecoduct:
Een kunstwerk over een weg of spoorlijn heen dat dient als ecologische verbinding tussen leefgebieden van planten en dieren die door deze barriére van elkaar gescheiden zijn. Maar er reden ook brommers overheen. Weer om TNO heen naar start/finish. 4:36:39 gelopen. En eigenlijk iets te lang mijn wandelschoenen aangehouden.
Wat verder nog opviel. Wassenaar is pancake capital of the Netherlands. Overal pannenkoek(en)huisjes. Volgende week 35 km.
Het eerste stuk was inderdaad zeer geaccidenteerd, mijn nieuwe sloffen moesten meteen vol aan de bak. Heuvel op, heuvel af, asfalt, zand, schelpen en tussenvormen daarvan. Zo in de middle of nowhere, dan weer tussen de joggers, wandelaars etc. Hier kan je ongeveer zien wat het uitzicht was, helaas niet het reuzekonijn wat volgens de legende rondscharrelt in deze duinen. Wel zijn schuilplaats gezien.
Na de Wassenaarse slag werd de wereld compleet anders. Richting N44 kwamen we toch meer te weten van de opmerkelijke wereld van Wassenaar. Let wel, een tweebaans(!) fietspad met middenberm. Langs Duinrell en een klein foutje, dus een extra rondje Oud-Wassenaar.
Langs het Raadhuis, daar waar Gus en Petra zijn getrouwd

Een kunstwerk over een weg of spoorlijn heen dat dient als ecologische verbinding tussen leefgebieden van planten en dieren die door deze barriére van elkaar gescheiden zijn. Maar er reden ook brommers overheen. Weer om TNO heen naar start/finish. 4:36:39 gelopen. En eigenlijk iets te lang mijn wandelschoenen aangehouden.
Wat verder nog opviel. Wassenaar is pancake capital of the Netherlands. Overal pannenkoek(en)huisjes. Volgende week 35 km.
vrijdag 20 februari 2004
Het Project (VI)
'Koop uw schoenen bij een goede schoenhandelaar of sportzaak. Pas de schoenen met uw wandelsokken aan en doe dit bij voorkeur niet 's morgens vroeg of laat in de middag.' Materiaal is ook belangrijk, dus een paar echte wandelschoenen aangeschaft. Dat was nog een hele belevenis, zeker voor iemand die zijn schoenen (bijna) altijd bij de Schoenenreus, van Haren of zelfs bij de bekende Franse couturitier Pierre Cemetiere koopt. Eerst een vriendelijke uitleg, de juiste sokken (met een L en een R), dan de maat van je voeten en allerlei verschillende schoenen aan. 'Ga nu maar een paar rondjes lopen', aldus de verkoper, 'laat de voeten lekker warm worden.' Nu is het bij Tom van Bemmelen aardig groot (begrijp nu waarom Leontien van Moorsel op de fiets gaat) dus dat was nuttig en zeker niet vervelend.. Testing one wo, een nieuwe manier van strikken, best lastig nog, maar het meest opmerkelijke bleek al gauw, mijn linkervoet is groter dan mijn rechtervoet. Dikkere sokken, strakker strikken (mooie alliteratie), nog meer rondjes en dan maar beslissen. Gelukkig een hoop kennis meegenomen in de vorm van Gus en Petra. En dit is hem uiteindelijk geworden.
Inderdaad een damesschoen, maar ik heb dan ook van die lieve voetjes. Nu een dag mee gewerkt, vooral wennen aan het gewicht van de schoen. Moet echt leren strikken voor gevorderden, maar dat komt ook nog wel. En we hebben Gus natuurlijk nog. Morgen 30 km.

Inderdaad een damesschoen, maar ik heb dan ook van die lieve voetjes. Nu een dag mee gewerkt, vooral wennen aan het gewicht van de schoen. Moet echt leren strikken voor gevorderden, maar dat komt ook nog wel. En we hebben Gus natuurlijk nog. Morgen 30 km.
woensdag 18 februari 2004
TV West
Het beste nieuws in weken stond vandaag op Teletekst.
Dus toch nog Willem van Zuylen, Filmspot en al die andere briljante programma's en nieuwsitems. Meer samenwerking met TV Rijnmond kan alleen maar nog meer mooie tv opleveren. Nu Luuk Braun nog terug.

Dus toch nog Willem van Zuylen, Filmspot en al die andere briljante programma's en nieuwsitems. Meer samenwerking met TV Rijnmond kan alleen maar nog meer mooie tv opleveren. Nu Luuk Braun nog terug.
maandag 16 februari 2004
Nooit Grappig
Echt een Hell's Angel zijn is nooit grappig.
zondag 15 februari 2004
Marco Pantani

Vlak voor het slapen gaan nog een schokkend bericht. Marco Pantani overleden. Dood gevonden in een appartement in Rimini. Pantani, El Elifanti en later El Pirati. Vermoedelijk zelfmoord. Ten onder gegaan aan de stress van een groot kampioen die niet meer op zijn top kan komen. Opgejaagd door de Italiaanse justitie en de grote verwachtingen van de Italiaanse wielerfans. De laatste jaren was hij depressief en ging hij klinieken langs om te genezen. Hij had drankproblemen en was vooral heel eenzaam.
Pantani, een van de beste klimmers ooit (de beste klimmer ooit was natuurlijk Frederico Bahamontes, de Adelaar van Toledo.) Nog steeds houder van het record op Alpe D'Huez. In 26 minuten de beklimming van de 21 bochten. Winnaar van de Tour en de Giro in 1998. Maar ook, een paar verschrikkelijke ongelukken, lange revalidaties en de geur van doping die om hem heen hing. Een te hoge hematocrietwaarde zorgde ervoor dat hij een dag voor het einde van de Giro werd gezet, als leider zelfs. Zijn mooiste overwinning was op Les Deux Alpes, waar hij Jan Ullrich in de regen en de sneeuw op 9 minuten reed. In Italie zagen ze hem als de nieuwe Fausto Coppi, de grootste renner en legende die Italie ooit voortbracht. En dat is een druk die onmenselijk groot is. Het moet nog blijken, maar waarschijnlijk is Pantani aan deze druk bezweken. Ik heb hem zelf een keer gezien, in Groningen in 2002 tijdens de proloog van de Giro. Wat hij toen liet zien was al niet echt overtuigend (hij verloor ongeveer 2 minuten in de proloog) en een paar etappes later stapte hij af.
Maar vooral is het triest, triest en zonde....Ciao Marco et Saluti

(Marco Pantani 13 01 1970-14 02 2004)
zaterdag 14 februari 2004
Het Project (V)
Vandaag weer een wandeling. 25 km deze keer. De modernste technieken waren gebruikt om een route te bedenken. De voorbereiding was helaas niet optimaal, want Brand was met een nieuw bier gekomen, wat natuurlijk geproefd moest worden. De vertegenwoordiger had gezegd dat het de opvolger van de Brand Imperator zou worden dus de verwachtingen waren zeer hoog gespannen. Het was een lekker biertje, maar geen Imperator. En het bleek een sluipmoordenaar, wat weer niet zo goed was voor de voorbereiding.
Besloten werd om de route Voorhout, Rijnsburg en dan weer terug te nemen. Deze route was bekend en het gevolg was dat de eerste 10 kilometer in ongeveer 1,5 uur werden afgelegd. Deze hoge snelheid had tot gevolg dat er twijfels rezen over de vraag of we echt wel 25 km gingen lopen. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat we toch wel meer dan 20 km hebben gelopen. Onderweg geen Wibi en zijn fraaie baasje, maar wel een andere rashond, een staander. En staan kon hij heel goed. Heel mooi was ook de verbazing van deze schitterende rashond toen iedereen wegliep en hij moest blijven staan. Geen hele lange pauzes dit keer een gezellig bankje in Rijnsburg. De meligheid had ondertussen genadeloos toegeslagen. Enkele voorbeelden, de steiger, de heiger, de kreiger. (Een vogel waar je op kunt bouwen, een vogel die heel moe is, een gevechtsvogel). De hele tocht werd afgesloten met een stadswandeling en de slechte voorbereiding begon zich uit te betalen. De benen voelden als lood, dorst en wat daar nog meer bij komt. Was echt helemaal kapot toen ik thuiskwam, hoewel toch in een uurtje redelijk hersteld en de finale van de Afrika Cup of Nations bood nog voldoende vertier. Wijze lessen, geen bier de dag voor de wandeling, rustig starten, duidelijke routes bedenken, nog meer drinken onderweg en af en toe rekken. Volgende week 30 km afgebakend op licht geaccidenteerd terrein, eigenlijk de verplichte figuren dus, dan zal blijken of we echt 25 km hebben gelopen. Zo niet, dan zullen we de man met de hamer keihard tegenkomen!
Volgende week meer over het opmerkelijke jargon dat zich begint te ontwikkelen en geloof mij nou....... het is echt heel opmerkelijk.
Besloten werd om de route Voorhout, Rijnsburg en dan weer terug te nemen. Deze route was bekend en het gevolg was dat de eerste 10 kilometer in ongeveer 1,5 uur werden afgelegd. Deze hoge snelheid had tot gevolg dat er twijfels rezen over de vraag of we echt wel 25 km gingen lopen. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat we toch wel meer dan 20 km hebben gelopen. Onderweg geen Wibi en zijn fraaie baasje, maar wel een andere rashond, een staander. En staan kon hij heel goed. Heel mooi was ook de verbazing van deze schitterende rashond toen iedereen wegliep en hij moest blijven staan. Geen hele lange pauzes dit keer een gezellig bankje in Rijnsburg. De meligheid had ondertussen genadeloos toegeslagen. Enkele voorbeelden, de steiger, de heiger, de kreiger. (Een vogel waar je op kunt bouwen, een vogel die heel moe is, een gevechtsvogel). De hele tocht werd afgesloten met een stadswandeling en de slechte voorbereiding begon zich uit te betalen. De benen voelden als lood, dorst en wat daar nog meer bij komt. Was echt helemaal kapot toen ik thuiskwam, hoewel toch in een uurtje redelijk hersteld en de finale van de Afrika Cup of Nations bood nog voldoende vertier. Wijze lessen, geen bier de dag voor de wandeling, rustig starten, duidelijke routes bedenken, nog meer drinken onderweg en af en toe rekken. Volgende week 30 km afgebakend op licht geaccidenteerd terrein, eigenlijk de verplichte figuren dus, dan zal blijken of we echt 25 km hebben gelopen. Zo niet, dan zullen we de man met de hamer keihard tegenkomen!
Volgende week meer over het opmerkelijke jargon dat zich begint te ontwikkelen en geloof mij nou....... het is echt heel opmerkelijk.
donderdag 12 februari 2004
Metro

Met het openbaar vervoer is het zeer treurig gesteld. Vooral het streekvervoer wordt steeds verder uitgedund. De NS heeft last van bladeren, vierkante wielen, vandalisme en kapotte want verouderde treinen. Dit is al een verhaal wat heel lang gaat, maar kennelijk is er toch een nieuw dieptepunt bereikt. De gratis krant Metro wordt op stations uitgedeeld en er is bijna geen ontkomen aan. Een beetje storm en hele stationspleinen liggen onder het papier. (Ook dankzij concurrent Sp!ts) En toch.... opeens zijn er reclames op TV voor de krant Metro. Waarom? Kennelijk zit er niemand meer in de bus of trein en willen ze toch mensen naar het station laten komen om de Metro te halen. Een gratis krant, met reclame op tv om meer kijkers te halen. Ik wist dat het slecht ging in de krantenwereld, maar vindt het nog steeds uniek. Volgende stap is dat ze ook hier staan. Kan je hem bestellen!
maandag 9 februari 2004
Jan Marijnissen

The Freeze wees mij op de weblog van Jan Marijnissen. Je kan niet alleen lezen, je kan ook reageren. En dat is erg leuk. Hoewel ik het niet vaak met Jan Marijnissen eens ben, leest hij ook de reacties en indien nodig reageert hij dan weer. Zo kunnen boeiende en ook humoristische fora (meervoud van forum?) onstaan. Helaas wordt er nogal eens afgedwaald van de eigenlijke onderwerp en vliegen complete theoretische verhalen over kapitalisme en socialisme etc. je om de oren. Een beetje stokende opmerking (meestal niet in de SP-lijn) kan veel (vermoedelijke) SP-leden op de kast jagen, waardoor er weer een batterij van reacties volgt. En een beetje stoken is grappig. Vooral met alles wat maar riekt naar grootkapitaal en sponsoring. Maar het moet gezegd, het brengt de politiek wel dicht bij deze burger. Dus Jan Marijnissen, ga nog lang door met deze log.En de reacties hebben wel mijn log ook in de picture gezet, gezien de stijgende bezoekersaantallen. En dat is ook niet gek.
zaterdag 7 februari 2004
Het Project (IV)
Voor het eerst op zaterdag, maar dat maakt eigenlijk niet uit. Weer een Vierdaagse-training. 20 km en een mooie route uitgezocht. Hoogmade, Wijde AA en weer terug. 's Ochtends zag het weer er nog al ruig uit en op de radio werd hagel, zware windstoten, onweer en voor de avond een zware storm voorspeld. (Mooie tangconstructie) Maar op de site van de Vierdaagse wordt gezegd: 'Trainen onder alle omstandigheden.' Dus regenjas uit de kast, regenbroek en allerlei andere voorzorgsmaatregelen. Na overleg werd besloten om eerst tegen de wind in te wandelen, dus richting Voorhout.
Nog geen kwartier onderweg en de zon begon te schijnen. De wind bleef, maar het werd mooi weer. Een scherpe zon en geen zonnebril. Dat was toch pittig. Na twee uur een pauze in een opmerkelijke eetgelegenheid, Steakhouse Massada. Volgens mij was het gewoon shoarmatent, maar het interieur was heel raar. Alsof het ontworpen was door een chinees die ook nog 20 jaar in Duitsland heeft gewoond. Maar goed, wel weer een fotoshoot, volgens mij werden er schilderijen op de gevoelige plaat gelegd. De terugweg windje mee, een hond (Wibi) met een zeer fraai baasje en verder weinig bijzonderheden. Mark merkte op een moment terecht op dat het nu toch echt meer op een training ging lijken en ook mijn lichaam was al aardig aan het protesteren. Toch de tocht volbracht en na een halfuurtje schaatsen (op tv) met de benen omhoog was alleen de stijfheid nog over. Belangrijkste les van vandaag. Meer drinken tijdens het lopen, want ik heb nu al de hele tijd een enorme dorst.
Nog geen kwartier onderweg en de zon begon te schijnen. De wind bleef, maar het werd mooi weer. Een scherpe zon en geen zonnebril. Dat was toch pittig. Na twee uur een pauze in een opmerkelijke eetgelegenheid, Steakhouse Massada. Volgens mij was het gewoon shoarmatent, maar het interieur was heel raar. Alsof het ontworpen was door een chinees die ook nog 20 jaar in Duitsland heeft gewoond. Maar goed, wel weer een fotoshoot, volgens mij werden er schilderijen op de gevoelige plaat gelegd. De terugweg windje mee, een hond (Wibi) met een zeer fraai baasje en verder weinig bijzonderheden. Mark merkte op een moment terecht op dat het nu toch echt meer op een training ging lijken en ook mijn lichaam was al aardig aan het protesteren. Toch de tocht volbracht en na een halfuurtje schaatsen (op tv) met de benen omhoog was alleen de stijfheid nog over. Belangrijkste les van vandaag. Meer drinken tijdens het lopen, want ik heb nu al de hele tijd een enorme dorst.
Egotrip
In mijn log van 14 oktober 2003 schreef ik over de gelijkenis tussen Harmen Siezen (voormalig nieuwslezer) en Marcello Lippi (trainer Juventus). Later heb ik dit ook nog gemeld aan het programma Holland Sport en aan de grappig bedoelde, maar helaas niet altijd grappig zijnde rubriek Het Nieuwe Schavot van De Volkskrant. Niks meer van gehoord, maar vanochtend sloeg ik de krant open en daar stonden ze opeens. Heb niks meer van De Volkskrant gehoord, maar toch is het heel cool..... dus het echte Ron Engel gevoel. Een aardige egotrip!!!! Daarom hier nog een keer de foto's.



donderdag 5 februari 2004
Rob Stenders

Na Ruud de Wild gaat ook Rob Stenders 3fm verlaten. Hij gaat naar Yorinfm. Weer een boegbeeld van de publieke omroep die weggaat. Hij zelf zegt voor de poffertjes op donderdag, maar dat zal wel een metafoor voor Euri's zijn. Opmerkelijk, want enkele weken geleden bij Papaul zei hij nog dat je eerst bij de Vara moest terug komen om te weten wat je mist. En daar wist Paul de Leeuw alles van. Jammer, jammer, jammer. Rob is ook van ongekende kwaliteit. Hij weet van elke plaat de herkomst, wie de eerste uitvoerende artiest was etc. Bovendien had hij briljante woordgrappen, en nu de Nooit Grappigs, bijvoorbeeld: 'kabeljauw uit de Noordzee biologische vis noemen is nooit grappig'. Gelukkig heb ik een CD met de hoogtepunten van de tijd dat hij nog in de middag zat. Telefoonbingo, Anton Geesink, en de absolute klapper het Homo-Geen-huwelijk met Fred Siebelink, zijn vaste side-kick. De Rob en Fredkalender en ga zo maar door. En dan naar Yorinfm. Een slechtere radiozender bestaat er niet. Zelfs Noordzee FM en Sky Radio zijn nog beter. Dus het moeten de poffertjes zijn. Bij mijn eerste nieuwjaarsduik kreeg ik een gratis t-shirt (en daar ben ik helemaal niet vies van) van Yorinfm aangeboden. 'Zo koud heb ik het nou ook weer niet.'

Gelukkig blijft Fred nog. Hij had ooit een fantastische cameo in Goede Tijden, Slechte Tijden. En de opvolger van Rob is ook al bekend. Niemand minder dan Giel Beelen. Al een keer ontslagen bij de Vara, maar nu weer terug. Ik hoop dat ze hem een beetje vrijheid geven, dan wint hij de strijd met de overige ochtendprogramma's op zijn sloffen. En zelfs Koningin Beatrix behoort tot Giels trouwste fans.

woensdag 4 februari 2004
Canderel


maandag 2 februari 2004
Superbowl
Vannacht gekeken naar de Superbowl. Beter bekend als 'The Greatest show on Earth'. In ieder geval het grootste eendaagse sportevenement op aarde. En inderdaad wat een show! Een jaar geleden verongelukte de Space Shuttle Colombia en de wedstrijd was in Houston, natuurlijk Space-capital van de VS, dus veel ruimtevaart. Aerosmith, Josh Groban die een ode bracht aan de omgekomen astronauten, een astronaut kwam uit de grond en natuurlijk ook mooie filmpjes van spelers. Er was een generaal, 'to represent all the men and women all over the world who defend America's freedom.' Waarna natuurlijk ook nog even naar Irak werd overgeschakeld. Dan alle technische hoogstandjes. Bij het begin van de wedstrijd stelde de spelers zich voor met een filmpje gemonteerd in het beeld, de fantastische cameravoering en helemaal super, de Matrix herhalingen. Eerst zie je de quarterback van achter, als hij past draait het beeld 180 graden en zie je de receiver vangen. Nog een beetje schokkerig, maar echt fenomenaal. De halftime-show, met Kid Rock, Nelly, P. Diddy, Janet Jackson, Willie Nelson en surprise-act Justin Timberlake. Het borst-incident ging zo snel, had het eigenlijk niet eens door, hoewel ik wel iets verwachtte, want Justin Timberlake heeft wel vaker van die stunts gedaan. Volgens allerlei verslaggevers van CNN en Sports Illustrated was dit niet gepland, maar foto's doen anders vermoeden. Wel een megashow die even in een paar minuten uit de grond werd gestampt. En de wedstrijd?
Adam Vinatieri (foto) misste twee field-goals, maar toen het er om ging schoot hij weer raak, net zoals twee jaar geleden. Voor niet insiders was de wedstrijd te vergelijken tussen een traditioneel Italiaans team (zoals het Inter van Helenio Herrera )
en een traditioneel Duits team. Defense, defense, defense. Uiteindelijk won New England en eigenlijk waren zij ook beter. De Amerikaanse pers vond dit de beste Superbowl ooit, het was inderdaad op het laatst best spannend. Twee blunders van Carolina maakte het verschil. Maar de absolute ster van de avond was natuurlijk Beyonce Afkomstig uit Houston en zangeres van het volkslied. Het hele stadion was stil. Por dios, wat een stem.



Project III
De derde zondag van de training. De trainingspartners waren niet beschikbaar, gelukkig was mijn zus jarig. Die woont ongeveer 15 km van mijn huis, dus dat was een mooie wandeling. Ook mentale training, want nu moest er alleen gelopen worden. Een discman was geen optie, die voelde elke baksteen en stopte dan met spelen. De storm van de avond ervoor maakte het ook nog spannend, maar weer scheen het zonnetje. Lekkere wandeling, lekker windje en tussen Oegstgeest en eigenlijk Katwijk was ik de enig voetganger. De enige persoon. Het viel mij mee dat ik niet werd aangehouden door de politie om te vragen wat ik deed zo in mijn eentje op straat. In Katwijk zelf veel jonge gezinnen die aan het wandelen waren. Toch even een stukje boulevard meegepakt, voor het ultieme Parijs-Dakar gevoel. Over een paar maanden weer deze wandeling, alleen dan moet ik na aankomst ook weer naar huis lopen. Maar dat zien we dan wel weer. Nu...... de Superbowl!!!!